Doe me een lol.
Laten we het gewoon eens proberen, jij en ik: bescheiden zijn.
Nee, valt niet mee, vertel mij wat.
Maar we doen niks engs: een korte oefening, meer niet. Komt ‘ie.
Stel je voor: van jou is enkel nog een grafsteen over.
Wat moet daar op?
Je laatste kans om de wereld een boodschap mee te geven.
En er is niet veel ruimte, dus je mag niet meer dan één korte zin.
Triefelen kan niet. Heb je ooit weleens een grafsteen gezien met een kort verhaal er op? Nou dan.
Eén zin.
Denk er even over na, schrijf ik vast verder
Ik ben gefascineerd door verhalen van één zin. Zie ook hier. En hier.
Door krachtige kreten die je halt doen houden. Die je naar adem laten happen. Die je leven veranderen.
Ze bestaan.
Of zinnen die je een wereldbeeld meegeven.
In 1983 reisden Hij Die Niet Genoemd Wil Worden en ik met de trein naar Polen. Op de terugweg hingen we bij Berlin Friedrichsplatz uit het raam. Daar zochten Oost-Duitse grensbewakers met honden naar verstekelingen onder de wagons. Op de gevel van een fabrieksgebouw bij het station hing een rode banier: ‘Keine Experimente!’
Ik kan er geen foto van vinden. Wel van het affiche dat DDR-baas Honecker destijds citéérde – de verkiezingsleus van CDU-politicus Konrad Adenauer in 1957, die de kiezers opriep om niet op de socialistische SPD te stemmen, middenin de Koude Oorlog:
Deze zomer waren we wéér in Berlijn.
Ergens op een huis lazen we:
Keine Revolution is auch kein Alternativ
We keken elkaar aan. Grijnzend. En een tikje weemoedig.
Revolutie
Veel mensen dromen ervan.
De Amerikaanse business-schrijver Peter Sims heeft haar ook in zijn email-handtekening (of e-sig):
De jonge schrijver @harrissockel tweette laatst:
Een brutaal zinnetje: hij gaat er zomaar van uit dat de ontvangers van hem houden.
Dát is lef hebben.
Dát is provoceren.
Of misschien voedt hij de mensen om zich heen alleen maar op. Dat schijnt nog te werken ook.
Ik heb een vriendin die dat kan
Liefdevol assertief zijn.
Lang, lang geleden logeerden we bij haar. Ze woont ver weg, dus we bleven twee weken. Mét een peuter.
Op de laatste dag van de vakantie zei ze: ‘I loved having you here. But next time, please stay no longer than a week.’
Het was even slikken. Maar het was ook een les in duidelijkheid, en we logeren nog steeds bij elkaar. (Altijd een week.)
Maar terug naar die ene zin
Ben je er al uit?
Het is een toughie. Want als je er maar één mag kiezen valt alle franje af.
Het is net zoals met je tagline – dat zinnetje in de header van je website.
Dat kan maar beter precies zeggen waar het op staat.
Er zijn fan-tas-ti-sche taglines:
Maar da’s toch anders. Da’s zakelijk. We hebben het nu over je boodschap voor de mensheid.
Je 2 seconds of fame
Als je alles afpelt, wat is dan je diepste inzicht, je grootste wens, wat zou je je kinderen, je achterkleinkinderen, en alle toevallige voorbijgangers op het hart willen drukken?
Wat is het allerbelangrijkste dat niemand je vertelde – je moeder niet, de meester niet, je vrienden niet – iets dat je helemaal alleen moest ontdekken? Iets dat je veel eerder had willen weten, omdat het jouw leven en het leven van iedereen om je heen beter zou hebben gemaakt?
Voor mijzelf weet ik het wel
Maar als ik het opschrijf is dat slecht voor mijn strenge imago.
(En dat imago zou ik nog wel strenger willen. Het liefste nam ik dit als tagline – want als er één les is voor schrijvers is, dan is het deze:
Maar die heeft GoodFuckingDesignAdvice al verzonnen, the most fucking brilliant website ever.)
Dus wottehell.
Ik schrijf hem op. Maar hij is alléén voor softies
Dus ben jij een zakelijke tante of een business bloke, ga dan even een blokje om.
Hup hup, moven.
Okee dan
Als softies onder elkaar:
Als ik de afgelopen maanden íets geleerd heb, is het dat we niet luisteren.
Jij niet, en vooral ik niet.
We leven in ons eigen wereldje vol speculaties en slordig opgevulde kennisgaten. In onze eigen hersenspinsels, onze verlangens, onze onverwerkte angsten. In ons privé-heelal van herinneringen. In ons draait alles om ons.
Iemand beval laatst Dialogue, the Art of Thinking Together, van William Isaacs aan.
Leek me niks, want ik denk liever alleen. Dacht ik.
Maar inmiddels ben ik een paar hoofdstukken gevorderd en begin ik het te snappen. Het gaat over uit je eigen heelal stappen.
Zitten. Kop houden. Luisteren. Luisteren naar wat er ligt onder wat iedereen uitspreekt.
Niet antwoorden. Vooral niks aanraden. Alleen proberen te begrijpen.
Het is zo anders dan je denkt, en zoveel interessanter.
Most of us believe at some level that we must fix things or change people in order to make them reachable. Dialogue does not call for such behavior. Rather, it asks us to listen for an already existing wholeness, and to create a new kind of association in which we listen deeply to all the views that people may express.
Dat zinnetje vat het samen:
Listen for an already existing wholeness.
Dat mag op mijn steen.
Ik had het eerder moeten weten, maar misschien hoort iemand anders het nog op tijd.
Nou jij
Jij hebt nu al een tijdje kunnen denken, terwijl ik al het werk deed.
Dus kom op met jouw zin.
Laat horen, en leg uit.
Ik luister.
google-site-verification: google3d8706b2d2bb5ca6.html
Neem wat nodig is, deel de rest.
(met anderen, dieren, de natuur en alle generaties die nog komen)
Heel goed en heel urgent.
Echoot een beetje: ‘Van ieder naar zijn vermogen, aan ieder naar zijn behoeften’z
“Zing, dans, huil, lach, speel en bewonder”
Ah, jij laat het bidden en het vechten we ;-)
“Doe maar gewoon.”
Voor zowel de haantje-de-voorsten als de haantje-de-achtersten op deze aardkloot.
Twee tegenpolen, zelfde advies.
Lekker efficiënt ;-)
Echt. Op je steen? Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg? :-D
‘Doe maar gewoon’ is zowel een aanmoediging als een rem. Dat bedoel ik.
De boodschap voor angsthazen en koudwatervrezerigen: dóe maar gewoon.
De boodschap voor praatjesmakers: doe maar gewóón.
Maar goed. Als je m uit moet leggen, is het sowieso niks voor op een steen :-))
Ja ja ja. Meer mensen zetten hier een dubbele boodschap op hun steen. Hoe weet het nageslacht wat je bedoelt? :-D
Zo’n zin bestaat al eeuwen. Er is zelfs een afkorting van:
R.I.P.
Klopt. Maar dat is de wens van de nabestaanden aan de overledene. Hier doen we het andersom.
Op mijn steen: Het ís al goed.
Waarom al?
Bedoel je het troostend? Zoals there, there?
Dat is mooi. Ik realiseer me bij al die korte kreten dat context soms toch nodig is.
Troostend inderdaad, of geruststellend.
Ik had nooit gedacht dat ik hier zou liggen. Jij ook niet, geloof ik.
Tom! En daarmee wil jij de wereld verbeteren?
Je hebt al gelijk.
Awww die is mooi, Yoeke!
Hee Yoeke, jij ook hier 😀
Wees lief voor jezelf.
(Zodat je ook mild en lief kunt zijn voor de mensen om je heen.)
Ja. Dat is een goede kreet, behalve voor Donald Trump. En Elon Musk. En.. nou ja ;-)
Alles waar je niet in gelooft is gewoon wetenschap wat nog niet is bewezen…
Ah. Dus gaat bewezen worden?
Vrouw, energetisch kun je wél in de regie zijn.
Waar dan niet?
Hoi Kitty, leuk dat je reageert!
Daarbuiten; de getalenteerde succesvolle vrouw komt op een dag tot het besef dat ze in de ogen van een ander alles heeft, maar toch onvervuld is. Omdat ze zich realiseert dat haar verlangens niet helemaal overeenkomen met het leven wat ze heeft gecreëerd en dat het zwaar valt en haar gedachten opslokt.
Ze leerde controle te hebben over wat ze doet, ik leer haar te vertrouwen op haar zijn. Daar doe je genoeg, maar niet langer vanuit een energie die uitput. ‘T moet wel leuk blijven ;-)
Ik reageer altijd. Mensen die niet reageren op commentaar vind ik eh… stom.
O, ja, goed, okee. Het is een salespitch, eigenlijk. Geen grafsteen. Maar goed: energetisch kun je wél in de regie zijn suggereert dat je het op elke andere manier niet kunt. Dat vond ik raadselachtig.
Dat hebben we dan gemeen.
Als pitch pas ik deze nu toe; dus dank voor de manier waarop je deze vraag stelde.
Op de steen: ‘als jij niet kiest, kiest het leven’
Da’s een goeie. Neem het heft in handen: niemand anders doet het voor je.
Denk niet te snel dat ik écht weg ben.
