Waar haal ik de tijd vandaan?
Of: hoe schrijf ik snel een goed blog?
Veelgestelde vragen.
Maar niet de goeie
Het gáát helemaal niet om procesversnelling.
Uitleggen?
Zoals je weet hebben we het op deze plek over zakelijk bloggen. Dus je blog heeft een zakelijk doel. Of een ideëel doel, dat kan ook.
Maar financieel, ideëel of een mix: je blog heeft als doel een band met je lezer op te bouwen
Voor nu. Voor straks. Voor zo lang mogelijk.
En een band opbouwen, dat doe je niet snel-snel. Niet tussen de bedrijven door, met het idee van: jeetje moet dat óók nog, god-waar-haal-ik-de-tijd-vandaan.
Zo lukt het nóóit.
Zie het liever zo:
Je lezer is je vriend
Niet alleen je klant. Of je fan. Of je belegde boterham.
Nee. Je vriend.
Met minder zou ik niet tevreden zijn.
En wat bespreek je met je vriend?
(En trouwens: niet zomaar-een-vriend, hè. Je beste vriend. Goed.)
Je beste vriend vraagt raad.
‘Hoe moet ik haar versieren?’
Dan is je eerste gedachte niet: O, my god. Hoe geef ik hier zo snel mogelijk antwoord op?
Toch?
Nee. Je wenkt de ober.
‘Het duurt wat langer, doe nog naar een macchiato en een espresso. O, en ijs misschien. Mogen we de kaart?’
Je geeft je vriend een knipoog. Je gaat er eens goed voor zitten. Je vraagt om wie het gaat.
En dan leg je het haarfijn uit. Hoe jij het doet. En wat hij zou kunnen proberen.
Wat hij in elk geval nooit moet doen. Waar jij verschikkelijk de mist mee in ging. En wat je net nog ergens hebt gelezen.
Kortom: al je ervaring
Je vertelt hem wat je weet, uit de grond van je hart.
Want je wil dat het goed met hem gaat.
Hij is namelijk je beste vriend.
Klinkt vaag?
Een band opbouwen met je lezer?
Zijn vertrouwen krijgen, door jezelf te laten zien?
Ook je kwetsbare kanten – en dan bedoel ik gewoon: hoe je echt bent?
En dat vertrouwen dan ook waarmaken, week na week?
Zelfs iets meer doen dan je normaal zou doen?
Enne.. de tijd nemen? Genieten van het contact?
Beseffen dat we maar één leven hebben, en dat we beter leuke dingen kunnen doen, met mensen die we aardig vinden?
Welcome to the world of content marketing
Het heet marketing.
Maar wat mij betreft is het vriendschap.
En daar dan ook nog je brood mee verdienen.
Mag een uurtje kosten.
hmm thanks voor de tips ze zijn erg nuttig,
eens kijken wat ik ermee kan doen op instauto.nl !
Dat is nog eens een blog die verrast! “@Moveyourbiz: Hoe schrijf je SNEL een blog? Nieuw blog van @KittyKilian: http://t.co/HnpGDk8l5i”
Hoe schrijf je SNEL een blog? Nieuw blog van @KittyKilian: http://t.co/0q0QhwHen9
Welcome to the world of content marketing | http://t.co/wPTT3fIY2N | blog @kittykilian
Prachtige metafoor Kitty. herken hem helemaal, maar je moet er maar opkomen…! dank!
Waarom je voor een vluggertje niet bij @KittyKilian moet zijn: http://t.co/VSOC4IBHXj
RT @jjvoerman: (de enige echte) waarom een blog schrijven geen vluggertje kan zijn: http://t.co/g6HWc9AsfA
Hallo Kitty,
Zelf ben ik nog niet zo lang aan het bloggen, hoewel ik wel veel andersoortige teksten geschreven heb. De laatste tijd denk ik vaak over het schrijfproces zelf na en gisteravond schreef ik dit voor mezelf op: “Schrijven is voor mij de beste woorden op de beste plek in de beste zinnen zetten.” Het lijkt een open deur, maar als je er over nadenkt: dit kost inderdaad tijd.
Inspiratie om hier over na te denken was trouwens de column van Perquin in de “Groene Amsterdammer” van deze week, waarin zij schreef over haar gestolen fiets: “Hij stond er niet. Maar zijn ontbreken had dezelfde vormen als zijn aanwezigheid. Ik bedoel: zijn verdwijning vulde de plaats waar hij gestaan had zo volmaakt, dat hij haast nog tastbaar was.”
Dan vraag ik me af: hoe kom je aan zo’n zin? Komt die in een keer op papier of is zij hier ook lang aan het schaven geweest?
Het bijschaven van een tekst kost mij meestal meer tijd dat het schrijven zelf. Mijn laatste blog had ik in een half uur geschreven (de grote lijn) maar het bijschaven en kost dan weer een paar uur.
