Het is een beetje gênant.
Maar de helft van de foto’s met mij erop mislukt.
Waarom?
Om dezelfde reden als waarom ik schrijf. En waarom ik op de School voor de Journalistiek geen seconde heb overwogen om televisiejournalistiek te doen.
Hierom: Omdat ik nogal snel praat.
Dat was de officiële reden.
En omdat ik tics heb.
Okee, dat was de echte reden.
Op de helft van de foto’s heb ik mijn ogen dicht. En als ik een film van mezelf zie schrik ik me dood: Jezus, kan dat mens niet stilzitten?
Waarom vertel ik je dat?
Als voorbeeld.
Wil je beter schrijven? Vergeet school. Vergeet je leraar Nederlands. Vergeet je ouders: altijd je beste beentje voorzetten is een waardeloos advies. De wereld is vol met mensen die elke dag weer steunend en kreunend hun beste been voor het andere proberen te slepen. Jaar in jaar uit, tot ze omvallen.
Goed schrijven gáát niet om je best doen
Het gaat niet om aardig zijn, om niet voor je beurt spreken en om wachten tot de ander je opmerkt.
En je hoeft al helemáál niet te wachten tot ‘ie jou zoent.
Hell, no. Aan fatsoen gaat de wereld ten onder.
Want wat zoeken lezers online?
Volgens de gangbare internetfilosofie: informatie, inspiratie of vermaak. Liefst alledrie tegelijk.
Als je eenduidige produkten of informatie levert – stofzuigers – is je schrijfstijl niet zo van belang. Als je maar helder bent.
Maar lever je ontastbare diensten die berusten op vertrouwen? En wil je een band opbouwen met je lezers, zodat ze terúgkomen naar je blog? Lezers die niet kunnen wachten op je volgende post? Die vrienden hebben die ze verbieden om alwéér over jou te beginnen?
Dan moet je inspireren. En shocking eerlijk zijn.
Dan moet je dingen zeggen, die nog niemand anders heeft durven zeggen. Of in elk geval niet zó.
Je lezers willen weten wie jij bent
Echt. Alle mensen zijn geïnteresseerd in andere mensen. In wat ze denken, in hoe ze leven. In hoe ze de problemen oplossen waar jij ook dagelijks mee te maken hebt.
Je hoeft dus alléén maar eerlijk te zijn, en jezelf, om op te vallen online.
Dus wees jezelf in je blog.
Je imago oppoetsen is dus een slecht idee
We weten heus wel dat je niet echt een telefoniste hebt. We voelen aan álles dat je probeert te verhullen hoe kort je bedrijf pas bestaat. We moeten een beetje lachen om de stockfoto’s op je site. Alsof je een modellenbureau hebt, in plaats van een fietsenwinkel.
Kom op, zeg. Wees jezelf in je blog
Je bent gewoon een beetje te dik, net als wij. Je wordt grijs. Of kaal. Je rookt. Of je knippert teveel met je ogen. Je zit er af en toe helemaal doorheen. Je opdrachtenstroom neemt af door de crisis.
Maar je bent wel goed. En je komt altijd op je pootjes terecht.
Weten we toch.
Dus schrijf over echte problemen. Problemen die ook je lezers hebben. En geef echte oplossingen. Geen fluff.
Als je een band met ze wil opbouwen, tenminste.
Mooi artikel, bedankt voor het oprechte advies!
Weer wat geleerd van je Kitty.
“De wereld is vol met mensen die elke dag weer kreunend hun beste been voor t andere proberen te slepen” http://t.co/EUxFvqMCwL @KittyKilian
Opnieuw genoten van een ‘oud’ blog van @KittyKilian . Deze blog is een opdracht en een uitdaging! http://t.co/CgGsyJ296a #inspiratie
Openbarend 2-luik van @KittyKilian http://t.co/SBjmYoRu en http://t.co/RlVunOVr #petjeaf
Openbarend 2-luik van @KittyKilian http://t.co/ihZAnbmO en http://t.co/BanfRMny #petjeaf
Hmm, ik heb een redelijk goed gelezen blog, maar herken heel veel in wat je zegt. De meeste lezers komen op de meest emotionele of controversiële blogs af. En dingen die ik niet vind stroken met mijn imago als kinderboekenschrijver schreef ik niet of veel netter op.
Ik ga dit eens laten bezinken.
Ja Marcel, dit geldt niet voor iedereen denk ik. Als je een beroemd kinderboekenauteur bent heb je een ander publiek dan wanneer je opruiende gedachten hebt over marketing of online communicatie ;-) Alles hangt af van het doel dat je nastreeft met je blog. Dus slik ons niet voor zoete koek!
Dank voor de insights!!
Geen dank – enne, mooie site!
Heel leuk stukje! To the point, scherp en heel uitnodigend om te lezen door die oneliners!
Fijn! Je verwoord wat ik al wist maar wat ik nog niet kon vertellen.
Helemaal gelijk! Maar bijna onmogelijk als je het niet teveel over jezelf mag hebben. Even oefenen voor de juiste balans…
Groetjes Barbera
Dank Kitty, boeiend artikel! Het is zeker lastig om aan een zakelijk/taai stuk een persoonlijk tintje te geven, maar het is dan wel van toegevoegde waarde en authentiek.
Ja, da’s een hele opgave. Maar wel een leuke.
Ik begrijp nu waarom ik naar sommige blogs als een drug blijf terugkeren, terwijl andere me koud laten. Dank je Kitty.
Op persoonlijke blogs (vooral de bekende ‘mommy blogs’) wordt vaak wel heel eerlijk geschreven. Die hebben dan ook vaak duizenden trouwe volgers. Zakelijke blogs zijn meestal veel, hmm, zakelijker.. De kunst is om er meer een persoonlijke touch aan te geven. Best lastig, maar absoluut de moeite waard!