Haha! Of bedoel je niet dat je gaat spoken? ;-)
inderdaad. i’ll come back to haunt you. :-)
Wij gaven een vertrekkende collega-copywriter een boekje met six word stories van collega’s. Een collega schreef: ‘Was het gras maar niet groener.’ Vond ik een vondst. Met een knipoog naar de groene zoden kan-ie zo op een grafsteen ;)
Ik heb alleen wel een bezwaartje. Of twee. Punt 1: het is geen verhaal. Punt 2: er moet het woord elders in.
Niettemin, op je grafsteenzou ik dan zetten:
Was het gras daaro maar niet groener. ;-)
Mooie tekst. Alleen, de titel van het boek is nog redelijk makkelijk te vertalen, maar dat zit met jouw citaat wat moeilijker. Als ik al moeite zou doen voor een eigen grafschrift, dan wel in het Nederlands.
Touché. You’ve got a point. Donnerwetter.
Als je dreigt te verzanden… vraag tijdig hulp.
Deze plaatste ik afgelopen week op m’n socials. Er komt nooit een grafsteen of urn (ik word een wetenschappelijk experiment), deze zin lijkt mij wel zo ongeveer samen te vatten.
Tijdig kan weg. Als je dreigt te verzanden: vraag hulp.
Maar ja, goed advies.
En natuurlijk heb jij 100% gelijk! Iets met dubbelop. Waarom zag ik dat nou niet eerder?
Vraag maar aan Cruijff.
Leeft die nog?
Bijdehand 🙄
Op mijn grafsteen?
Hèhe, eindelijk rust.
Lijkt oppervlakkig, maar is het niet.
Wat bedoel je dan – anders dan vader die dat roept als hij na het acht uur journaal in zijn fauteauil zakt met een whiskey?
Weest onbevreesd.
Mooi. Belangrijk.
No Matter What.
Uitleg: lees mijn boek maar als ie uit is :)
Oeps, ik wou net vragen: wat, no matter what? Maar ik hou mijn mond, Raf.
Life is what you think it is.
Al tijden mijn motto. Het leven is wat je denkt dat het is. Alleen vind ik het in het Engels lekkerder bekken.
Ik hou van dat paradoxale: je waarheid is het antwoord dat je zelf hebt gekozen. En het is ook een waarschuwing: wees je bewust van wat je jezelf wijsmaakt.
De jouwe vind ik ook prachtig, trouwens.
Ja. Die zint mij wel. Er is geen waarheid, iedereen wil iets anders enz.
Het doel van het leven is leven. Vind ik ook. Het hoeft niet per se super fantastisch of met tien bucket lists.
‘Love is all’
Dat wordt ook het slotnummer op mijn uitvaart
Onweerlegbaar. Onthou een mens liefde en hij sterft.
of anders
“Deze rust wil je niet”
Grtz Jerome
Er zou nog een zinnetje achter kunnen …
“Deze rust wil je niet… Ik kan het weten!” maar als ik er zo op kauw toch maar niet … “less is more”.
Ik kan het weten… hm… dat is meer een grap. Jij weet nu (omdat je leeft) nog helemaal niks ;-)
Ja, dat laatste is een beetje een grap. Hoe de rust werkelijk is na het sterven weet je pas als je dood bent. Maar volgens mij als je daar bent denk je “Leef!”… speaking from the grave …. (en dat rijmt ook nog).
Daarover verschillen we wellicht van mening ;-)
Op mijn grafsteen?
‘Ik ben liefde vol uit delen. Jij ook?’
Grtz Jerome
Je maakt geen typfout? Het lijkt een soort woordpuzzel die ik net niet snap.
Met weinig woorden, veel zeggen.
En dan ook nog de wereld redden.
Dat is geen kleine klus.
Oké, de wereld verbeteren. Makkelijk.
Elke dag een klein beetje meer liefde. Zou ik zeggen.
Maar een groot beetje mag natuurlijk ook. Dat zou mijn oproep zijn.
En misschien is dat gewoon makkelijk zonder alle materie. Het vergankelijke lijf. Of als we daar wat beter doorheen kunnen kijken.
Ik hoop dat ik dan in ieder geval nog (steeds)
Liefdevol aan het uitdelen ben ..
Liefde voluit aan het delen ben ..
Liefde, vol aan het uitdelen ben ..
In liefdevolle delen ben ..
maar verzin er zelf ook gerust een paar
;-)
Grtz Jerome
Ja, zie je wel. Je bent een woordpuzzelaar.
Zie je wel: je bent een woordpuzzelaar.
Maar elke dag meer liefde – dat is wel een mooie.
Life sucks
Oei.
Mo.
Moet ik effe langskomen? ;-)
Haha altijd. De wereld is niet meer te verbeteren. Ik ben de moed verloren.
Ja maar ho! Dan moet je schrijven: the world sucks.
‘Heb je nu niks beters te doen?’
Die is dubbelzinnig. Toch? Je bedoelt: hee, heb je nu, op dit moment, niks beters te doen? Oftewel: benut je je tijd een beetje goed?
Dabedoelik.
Wauw, hoe mooi, jouw zin, Kitty. Een zin waar je een tijdje bij kan verpozen. Die ga ik bewaren.
Liefst word ik herinnerd ergens bij een boom.
De tekst:
“Kom bij me zitten, verdwijn in de tijd, volg je nieuwsgierigheid. Hier ben je vrij.”
Of
“Neem de tijd, zei de boom, ik sta hier al eeuwen.”
Of
“Neem de tijd, volg je nieuwsgierigheid.”
Die van de boom die er al eeuwen staat vind ik mooi. Alleen: mensen hebben geen eeuwen. Persoonlijk denk ik eerder: haha, jij denkt dat je tijd hebt 😂
We hebben veel meer tijd, als we vaker bij een boom gaan zitten.
Ik heb al het een en ander meegemaakt hoor, ik heb geen illusies wat dat betreft… Het gaat er juist om, om tijd te nemen voor datgene wat belangrijk voor je is. En je hoeft niet hetzelfde pad te lopen als de meesten. Soms duurt het langer voordat je jouw pad vindt.
Maar zelfs als je weinig tijd hebt… of als de tijd opraakt…neem toch de tijd. Ga erin op… door bij een boom te zitten. Liefst in een bos. En…
‘Listen for an already existing wholeness.’
Zo bedoel je het. Ik snap het heel goed, het sentiment. Maak tijd. Maak ruimte.
De oude boom is een krachtig beeld. De boom zou zeggen: doe als ik.
Ja dat! De wijsheid van de natuur. 🍃
‘Eindelijk één vaste plek voor mijn sleutels.’
Een veelgehoord advies dat ik bij leven krijg, als ik ze weer kwijt ben. Los daarvan lijkt het me heerlijk en vooral gezond als mensen even in de lach kunnen schieten op een begraafplaats. Daar draag ik graag mijn (graf)steen aan bij.
Haha, dat is een leuke!
Als emotionele ommezwaai gaat hij helaas nog te snel. De ik-figuur was nog niet over de deceptie heen. Daar heeft ze tijd voor nodig, ook in een tekst.
Alles is een illusie, een illusie is alles.
Een mooie quote van Plato. Ik zou het tweede deel schrappen, dan vind ik hem sterker.
Deze blogdraad is al in 2014 begonnen. Daarom vind ik het wel passend om er ook in 2022 nog iets aan toe te voegen.
Op mijn steen mag staan: Alles gaat voorbij.
Ja. Mooi. Onweerlegbaar.
Ga ervoor.
;-)
Ik hoop dat ze die kreet over twee eeuwen nog kennen.
Mijn zinnetje:
“Ik zie je!”
Geweldig inspirerend jouw woorden én de vele woorden van degenen die al zo lang reageren op deze blog. Dank dank dank … ik heb inmiddels 2 blogs vooruit geschreven :-)
Hahaha! Dat is de moderne versie van: Memento mori.
mmm, ik zocht op:
Memento mori is een Latijnse zin die traditioneel wordt vertaald als; Gedenk te sterven of Denk eraan te [moeten] sterven.
Wat ik hier zeg is:
Ik heb mezelf gezien, wie ik werkelijk ben én: Ik zie jou, wie je werkelijk bent.
Aha. Ik dacht dat je bedoelde: ik zie je zo (als je ook dood bent) ;-)
Ik snap hem. Taal. Blijft lastig.
Who speaks for wolf?
Voor mijn grafsteen?
“Hier gaat iets fout. Wil je mij alsjeblieft cremeren?”
Wat wil je op je urn, dan? ;-)
Tot ik een beter idee krijg waarschijnlijk dit:
“Z.O.Z
(urn around)”
Mijn dringendste advies zou zijn: Lach. Maar dat is niet zo grappig.
Wel jammer dat ik het moet uitleggen ;)
Mijn complimenten voor je Blog.
Miro
Haha, urn around! Hele mooie.
Lach – nee, da’s te weinig.
Lach elke dag?
Maar je had er al een gedaan. Ik had de “” gemist. Slordig.
Eigen-wijs.
Of
Hart werken.
Het was ons allemaal geleend
Heb lief en wees gulzig.
Kort en krachtig. Gulzig – dat is in zichzelf weer zo’n gulzig woord, vind je niet, hoe het klinkt?
Hij zou mensen behoorlijk tot denken aanzetten, als ze hem tegenkwamen op een begraafplaats.
Geen steen, maar als ik echt mag dromen…. strooi mij lekker uit en laat een vliegtuig mijn ‘grafsteen’ letterwolkjes maken…
“Sorry Not Sorry”
Voor mezelf probeer ik anderen niet meer te ‘pleasen’ en mijn eigen ding te doen. Hopelijk een duwtje in de rug voor anderen ;-)
Geen zorgen, het was een metaforische steen ;-)
Ik snap hem!
Op mijn grafsteen mag: ‘Daag lieverds, volg je hart, het weet de weg’.
Die laatste zin kreeg ik eens op een kaartje, zennerig denk ik, maar voor mij precies op het goede moment. Het helpt. Heel veel.
Je weet de weg – da’s mooi!
Heel mooi, Eda. Je hart weet het altijd beter. Of je buik :-) Als je goed naar de signalen in je lichaam luistert weet je meestal wel wat je echte gevoel over iets is. Toch?
Inderdaad :) ben blij dat je het ook leuk vind ;)
” Your heart knows it before you say it. ”
Dit want ben zo lang bezig geweest met gewenste antwoorden vinden en geven en proberen iedereen naar zin te krijgen, toen ik achter kwam dat dit niet goed was toen ging ik juist anders om doen en tja dat was ook niet de goede weg. Ik ben op een gegeven moment dicht bij me zelf gekomen en toen gunde ik naar iedereen ook heel veel liefde en toen begon ik met proberen alleen maar lieve dingen te zeggen en doen en vervolgend raak het draad kwijt natuurlijk. En nu Ik heb ook best vaak grijze volken boven op mijn hoofd waarvan ik niet meer weet wat doe ik en waarom, dan denk ik aan dat ik het allemaal weet in mijn hart, wat moet ik zeggen en wat moet ik doen of hoe moet ik het doen. Bied mij perspectief, vertrouwen en stabiliteit want ja mijn hart weet altijd het beste.
Niet mopperen, helpt tóch niet.
Aanvaard en doe iets…
Nuchter Nederlands! En waar ook.
Op mijn grafsteen mag staan:
Zelf vertrouwen is de sleutel tot zelfliefde
Met spatie! Het gaat om op jezelf vertrouwen, vertrouwen hebben in jezelf, en vertrouwen dat je er mag zijn, dat je leuk genoeg bent om er te zijn. En daardoor genoeg vertrouwen hebben om ook van jezelf te kunnen houden.
Dat is iets waar ik nu mee worstel. Vraag het me over een jaar nog eens, dan kan het weer anders zijn ;-).
Mooi blog, Kitty!
Ha Martha, allereerst: natuurlijk mag je er zijn! Je bent er gewoon :-)
Er is een probleem met jouw kreet: het is een cirkel. Wat komt eerst? Vertrouwen of liefde? Volgens mij zijn die twee niet uit elkaar te halen. Je vertrouwt alleen mensen van wie je ook een beetje houdt. Toch? Dus je legt jezelf een onmogelijke opdracht op: je schiet altijd tekort als je je niet goed voelt, op die manier.
Als je er niet uitkomt, vraag dan hulp aan een goede psychotherapeut. Lang niet elke psycholoog is een goede psycholoog, maar ik heb er een paar ontmoet van wie ik zwaar onder de indruk ben. Er zijn mensen die beter snappen waar je denkpatronen vandaan komen dan jijzelf. Die lossen slepende problemen sneller voor je op. Ik heb zelf de neiging om nooit hulp te vragen, maar ik zat bijna elke keer fout. Goeie hulp helpt.
Ha Kitty,
Tnx! Dat had ik niet bedacht. Maar ik heb hulp hierbij, gelukkig. Alles sal regkom op zijn goed Afrikaans… :).
Misschien is een betere kreet: Beïnvloed alleen dat waar je invloed op hebt.
Ken je de tweede regel? ‘Als elk sy plig doe.’ :-)
Geef veel, je hart raakt nooit leeg.
Als het over mijzelf gaat: Van alle oogsten, was het zaaien het leukst.
Dat is een hele mooie kreet, Mientje. Lekker Nederlands-nuchter en praktisch. En helemaal waar ook, natuurlijk. Je hart raakt ook nooit leeg.
Dat het zaaien leuker was dan het oogsten: dat zullen de meeste ouderen wel met je eens zijn :-)
Haha, dat is een heel andere uitleg dan ik bedoelde.
In ieder geval staan mensen dan met een glimlach voor de steen.
Ik ga voor de letterlijke opvatting: dat je iets in de grond stopt en dan maar erop los kunt dromen op wat er uit zal komen. En in dat stadium denk ik helemaal niet aan alle onkruid dat ook gaat groeien. Het harde werken om alles oogsten en klaar te maken.
In maart verheug ik me dus al op het vullen van de potten inmaak, de nieuwe variaties jam, de vriezer vol met gezonde groenten uit eigen tuin.
Zéér aards, praktisch dus.
Haha, dat is een heel andere uitleg dan ik bedoelde.
In ieder geval staan mensen dan met een glimlach voor de steen.
Ik ga voor de letterlijke opvatting: dat je iets in de grond stopt en dan maar erop los kunt dromen op wat er uit zal komen. En in dat stadium denk ik helemaal niet aan alle onkruid dat ook gaat groeien. Het harde werken om alles te oogsten en klaar te maken.
In maart verheug ik me dus al op het vullen van de potten inmaak, de nieuwe variaties jam, de vriezer vol met gezonde groenten uit eigen tuin.
Zéér aards, praktisch dus.
Mooi, deze blog.
En ik hoorde pas dit: we do not need fixing. I do not need to be fixed. And you do not need to be fixed. Moest ik aan denken bij dat citaat over luisteren. Holding space, that is all that is needed.
Prachtig! We do not need fixing.
Holding space, ook zo’n geweldig Amerikaanse uitdrukking. Het betekent dat je iemand de ruimte gunt, in feite, of zelfs: dat je zijn plek openhoudt, ongeacht hoe hij of zij er aan toe is. Toch? Dus: ook als het even heel slecht met je gaat mag je er zijn, van die ander. Of als je iets doms doet. Of als je een fout maakt. Kortom: niet veroordelen, geduld hebben, en eigenlijk: iemand zijn eigen leven laten leiden en toch om hem blijven geven.
Het is een ideaal. In het echt oordelen we voortdurend – ik wel, in elk geval. Behalve dan bij hele goede vrienden. Bij mensen die je al lang en goed kent.
Kan… kan… maar ik ben nog niet tevreden. Ik sudder nog wat voort :-)
Zeg Kit, je luístert toch wel hè .. :-) Ik zie Anna schrijven: ‘Leer is hier bewust’. Blijkbaar moet dat woord erbij denk ik dan.
En nu ik erover nadenk ligt bij mij niet de nadruk op ‘liefde is de weg’ (al platgetreden in allerhande culturen dus zou bekend moeten zijn) maar op het ‘je lichaam is de ingang naar gevoel’.
En hiervan is ‘je lichaam is de ingang’ misschien ook wel genoeg.
Pff best moeilijk nog! :-)
Oei, je hebt gelijk. Heb ik inderdaad niet goed genoeg opgeslagen, wat Anna zei.
Ah – je lichaam is de ingang naar je gevoel: die snap ik. Je lichaam is de ingang: die is te kort.
Maar kan het niet concreter? Bijvoorbeeld: voelen doe je met je lichaam? Voelen doe je eerst met je lichaam?
You are either now here or nowhere.
Ik las eens op een steen:
Niemand weet wat leven is, alleen dat het gegeven is. En dat van dit geheimenis, God het begin en einde is.
Ik vond dat zo mooi. Of je nu in ‘god’ gelooft of niet.
Prachtige blog, Kitty.
Ik ben het met je eens, zelfs als atheïst. Niemand weet wat leven is – dat alléén al is een heel heldere en mooie boodschap.
Soms kan één enkel zinnetje zoveel betekenen. Mijn stief-schoonmoeder, die helaas is overleden, zei na de dood van onze oudste zoon: ‘Het leven is voor de levenden.’ Een waarheid als een koe, uiteraard, maar op dat moment, waar je je als ouder schuldig voelt dat jij er nog wel bent, en je kind, voor wie je niet genoeg kon doen, niet meer, was het voor mij een toestemming om het leven voluit te mogen blijven leven. Niet dat dat meteen lukte, maar de toestemming, daar ging het om.
De zin “You are either now here, or nowhere” (en het scheelt maar een spatie) komt uit de yogawereld. Wie altijd maar bezig is met de toekomst of het verleden, is er NU nooit.
Ik heb pas leren leven nadat ik kanker had. Na jaren vol depressiviteit en ellende, kreeg ik de diagnose. En toen kreeg ik een droom. Over mijn opa, op wie ik als kind dol was. Helaas ook overleden. In de droom keek hij me aan en zei: “Het gaat er niet om hoe bang je bent om te sterven, het gaat erom hoe bang je bent om te léven.” Die boodschap zit nu zo in mijn kern. En zoals het bij zoveel mensen gaat: de kanker heeft me heel veel gebracht wat ik niet had willen missen. Het had vast ook zonder gekund, maar ik ging in een keer keihard naar het hier en nu. Ik moest mijn leven voluit leven, anders ging ik dood.
Het spijt me zo van je zoon, Kitty. Heel erg veel. Ik weet hoe erg het kan zijn, maar tot zijn eindpunt ben ik nooit gekomen. En dat heeft meer met geluk te maken dan met mijn toenmalige wijsheid.
Oei, dat is ook een heftig verhaal. Goddank dat het nu goed met je gaat. En ja, soms moeten er rampen gebeuren om verder te komen (zo lijkt het achteraf, in elk geval).
Ik heb al van veel mensen gehoord dat het met hen ook zo had kunnen aflopen. Snap ik ook. Het leven zit vol toeval.
Dankjewel!
Blijf ademen
Hm… ik denk dat je bedoelt in de zin van: rustig doorgaan? Dat vind ik een mooie, nuchtere, Nederlandse oppepper ;-)
Leef in vertrouwen
Mooi. Maar vertrouwen in wat? Zonder specificatie vind ik hem wat abstract.
Dat dacht ik al :)
Grappig genoeg heb je zelf de uitleg al gegeven: Vertrouw in ‘het leven’ – an already existing wholeness.
Een mooier zinnetje is voor een andere keer.
Dag Kitty,
Mijn eerste reactie op je blog post. Ik ben een uitgesproken schaduw fan. Dit is voor mij een persoonlijk experiment. Ik durf het eindelijk omdat het een ‘oude’ post is en ik helemaal onderaan kom.
Je moet ergens beginnen.
(Had ook een mooie zin kunnen zijn) Maar het is deze geworden.
“Leer eerlijk te zijn tegen jezelf”
Leer is hier bewust. Want eerlijk zijn tegen jezelf is moeilijk en niet vanzelfsprekend. Het vergt inzicht, zelfreflectie en zelfcompassie. Een ongoing proces.
En ik zou willen toeven in de zinnen daarna:
Stel je prioriteiten samen (Get your shit together) en zoek hulp.
Alleen is maar alleen.
Bovendien is er geen vraag of probleem op de wereld waar iemand anders niet al jaren over na heeft gedacht. Met een verdomd goede oplossing.
Dank je wel, dat je het experiment aandurfde! Niks is zo fijn als mensen die reageren. Anders schrijf je toch maar een eindje in de lucht, als blogger.
Dus:
Wees eerlijk
Kies je doelen
Vraag hulp
want: Je bent nooit de enige.
Learn to live before you die.
Ik ben 75 en ondanks een intensief bewustwordingsproces vanaf mijn 30e lukt het me pas sinds twee jaar te kiezen voor mijn levensvreugde en om mijzelf voldoende liefde te geven, terwijl ik juist zonder familie en een goed netwerk en met bescheiden inkomen besta. Toch wil ik nu wel gezond 125 jaar worden.
Geweldig voor je!
Eigenlijk moet er op jouw steen staan: love yourself. Want dat is je echte les, toch?
Levensmotto: kan niet bestaat niet. Heb ik ook al vaak bewezen. Mijn zakelijke motto: betaalbaar zichtbaar. Dat is mijn missie.
Kan niet ligt op het kerkhof, en wil niet ligt er naast? Zoiets herinner ik me als uitspraak uit mijn jeugd.
Fantastisch blog Kitty!
Ik dacht alles al gelezen te hebben van je maar niet dus. Joepi!
Hier mijn zin(nen) die ik na veel omzwervingen heb ondervonden:
“Je lichaam is de ingang naar gevoel. Je gevoel is de weg naar liefde. Liefde is de weg. ”
Dat laatste is misschien niet duidelijk genoeg. Dat liefde de weg naar alles is, alle deuren opent, alle oorlogen verzoent, alle pijn verzacht, enzovoorts. Maar dat liefde de weg naar alles is vind ik niet mooi klinken. Ik vind ‘alles’ een beetje een lelijk woord.
Iemand nog een leuke suggestie om het scherper te maken?
Ja hoor: je mocht maar 1 zin. De kern is: liefde is de weg. Alles hoeft er helemaal niet bij ;-)
Stop liefde in je woorden
Stop liefde in je daden
Stop er nooit mee
x
Mooi. Vooral de derde zin.
Ik las deze een keer op een Groningse bus: ‘Opmoal toegeliekst optrekk’n dan is de file veurbie.’ Ofwel in algemeen Nederlands: allemaal tegelijk optrekken dan is de file voorbij. Daar klopt natuurlijk geen hout van maar de insteek spreekt me aan: waarom doen we met zijn allen zo onmogelijk ingewikkeld over dingen, terwijl het ook makkelijk kan? Zet eens je ego opzij (get the fuck over yourself, indeed) en ga voor een oplossing voor iederéén! Dus die mag op mijn grafsteen. In het Gronings dan wel.
Ha!
Een mooie metafoor.
Tell me all
Geweldig!
Mooier nog dan die van mij in het blog – die van jou zegt hetzelfde, maar dan concreet.
Ik lees jouw blog tijdens een korte stop bij Subway, broodnodig om bij te komen van verhuisperikelen.
Terwijl ik in mijn auto stap richting de stortplaats, denk ik aan mijn zin… ‘haal eruit wat erin zit’ zou ik zeggen.
Terwijl ik wacht voor een stoplicht, staat deze auto voor me…is dat toeval? Wel een bijzonder mooie zin in ieder geval.
Dank voor je blog Kitty.
Een hele mooie zin, Fanny. Ik weet inmiddels dat hij waar is. Als je een kind krijgt, verdubbelt de inhoud van je hart opeens. En als dat kind overlijdt, wordt dat hart niet kleiner. Die liefde blijft, ook al heb je alleen nog maar herinneringen.
Wat leuk om van je te horen. Wat kennen wij elkaar al lang.
In the long run we are all dead.
Dit is een negatieve insteek, dat realiseer ik me. Maar de zin is me sinds Havo 4, waar het voorin mijn economie boek stond (Keynes) bijgebleven. Het relativeert enorm. En helpt me soms om keuzes te maken als ik weer eens vastloop in pietluttigheden.
Misschien is het dezelfde strekking als Pluk de Dag. Maar als dat plukken me niet lukt, dan vind ik dit ook enigszins troostrijk. Gek hè?
Het is troostrijk, of een filosofisch niveau. Net als die zin van Marianne: Alles verandert.
Ken je die hit nog uit de jaren 1980? ‘Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood – en wij ook.’
Wow, wat een diepe gesprekken ontstonden er in 2014. Mooi om terug te lezen.
Mijn grafboodschap ;-)
Leef, lief.
Aardig zijn wordt (soms) onderschat. Wees lief voor jezelf en lief voor elkaar. En vergeet vooral niet te leven; te genieten van al het kleins en groots dat je meemaakt. Dat zou ik mijn geliefden willen meegeven.
Ik snap hem.
Als je een komma zet tussen leef en lief is het net alsof je alleen tegen je eigen geliefde zegt: leef. Ofwel: leef door nu ik er niet meer ben.
Als je dat lief zijn er in wil zetten zou ik het explicieter doen: leef en wees lief.
Geluk is je passie vinden, leven en delen. GO!
Go! Moet dat erbij? Haha, over 20 jaar zegt niemand dat meer ;-)
Wel mooi, een aansporing op het kerkhof.
RT @KittyKilian: ‘alle inzicht en raad die als luisteraar in je opkomt hoort bij jouw leven’ – mooie comment http://t.co/aBOnhGD7qc @RizaRe…
‘alle inzicht en raad die als luisteraar in je opkomt hoort bij jouw leven’ – mooie comment http://t.co/aBOnhGD7qc @RizaReads
Wat een prikkelend maar ook hilarisch blog. Vooral die pagina met zinnetjes, echt ik kwam niet meer bij.
Van die Dialogue heb ik als twintiger wel eens een variant van gelezen in een boek van een collega waarvan ik nooit de titel heb kunnen terugvinden.
Het ging specifiek over luisteren, vragen stellen om de ander te begrijpen en niks meer dan dat.
Uitgangspunt was dat als luisteraar alle inzicht en raad die in je opkomt bij jouw leven hoort en niet one size fits all geschikt is voor de anderen. We elkaar dan goedbedoeld in een oplossing dwingen die vaak niet past maar je ook tussen de regels zegt “Ik denk dat je het zelf niet kan oplossen en/of verdragen” maar ook “Ik kan het niet aanzien hoe je er onder lijdt. We moeten je probleem snel oplossen, voor mij” .
Het boek ging m.n. over contact tussen ouder en kind.
Ik was toen jong en snapte nog niks van de wereld maar deze theorie greep me aan en bleef bij me. Ik snap het steeds beter. En ook hoe vreselijk moeilijk het is om alleen te begrijpen. Dan zit je náást iemand en dus ook met zijn onmacht, verdriet, verwarring. Soms wil de ander ook dat je het mee oplost, je hebt (zelf)vertrouwen nodig om je moeilijkheden te verdragen, laat staan als je daarin iemand toelaat die het ook nog bevraagt en verdraagt zonder er aan te komen. Dat is toch kwetsbaar.
Het andere moeilijke hiervan is de lijn. Er is een grens waarin je niet stuurt. Als mensen onder invloed van wanhoop of in hun ziekte keuzes maken die onomkeerbaar zijn. Omdat ze in zichzelf geen hoop of uitzicht meer zien. Of erg in de war zijn. Het is niet altijd zo dat je dat in jezelf kan aanboren.
Ik denk dat hier de spanning groter is waar je helpt door luisteren en waar bij de hand nemen soms ook helpt. Maar soms helpt dat niet. Bij kleine levenspijntjes wisselen we dat vanzelf af “nou toe maar”, je neus stoten is inderdaad vaak leerzamer dan waarschuwingen. Deze natuurlijke houding komt onder druk bij ernstige problematiek. Ik spreek uit ervaring dat ik dat niet kon volhouden voor een ander. Nog steeds niet trouwens.
Toch vind ik het één van de mooiste en meest respectvolle theorieën die ik in mijn leven tegenkwam. En dus verdraag ik maar dat dit in de praktijk zo moeilijk is, juist doordat je zo om iemand geeft. Een probleem heb je nooit alleen. Dat denken we maar dat is niet zo.
Mooi gezegd, Ries.
Nee, ik denk ook dat bij mensen die de moed hebben opgegeven luisteren alleen niet genoeg is. Daar moet je grote stappen naar iemand tóe zetten. En van hem of haar houden. En het lukt niet altijd. Soms zijn mensen te moe. Maar áls je iemand uit die suicide-spiraal helpt, uit die wanhoop, dan is dat toch heel mooi?
Die dialoog waar jij het over hebt klinkt een beetje als Gordon – een manier om zo met kinderen te praten dat je ze niet stuurt, maar acief luistert. En uiteindelijk komen al die methodes denk ik op hetzelfde neer – kop houden en luisteren ;-)
What say you?
Huh? Ineens 10 dagen om. Okeeee dan ;)
Dat is zeker heel mooi, als het lukt om iemand uit die spiraal te halen!! Het kan een lang en slopend proces zijn, vaak durven mensen in de omgeving dat niet te zeggen omdat het vanzelfsprekend moet zijn dat je dat voor je dierbare overhebt. Maar ‘over hebben’ en ‘het volhouden’ zijn wel twee hele andere dingen. Ik hoop altijd maar als daar óók begrip voor is en mag zijn, dat het dan juist voor iedereen beter uitpakt.
Hee wat grappig, het zou kunnen dat het van Thomas Gordon was. Ik herinner me alleen nog een knalblauwe kaft en dat het iets met leidinggeven was. Dat laatste vond ik vreemd, maar zag nu dat Gordon daar ook over schreef! Good on ya mate!
Ries, het idee is niet dat jij dat alleen hoeft te doen. Het idee is dat je dat met een groep mensen doet. Je verdeelt de draaglast, en de anderen weten dat het een gezamenlijke inspanning is. Op dit moment, in ons land, werkt iedereen alleen en langs elkaar heen. Slaat nergens op. Ik kan alleen maar zeggen: bekijk de filmpjes op deze pagina http://www.rokusloopik.com/herstel-kan/ en dan praten we verder..
Daar heb je gelijk in, dat je het niet alleen hoeft te doen. Ik bedoelde vanuit mijn perspectief als vriendin van iemand in een neerwaartse spiraal en de vertrouwensbreuk als je contact wil met anderen uit diens omgeving (ik spreek uit ervaring).
Ik wil zeker wel wat filmpjes bekijken, interventies die beter werken zouden altijd welkom moeten zijn maar wat ik onprettig vind is, zeker als je zegt dat we pas dán verder praten is dat ik daardoor het gevoel krijg dat mijn eigen ervaringen niet mogen meetellen. En misschien is het ook niet te vergelijken maar misschien ook wel. Je zou kunnen zeggen dat het niet overal zo gaat zoals bij mij. Dat snap ik wel. En ik wil niet pretenderen dat het niet beter kan, moet of hoeft, ik denk dat dat echt wel kán en (altijd) moet. Maar ik wil alleen maar zeggen: niet iederéén werkt langs elkaar heen, niet overál is het slecht of niet-functionerend. Mogen positieve ervaring, ook nu, meetellen? Mogen de hulpverleners die ik had, ja die gewoon onder het huidige GGZ “systeem” werken, ook wat credit krijgen? Zonder hen was ik al dood geweest. En niet maar één keer.
Ik bedoel dit niet querulant -mooi woord- of om iemand een naar gevoel te geven! En ik weet ook dat als je streeft naar verbetering, je niet continu tijd of zin hebt om erbij te zeggen: “Oh ja, * hier en daar gaat het ook wel eens goed.” Maar ik vind het gewoon jammer dat ondanks alle verbeteringen die er ook moeten gebeuren, niemand opkomt voor wat er wél is en wél gedaan wordt en de mensen die wél geholpen zijn. En daar krijgen we de mensen die met het huidige systeem niét geholpen waren, niet mee terug. En het is zeker essentieel dat gekeken wordt, door jou en vele anderen, hoe dat beter kan. Dus lieve Kitt: ik zal wat filmpjes kijken en praten we dan maar verder ;)
Aha. Als je het al snapt hoef je die filmpjes niet te bekijken ;-)
Natuurlijk mogen positieve ervaringen meetellen. het is geweldig dat het op sommige plekken goed gaat. jij hebt goede ervaringen. Ik heb deels goede (kinderpsychiatrie) deels slechte (volwassenen psychiatrie).
Ja, er zijn plekken waar het goed gaat.
Helaas, er zijn veel plekken waar het niet goed gaat.
Op beide plekken zijn mensen die het wel en niet goed doen.
Kunnen we dat gewoon vaststellen en dan verder gaan met zorgen dat het overal zo goed mogelijk gaat? Met alle begrip en dankbaarheid voor die hulpverleners die zich met hart en ziel inzetten? En met gepaste afkeer van anderen die oogkleppen opzetten omdat het zo toch allemaal lekker werkt in het huidige systeem?
Yup. Het is klaar. Over. Uit. The End. Dus… wat is dat éne wat je nog wilt zeggen? http://t.co/mMHV6XjWU9 – @KittyKilian blog
Een inspirerende, wervende tekst van @kittykillian Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/vIrPn1F435
Het kan wel
Gejat van Loesje- heb het ooit gedachteloos tegen een collega/vriendin gezegd, en daardoor heeft ze nu een wolk van een dochter
Ik mag geen twee woorden plaatsen van meneer WP maar hier zijn ze dan toch
Be happy
Overtuigend!
De meeste dingen gaan gewoon goed.
Geruststellend. Een mooie.
‘Wat een trip!’
Of:
‘Focus!’
Ik weet niet of de toevallige voorbijganger ‘Wat een trip’ begrijpt. En ‘Focus’? Net ietsje meer uitleg nodig, denk ik. Maar nu kijk ik als tekstschrijver.. het is jouw steen.
Die van @jjvoerman is jaloersmakend… @sonjavanvuren Wat is jouw persoonlijke tagline? http://t.co/H1h7yPfyYs – @KittyKilian blog
Toe, ga wat leuks doen.
Doe wat je leuk vindt, daar word je namelijk een stuk gelukkiger van.
Haha, wat een grappige aanmoediging als je op een kerkhof rondloopt.
O, dus ze gebruiken het echt zo? Goh.
Let’s be excellent then!
Wat is jouw échte tagline? Dus niet de zakelijke, maar de persoonlijke. Nou?? http://t.co/mMHV6XjWU9 – @KittyKilian blog
“Be excellent to each other”
Een citaat uit één van mijn favoriete jeugdfilms: ‘Bill & Ted’s Excellent Adventure’.
Heel diepzinnig is het niet, maar jeetje, dit is toch wat je zou willen dat iedereen deed. Zo’n simpel maar ontzettend onbereikbaar ideaal. En hier zo heerlijk luchtig en treffend verwoord.
Ja, dat zou ik iedereen best willen meegeven, als ze naar mijn grafsteen staren. Je weet maar nooit.
Hij is mooi. Ik vraag me alleen af of excellent op zich wel iets betekent. Exellent in wat?
Dan moet je de film ff kijken: het is de betekenis als in ‘be excellent to each other, and party on, dude!’. ;)
RT @sonjavanvuren: “Je bent al leuk.” Nog een rake, van @WebsiteCoachRdW dit keer, op de ‘grafzerktekst’-blog van @KittyKilian. http://t.co…
RT @sonjavanvuren: ”Toe maar, van mij mag je.” Nog een mooie uitspraak. Van @mariellemoem. Op ‘grafzerktekst’-blog van @KittyKilian. http:/…
De wereld is voor iedereen wel eens vergaan. En toch draait ze nog steeds.
Ja, misschien dat dat best helpt. Je nederig voelen als klein stukje vergankelijkheid.
“Je bent al leuk.” Nog een rake, van @WebsiteCoachRdW dit keer, op de ‘grafzerktekst’-blog van @KittyKilian. http://t.co/mMHV6XjWU9
”Toe maar, van mij mag je.” Nog een mooie uitspraak. Van @mariellemoem. Op ‘grafzerktekst’-blog van @KittyKilian. http://t.co/mMHV6XjWU9
“Ik overwon ‘t leven, maar bovenal mezelf.” Mooie uitspraak @webpixelqueen op ‘grafzerktekst’-blog @KittyKilian: http://t.co/mMHV6XjWU9
Een jaar eerder zou ik iets anders hebben geschreven, en een jaar later zal ik iets anders schrijven. (Misschien zelfs korter)
Maar momenteel is die ene zin die ik iedereen zou willen geven, inclusief mezelf:
Snoer je hersenen de mond dicht, laat je hart spreken en luister.
Aangezien je graag uitleg wilt, het slaat op al die excuses en redenen die mensen verzinnen om hun droom niet te hoeven waarmaken. Maar wat je ‘verstand’ ook zegt, ergens blijft dat idiote hart fluisteren over die droom.
Een les die ik aan het leren ben, maar nog lang niet klaar mee ben.
Vandaar. :)
Mooie blogpost, Kitty.
Ah.. als het gaat om dromen waarmaken zou ik dat er nog even bij zetten. Dat kan die vorbijganger niet raden.
Voer je droom uit, volg je hart.
Zoiets.
Wil je snel gaan, ga dan alleen. Wil je ver geraken, ga dan samen.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
van Loesje, ligt op mijn bureau als reminder
Haha, wat is Loesje toch goed! Heel mooi.
Zet je wel aan het denken al die mooie wijsheden.
Bij mij in de wc hangt een tegeltje dat vroeger bij mijn oma in de wc hing. Beetje een open deur maar heeft wel te maken met luisteren en aandacht voor elkaar.
Vandaar dat ik hem toch ff post.
Een glimlach kost niks maar doet wonderen.
Could not be truer.
Mooie manier om de ‘zin’ des levens te vatten. Blog van la Kilian. Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/tPpKfvOKtN
Je bent niet alleen, nooit.
Die is mooi. Dat is ook zo. Behalve als je depressief bent.
Nee, zelfs dan niet. Het voelt alleen zo.
De grote uitdaging is dan juist weer te verbinden. Deze uitleg vond ik in dat kader erg sterk.
http://www.upworthy.com/in-response-to-robin-williams-death-the-most-powerful-description-of-depression-ive-ever-heard?g=2&c=upw1
Gos wat een geweldige video. Ja, zo moet het. Ik heb hem meteen opgeslagen en gedeeld. Dank je voor de tip!
Mooie metafoor!
Zet gerust je bril af als het leven even te scherp is.
Vertel! Ik luister toch niet.
Zo hee.
Alles is winst.
Dit hoorde ik Pleuni Touw en Hugo Metsers tegen elkaar zeggen in een toneelstuk. Dit was ongeveer 32 jaar geleden. Ik dacht, ‘ja, dat is de essentie, er is geen schuld, geen verlies, geen fout, geen gemiste kans. Je leeft’.
Hij is mooit met je uitleg erbij! Zonder uitleg is ‘ie tricky in het huidige tijdsgewricht ;-)
Weer een lekker uitdagend blog van @KittyKilian http://t.co/C0cDakdhyr
Blijf je verwonderen
Oh, die vind ik mooi!
Wow, wat een blog, Kitty. En ook zoveel mooie commentaren. Vol met wijsheid.
Wat kan ik daar nog aan toevoegen? Eigenlijk niks. Misschien iets jatten van Dr Seuss?
“How did it get so late so soon?”
Een soort van carpe diem, maar dan mooier.
Dat is mooi. Die stomme verwondering van alle oudere mensen. (Ouder dan 40). Net had ik nog een baby in mijn armen en nu is het huis weer leeg.
“Even” de blog van @KittyKilian lezen…. Zo gedaan idd, om er vervolgens uren over na te denken…. http://t.co/8zuXAxsdoG
Kitty, je blog blijft maar door mijn hoofd spelen. Zelfs tijdens de kerkdienst vanmorgen heb je me afgeleid.
Ook daar kregen we vanmorgen de oproep om heel concreet woorden te geven aan wat je ten diepste drijft hier op aarde en met het oog op het ‘daarnamaals’.
En zo blijft mijn brein flitsen tussen Kittyaanse Wottehel statements, zoals:
The End. So far.
of
Get over it
en mijn diepste wens om als volgelinge van Jezus toch ergens een mini-evangelie te plaatsen op mijn steen.
Mijn eerste ingeving: ‘Geloof. Hoop. Heb lief’, vind ik dan toch nog te vaag, maar om echt ‘uit de kast’ (eh, uit de kist) te komen met Jezus, voelt ook als een gemiste kans. Ik ben niet zo’n roeperd. Ik verkondig ik het evangelie liever in daden. Maar als ik dan toch mag kiezen voor later, dan wordt het:
Jezus leeft en ik met Hem.
Hahaha! Get over it! Die is goed.
Je leeft wel tussen twee extremen! Als je iets over Jezus op je zerk zet loop ik er zo voorbij, als verstokt atheïst.
Plaatje dan maar:
Mijn opa zou zeggen: Tob niet, ’t loopt toch anders.
Maar ik ben mijn opa niet. Bij mij zou er staan:
Begrijp, vergeef en leef!
(Of iets anders natuurlijk, want dit spelletje blijf ik in mijn hoofd nog wel even spelen. Dank, Kitty!)
Het is veelomvattend.
Wees mild.
“Luister naar jezelf”
Mijn les van dit jaar, waarin ik begin te snappen waarom ik zo over mijn grenzen gegaan ben.
En ook een wijze raad voor voorbijgangers die net zo sfeer- en stemmingsgevoelig zijn als ik en zich daardoor misschien wel eens te veel laten leiden…
Goed idee.
Geef gul en geniet gulzig
Hee, ik ben de jouwe vergeten te beantwoorden. Sorry! Maar hij spreekt gelukkig voor zichzelf ;-)
Soms zijn simpele vragen de moeilijkste. Zoals deze van @KittyKilian http://t.co/3iR3oNl1oK
Het is het waard.
Maar waarom? En hoe moeten ze dat ontdekken, die wandelaars? Waar moeten ze op letten?
Tsja, die vragen kan ik dan niet meer beantwoorden voor ze he. Maar ik stel me zo voor dat mensen daar lopen, mijn eigen geliefden of andersmans geliefden, en dat ze verdrietig zijn en twijfel voelen of angst of wat dan ook. En dat ze dan een boodschap uit het hiernamaals lezen. Dat alles OK is, het leven zijn loop neemt, en dat leven het waard is.
Dat ze getroost mogen zijn met de boodschap! Tegen die tijd, hè.
@SabrinaLoont http://t.co/28LkC94ezY vanKittyKilian, was retweet Hr S
Hester 1964-……….
‘Zij had lief’
Eventueel bijschrift in willekeurige volgorde: het leven/ iedereen/ onvoorwaardelijk
Maar wat voor advies geef je aan andere dolende zielen?
Heb en wees lief.
*Klinkt wel wat klef.
Ik denk dat de wereld wel mooier wordt als iedereen wat liever naar elkaar zou zijn.
‘Leef’… dat vond ik ook een mooie.
‘Leef vol overgave’… dat past ook bij mij.
Je weet namelijk nooit wanneer het afgelopen is.
Wees nieuwsgierig.
Of: liefde yeah!
Of: luister eens naar wat er niet gezegd wordt.
Of: assertiviteit is niet altijd alles zeggen maar juist soms de keuze maken om niks te zeggen.
Of:…. mag ik meerdere stenen?
Of: houd je mond zo nu en dan;-)
Jij krijgt gewoon 9 levens ;-)
@SabrinaLoont deze? RT @KittyKilian: Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/HnLmHArQvG (Nieuw blog)
RT @KittyKilian: Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/HKMPaPy1ag (Nieuw blog)
RT @KittyKilian: Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/HKMPaPy1ag (Nieuw blog)
Alles is tijdelijk.
Hmm of: Fuck it.
Ik ben er nog niet over uit.
Jajaja. Daar zullen je achterkleinkinderen van smullen.
RT @KittyKilian: Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/HKMPaPy1ag (Nieuw blog)
“@PatrickMundus: “Als je alles afpelt, wat is dan je diepste inzicht, je grootste wens…” ~ http://t.co/nrrL0YpGOU via @KittyKilian”
Voor mij dezelfde zin als mijn tagline op m’n website, m’n Twitter bio en titel van mijn online programma: cut the crap.
Hou op met gedoe. Stop met zo fucking moeilijk doen over alles. Het leven is echt veel makkelijker dan je denkt, maar dat moet je echt zelf doen. Wat een levensles voor mezelf. Nog elke dag.
De ultieme cut, ja, haha. Crap definitief stopgezet.
‘Ik overwon ’t leven, maar bovenal mezelf’
of:
‘Leven zonder breaks, het kan!’
Mooi, die eerste.
“Die éne zin. Wottehell. Ik schrijf hem op. Maar hij is alléén voor softies.” http://t.co/mMHV6XjWU9 – nieuwe @KittyKilian blog
” toe maar, van mij mag het”
(ik wilde eerst: “zo vrij hoefde nou ook weer niet!” maar dat gaat over mij, niet wat k wil meegeven. ;-) )
Haha.
Mooi. Troostend.
‘Néém die ruimte nou maar.’
Haha, leuk dat zo te zien staan. Nu ga ik twijfelen..Misschien dan toch:
” toe maar, van mij mag je”
Nog net iets meer op de persoon.
Allebei mooi.
RT @KittyKilian: Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/HKMPaPy1ag (Nieuw blog)
Geloof, Hoop, Heb Lief.
Ja. Mooi op een steen.
Vergeet de details, bekijk het gehele!
;-)
‘Skip the details, gimme the headlines!’
Leef.
(gaat mijn laatste zin eindelijk zonder overbodige woorden worden?)
Mooi mooi mooi.
Dit jaar ervaar ik voor het eerst in m’n leven wat me altijd zo geweldig leek: acceptatie en de rust die dat met zich meebrengt.
Net als iedere blog de laatste kan en mag zijn, geldt dat ook voor iedere dag. Zo voelt het voor mij – zo intens tevreden. Wat iets anders is dan continu gelukkig zijn, maar het is wel een ideale voedingsbodem daarvoor en een opvangkussen als het (even) moeilijk is/gaat.
Ik ben me er zeer van bewust dat dit niet iets vanzelfsprekends is en door allerlei (gezondheid) omstandigheden plotsklaps en diepgaand kan veranderen. Dat stemt mij dagelijks nederig dankbaar.
Dus als ik nu zou sterven, dan zou ik deze tekst uit het slot van de ‘Als dit m’n allerlaatste blog zou zijn…’-blog bij m’n urn laten zetten:
Ik heb het gered. Zie hier. Ik ben thuisgekomen.
Want het is fantastisch als je dat nog bij leven mee mag maken. En m’n lief neemt die urn mee naar huis. Dus dan klopt het ook nog eens letterlijk.
Frank is iemand die van nature thuis was en is in zichzelf en toch is hij altijd met me meegegaan, hoe verdwaald ik soms ook was. Bij hem heb ik me altijd thuis gevoeld (nu al 20 jaar), ook al was ik ‘zelf’ niet thuis.
Zo’n echte liefde in je leven, met zulk wezenlijk contact, maakt het leven (letterlijk) lichter. Dat ik zo’n geluksvogel mag zijn…
Mooi.
Anderen snappen hem misschien niet, maar Frank wel. En dat is jouw bedoeling.
Darn! Ik wilde schrijven: ‘het is al goed’, maar Jacob-Jan heeft ‘m al. Misschien maar goed ook. Als je ‘m gaat uitleggen wordt het al snel een mix van Tolle-speak en dooddoenerij.
Dan maar deze: ‘alles is liefde’. (En nu niet denken aan die niet-leuke film.)
Love, actually ;-)
“Ken jezelf”.
Is niet van mijzelf hoor.
En ‘je bent al leuk’ vind ik ook ‘steen-goed’ (-;
Ken uzelve. Is een oudje, ja ;-)
Dankjewel, Elise! Mooie effecten :)
“Als je alles afpelt, wat is dan je diepste inzicht, je grootste wens…” ~ http://t.co/dkqB97QdZ9 via @KittyKilian
Als het leuker kan, doe dat dan
In welk opzicht leuker?
In de breedste zin van het woord natuurlijk ;)
Bij alles: bedenk of je het leuker kunt maken en zo ja, doe dat dan!
Dus even iets harder meezingen met de radio, een smilie maken van de honing in je yoghurt, iemand die je niet kent complimenteren wanneer je opvalt dat hij of zij leuk gekleed is, noem maar op!
Ja, dat is een goed idee!
Non je ne regrette rien oftewel: ik heb nergens spijt van
Dat gaat over jou. Wat zeg je als raad aan anderen?
Dat geef jij mee aan je kinderen?
Ja, ‘het is wat het is’ staat voor mij gelijk aan acceptatie en niet aan opgeven. Er zijn veel grote dingen in het leven die zijn zoals ze zijn. Waar je geen invloed op had, hoewel je dat wel zou willen. ‘Deal with it’. Accepteer het in plaats van het je te laten verteren. Misschien daaraan hangend en beter verwoordend wat ik bedoel: “Je hoeft niet boos te blijven.”
Ah. Dat snap ik. Je hoeft niet boos te blijven. Ofwel: buig met het riet.
haha, wat maak je het meteen Ghandi-mooi :)
Het is wat het is
Schitterend nieuw blog van @KittyKilian dat stemt tot nadenken. Warning: geen lichte kost. http://t.co/bnFiIozJMz
Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Seriously. Dat moet ik meenemen als jouw diepste waarheid?
Ja. Als je wilt luisteren tenminste.
Volg je hart, dat klopt.
;-)
RT @KittyKilian: Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/HKMPaPy1ag (Nieuw blog)
RT @KittyKilian: Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/HKMPaPy1ag (Nieuw blog)
Er is niks mis met jou.
Ervan uitgaande dat iemand naar mijn steen staat te kijken. Of liever: een spiegel dus.
Haha. Ik vond ‘je bent al leuk’ hierboven net ietsje positiever.
Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/h6mGv9n8IP
Jeeeetje wat een goed blog van @KittyKilian! Ik denk na over mijn zinnetje. Lees hier: http://t.co/5bWkProUkE
Luister….het is de liefde die wint.
Luister, gij die hier staat ;-)
Raak! Waar! En prachtig!
In de kern van je zijn woont de passie
Die vind ik als toevallige voorbijganger wel een tikje vaag…
Is niet zo vaag maar vraagt wat dieper doordenken.
Gaat om echt luisteren. Ook naar jezelf.
Te vaak laten we ons leiden door externe factoren in onze carrière (druk van familie. Wat hoort. Wat verdient. Onderhoud gezin etc etc)
Na jaren raken velen in de knoop en moeten ze zichzelf weer zoeken. Ze stellen letterlijk dat ze al die jaren niet zichzelf zijn geweest
Toch zien we mensen om ons heen die dingen doen met echte passie.
Vaak vinden die toch een weg om aan al die noodzakelijkheden te voldoen.
Misschien ben jij er wel een van
O, dat bedoel je… De uitleg snap ik! Je bedoelt eigenlijk: luister naar je hart.
Enne.. voor mij is het maar heel toevallig dat ik op mijn 51e mijn plekje vond. Moet je nagaan hoeveel jaar daaraan vooraf gingen. En wie zegt dat het lang zal duren?
Door wat er met mijn oudste zoon gebeurde heb ik onverwacht nog een ander doel in mijn leven gekregen. Ook daarvan heb ik geen idee hoe lang me dat zal bezig houden.
Ik laat het maar gebeuren en ik aanvaard in dank wat langskomt.
Of zoals cruijff het zei. Je begrijpt het pas als je het door hebt.
De zin heeft nog een diepere laag. Volg je passie. (Hart) omdat dat je bij je echte zelf brengt.
Maar iedereen mag het invullen zoals hij/ zij dat wil.
Zou zeggen lees je eigen post nog eens na. Speciaal de opdracht onder 2 seconden of fame:
Iets dat je veel eerder had willen weten en ik vul dan aan: had willen begrijpen.
Passie kan ook veranderen. Door je levensfase of door gebeurtenissen.
Gaat er om dat je op het moment dat je het voelt of belangrijk vindt je het ook volgt, ongeacht de consequenties of wat andere vinden.
Over alle zinnen in het algemeen.
Voor elke zin is er wel een andere die ongeveer het zelfde zegt.
Mooi. Maar het ging om de boodschap van de schrijver. Die heeft er voor gekozen om het zo te zeggen.
Echt luisteren is ook zonder waarde oordeel. Wat voor jou vaag is, kan voor een ander heel mooi en waardevol zijn.
Klopt. Soms wil ik graag uitleg. Dat was ook eigenlijk de opdracht, zie onderaan het stuk. Wat schrijf je er op en waarom.
Mooie blog over essentie in existentie. Mijn motto:
Samen stromen en stralen.
Samen duidt op anderen maar ook op de velen in mij. De weg naar dit motto / doel gaat langs solitair strompelen en sikkeneuren.
Het allitereert ook nog!
Ja, ik blijf er bij.
Sonja vroeg wat het laatste blog zou zijn, en daar had ik hetzelfde antwoord op.
“Het ís al goed.”
En dat is het.
Dit kwam snel bij me naar boven :-)
Ben blij dat je leeft!
Carpe diem.
Deze laat ik Natka zeggen:
Als jij me met een half woord verstaat, waar blijft de verrassing dan?
Over die van mijzelf, denk ik nog even na.
Wil Natka dat op haar zerk?
nee, was reactie op het niet naar elkaar luisteren
O ja. Dat is een luchtigere opvatting. Ik dacht aan mijn zoon, en hoeveel beter ik naar hem had kunnen luisteren. Hoeveel beter we hem dan hadden kunnen helpen. Hoeveel beter wij allemaal kunnen luisteren naar mensen die lijden aan dingen die wij niet begrijpen of waar we bang voor zijn. (Bijvoorbeeld hoe het is om niet goed meer te kunnen horen, en wat we dan kunnen doen om toch te blijven communiceren). Hoeveel geduld we daarvoor nodig hebben, eigenlijk, en hoeveel bescheidenheid.
RT @KittyKilian: Hoe verbeter je de wereld in één zin? http://t.co/HKMPaPy1ag (Nieuw blog)
Verwonder
Mag dat ook één woord? Van wordpress blijkbaar niet ;-)
Verwonder je. Kan. Luchtig.
Een activistische steen?
We have a right to know ALL of our options.
Waarvan akte.
Ik moest er helemaal een blog van schrijven, zo moest ik ervan nadenken. Dus. Als je wilt weten wat ik op mijn steen zou willen zetten, lees dan vooral mijn blog! http://lifeandeverythingaroundit.blogspot.nl/
Wat een prachtige blog weer, Kitty. Dank je wel.
Mooi blog, Heleen. Goed de kern gezocht.
‘Still quilting’ heeft wel wat.
‘People are essentially good’ is heel mooi. Vooral door dat ‘essentially’ ;-)
‘You can be anything you want to be.’ Die vind ik krachtig. Hij is niet waar, en wel waar.
Live lovingly, jouw uiteindelijke keus, is bijna abstract. Doe mij maar een van de eerdere drie.
Je bent al leuk
;-)
Ja, die is goed.
Als ik ‘m me voorstel op een steen dan is ‘ie lekker maf. Maar dat is die wholeness, hè?
Tja, heel (en) eenvoudig is tie. :) En op een steen idd erg maf, maar het is niet anders, haha
Hier is-t-ie:
Hij is zo goed omdat ‘je bént al leuk’ het einde van alle twijfel betekent. Als iedereen nou gewoon es even van zichzelf hield, dan was de wereld een veel fijner plekje.
Inderdaad… Je kunt stoppen met je best te doen om leuk en aardig gevonden te worden. Daar zijn we maar druk mee, ik ook.
Dank voor de foto! Normaal zou ik zeggen : “Ik doe het ervoor.” Maar dat is nu een beetje tricky ;-)
Ik vind hem ook goed. Loop je over het kerkhof, zie je dit staan. En dan denk je: Oja… Effe vergeten toen ik zo druk was met niks.
Echt mooi.
Die raakt mij echt, die is zo heerlijk licht. Ik moest er direct van schaterlachen
Ja, ik ook. Die jat ik alsnog:)
Echt contact is de bedoeling.
Mooi.
maak fijne herinneringen
Fijn? Weet je het zeker?
Ja, al het andere dat eerst voorbij kwam ging vaak over buitenkant, oordelend of competitie drang, bv mooi, bijzondere..
‘Fijn’ klinkt bij mij op het niveau ‘goed genoeg’, ’tevreden zijn’ en voor jezelf, het niet voor een ander doen. Haalbaar, ook als je alleen bent.
Het beste alternatief is ‘waardevol’ in plaats van fijn.
Ah.. Mooi kan ook over de binnenkant gaan. Fijn klinkt voor mij zo bescheiden.. een boterham met tevredenheid. Beetje vooroorlogs, zeg maar ;-)
Het is jouw steen.
Live passionately your God given miraculous life!
Dit motto heb ik ergens gelezen en in mijn dagboek geschreven toen ik 25 jaar geleden in mijn uppie in de bergen van Japan woonde. Ik leef nog steeds volgens dit motto. Vond het toen voornamelijk heel erg ZEN. Nu is het mijn ‘reminder’, elke dag weer, dat het leven zo wonderlijk is, en dat ik vooral van alle kleine dingen moet genieten! Dat ik ervoor moet waken iets (of iemand) ‘for granted’ te nemen.
Mooi.
Houd van elkaar
What can I say? Dat is wel zo’n beetje de kern, hè ;-)
Sorry (-;
Houd van elkaar en speel
Dan is het iets minder de kern (-;
Geen sorry zeggen! Hij was niet te verbeteren!
mag ik in mijn doodswens
dat kleinood weer zijn?
Leg uit.
Ik moest even goed nadenken, want ik wil helemaal geen steen. Nog niet een urn. Verbranden en klaar. Dát wil ik.
Mijn tekst zijn de laatste zinnen van een gedicht dat ik nog niet zo lang geleden schreef watnousociaal.nl/2014/08/04/kleinood/ (NB link werkt niet meer).
Leef je leven als het allerlaatste uur.
Laatste regel van het liedje “Niemand weet hoe laat het is” van Youp van ’t Hek (oudejaarsconference ’89).
Erg Carpe Diem ;-)
Zou dat lukken, je hele leven zo mindful?
Het is fijn om zo’n zinnetje ergens in je achterhoofd te hebben en eraan te denken als het even allemaal niet zo mindful is.
;-)
Nee, maar wel een goede manaier om je bij de les te houden als het leven je overspoelt. Zoals Pauline zegt.
Heb lief
(ik mocht dit niet plaatsen, te weinig letters, tsss)
Hell, yes!
Ik kan het met 1 woord
Surrender
Ja, nee, ja.. Leg uit!
Het leven komt zo als het komt. Daar heb je niets over te zeggen. Als je denkt van wel ben je in strijd met de werkelijkheid. Die verlies je. Maar dan ook altijd.
;-)
Heel klein beetje te zeggen hebben we toch wel? In elk geval over onze geesteshouding. Jeweetwel. Mindset.
Haha is dat zo? Wist je dat een gedachte al 7 seconden aanwezig is in je brein voordat je die gewaar wordt?
O, gaan we wetenschappelijk doen? Meten is weten enzo? ;-) Dat zegt namelijk helemaal niks. Afgezien van het feit of het waar is (want ik kan sneller dan binnen 7 seconden reageren in een gesprek durf ik te wedden) – WANNEER je je iets bewust wordt zegt niks over wat je met die gedachte doet. Of waarom ‘ie ontstaat. Je onbewuste is sneller en beter in alles, maar je (bewuste) voedt het wel degelijk zelf. Door (bewust) mensen en boeken en ideeën op te zoeken. Denk ik zo.
Stop, connect en flow..
Heel mooi. Eigenlijk wat deze hele post zegt, maar dan in 3 woorden! Geweldig.
The eternal sunshine of a spotless mind.
Vanuit verschillende kanten bekeken zo mooi en kloppend. Mijn strijd en mijn bevrijding.
Mooi, mooie film, maar de spotless mind was daar vast anders dan jij hem bedoelt. Want die mind was gewist. Wat is die strijd?
Het losbreken van conventies en beperkingen en mijn geest leegmaken (het sleetse pad wissen) zodat ik met verwondering en compassie naar de wereld kan blijven kijken.
Wow. Mooi.
Ik kom terug.
Dat mag op mijn steen. Ik weet nu al dat de rest van dit leven te kort is. De dood neem ik als een welkome break. Zo’n aangename gedachte kun je koesteren als je ouder bent. Na die break ga ik uitgerust verder.
Ik zou niet weten wat er op de steen zou moeten staan van dat 19 jarige meisje dat enkele maanden geleden zei, dat ze nog eens graag bij ons wilde eten.
Haar ouders waren er vandaag in plaats van haar. Halverwege de avond stonden ze in paniek op en vluchtten naar buiten.
Ja, die past bij jou.
En ach, wat een droef verhaal. Dat maak jij ook mee, zulke dingen. Ben je ze achterna gegaan?
Doodgaan is geen optie.
Verklaar je nader. Is dat jouw Hippocrates-eed of is het een ondersteuning van het nieuwe 0-suicide-alternatief van Mokkenstorm?
Nee hoor, dit was mijn motto tijdens de ziekmakende chemo als ik het niet zag zitten. Met mijn kindjes in mijn achterhoofd dit in stilte herhalen heeft me erg geholpen om het uit te ‘liggen’.
Het staat nu zelfs op een tegeltje, in de wc…geintje van mijn man :D
O, joh.. heb je dat meegemaakt? Goed zeg, van je man, zo’n geuzentegel ;-)
Op je grafsteen is dat wel wat cynisch.
Overigens onderschrijf ik het.
Weet niet of het cynisch is. Vind het stiekem zelf ook wel een beetje om te glimlachen. Doodgaan is geen optie, maar dan lig je daar toch mooi maar met die bloemetjes op je buik.
Klopt. Ik vind het een geniale tekst. Zou hem zo op mijn steen laten beitelen.
Ik hou wel van cynisme:
Zie mijn blog: Doe dan maar Marco Borsato.
http://wp.me/p4qeoi-2C
Ik vind hem sterk. Kan niet uitleggen waarom, hij raakt. Niet cynisch.
Ik ben een paar jaar verder en van deze zin heb ik met veel moeite afscheid genomen…de dood is namelijk geen optie in een keuzemenu, maar uiteindelijk onvermijdelijk. Wat ik mijn kinderen nu zou willen meegeven is dit: alles verandert.
En dat tegeltje ligt op zolder.
Ik heb de hele discussie even nagelezen en ik vind hem nog steeds mooi: doodgaan is geen optie. Toen, toen je die chemo kreeg, met die kindjes thuis, toen was dat zo. Je zou zelfs op een steen kunnen zetten: doodgaan WAS geen optie.
Alles verandert is troostend, maar op een waarschuwende manier. Vind je niet?
Wake me up before you gogo
Nee nee nee, dat was een cynische kreet, ik heb je blogs gelezen. Deze post was voor de verandering serieus bedoeld.
Oke. Het was te proberen toch? Overigens wil ik hem best op mijn steen hoor.
Nu dan de serieuze kant van mij. Mijn belangrijkste les die ik in het leven heb geleerd:
Everything is gonna be alright
Ow… Meissie..
Op de mijne mogen ze schrijven:
“LEKKER BELANGRIJK…”
Hahaha! Ja, die past bij jou. Maar dat is de brutale jou. Ik heb ook een andere Anne-Mieke gezien ;-)
Geweldig! Ik had gehoopt dat ik deze attitude kon hebben :)
Kleur het leven kleurrijk in.
Kleur het leven – ik zie dat dat een boek van je is. Kun je het uitleggen? Wat is zo belangrijk aan kleur? Of bedoel je het overdrachtelijk: maak er een mooi leven van?
Kleur ben jezelf … dat is t boek’.
Ik bedoel ’t hier overdrachtelijk…
Hoe meer je jouw leven kleurt … des te intenser
en rijker je jouw leven leeft.
Yep. Dank je voor de uitleg.
Heden ben ik hier… is voor mij een prachtige steen-en levenswaardige zin.
Ja. Is dat een moderne variant op Pluk De Dag of is het een uiting van mindfulness?
Verder geen etiket bij. Gewoon vier woorden die me helpen. Zo krachtig, gewoon te zijn en laten zijn.
Mooi! Ik heb een variant die graag door mijn hoofd spookt als ik weer eens teveel nadenk over wat ik straks allemaal nog wil/kan/moet doen: IK BEN NU HIER. En dan wordt het rustig… heerlijk!
Adem in, adem uit, en volg.
Mooi!
En wat bedoel je met volgen?
Volg naar binnen
Meditatie?
Ik kom graag terug
Bij het doornemen van de reacties zag ik ineens een eerdere reactie van me, aangevuld met een verhaal dat me nu nog aangrijpt. Ik was het helemaal vergeten.
Het grafschrift van toen was: ” Ik kom terug”.
Vandaag voegde ik er “graag” aan toe zonder te weten wat ik eerder schreef.
Ik geloof dat we in het paradijs leven, de enige plek waar we ons kunnen scholen en scherpen, de enige plek waar we verdriet, plezier, doodsangst en liefde kunnen ervaren.