Da’s heel normaal hoor Ynke! Hoe lang het bijschaven duurt hangt een beetje af van hoe lang je al schrijft, denk ik. Maar het is ook voor iedereen anders, en elke keer anders. Zelf schrijf ik soms een hele dag, en soms veel korter. De post van vandaag was in anderhalf uur klaar. Later nog een paar zinnen veranderd. Plaatje gezocht. Toen had ik opeens tijd over ;-)
In elk geval gaat het gemiddeld wel steeds sneller. Je hoofd went aan de schrijfstand. Kritisch en creatief zijn, tegelijkertijd. Dat kun je absoluut trainen.
Die zin van die fiets kwam gewoon in haar op, denk ik. Zo’n poëtisch, half-grijpbaar zinnetje komt voort uit een associatieve manier van denken die dichters bijvoorbeeld vaak hebben. Gewoon, van nature. Eigenlijk beschrijft ze wat ze verwachtte te zien staan. De fiets.
Hoe je even snel een blog schrijft? Antwoord van @kittykillian http://t.co/pEgE1fpbPK Precies! (geldt ook voor presentaties…)
RT @jjvoerman: (de enige echte) waarom een blog schrijven geen vluggertje kan zijn: http://t.co/g6HWc9AsfA
RT @JeanetBathoorn: http://t.co/eJUsP9SaJr En nog een goed blog van @KittyKilian
Hi Kitty,
Ik word altijd blij als jij weer in mijn inbox zit. Zelf begin ik al vaak dagen voordat ik mijn blog schrijf met denken over mijn blog. Zo ‘schrijf’ ik al delen in mijn hoofd, en is het makkelijk om een topic op papier te krijgen. Zelf ben ik meestal een uur of drie bezig met een onderwerp. Soms zou ik willen dat ik er nog meer tijd ik kon stoppen, maar mijn klanten verdienen ook onverdeelde aandacht.
Van tevoren vast bedenken wat je gaat schrijven scheelt veel tijd. Mij lukt dat meestal niet ;-)
Drie uur lijkt me heel fatsoenlijk.
(de enige echte) waarom een blog schrijven geen vluggertje kan zijn: http://t.co/g6HWc9AsfA
Ja, een veel betere kop! Mag ik hem lenen?
Leesvoer voor iedereen die wel zou willen weten hoe je snel een blog schrijft. http://t.co/aCHNnSL1zU
Leestip, over verbinding maken “@KittyKilian: Hoe schrijf je SNEL een blog? http://t.co/gdE4yfVSxo Nieuw blog”
http://t.co/eJUsP9SaJr En nog een goed blog van @KittyKilian
Neem de tijd dit blog te lezen. “@KittyKilian: Hoe schrijf je SNEL een blog? http://t.co/FU9zADBfIy Nieuw blog”
Je benoemt wat ik al een tijd aan het doen ben; bloggen schrijven waarin ik mijn eigen ervaringen deel, handvatten geef waarmee je bepaalde problemen kan aanpakken en oplossen, inderdaad zoals je dat met/voor een vriend(in) zou doen. Deze manier van bloggen ligt mij goed, is voor mij bijna natuurlijk. Wat er nog aan mij geluk ontbreekt is dat mijn ‘vrienden’ mij vertellen wat ze bezig houdt, waar ze mee worstelen.
Dank je voor het ‘een naam geven’.
Ik stel me voor dat door dit in mijn achterhoofd te houden, mijn blogs wellicht intiemer en warmer zullen worden.
Dat zou goed kunnen.
Echtscheiding is een erg kwetsbaar onderwerp, kan me indenken dat mensen daar niet al te open over zijn in de comments bij een blog.
RT @KittyKilian: Hoe schrijf je SNEL een blog? http://t.co/3kY0ylSSCT Nieuw blog
Hoe schrijf je SNEL een blog? http://t.co/3kY0ylSSCT Nieuw blog
Klinkt helemaal niet vaag. Over bloggen. http://t.co/dhtgiEoLQH
Leuke blog Kitty! Ik kan me er helemaal in vinden.
Beter (in de tijd die je hebt) één sterk stuk maken dan vaker een snel ‘god-waar-haal-ik-de-tijd-vandaan’ artikeltje.
Bij het bloggen vind ik het belangrijk om iets verder te gaan dan met een ‘standaard’ informatief artikel. Een stukje het onbekende in.. Iets unieks proberen te bieden aan je lezer en je zo te onderscheiden van de concurrentie.
Je gevoel, kennen en kunnen vertalen in een artikel waar men wat van leert.
Wanneer ik een ‘jeetje moet dat óók nog’ artikel schrijf, plaats ik hem nooit op blog zelf, maar tegenwoordig in de ‘kennisbank’. Een blog is een plaats, vind ik, waar je de terugkomende lezer en de nieuwe lezer steeds moet overtuigen, moet meeslepen in jouw verhaal en jouw USP’s naar voren moet brengen.
Bij mij neemt het schrijven van een uitgebreide blogpost makkelijk 2-6 uur beslag. Hoewel het veel tijd kost, merk ik wel dat het op korte en lange termijn kan zorgen voor een constante stroom aan (long tail) bezoekers, tevreden bloglezers, links, shares en daarmee leuke posities in de zoekmachine.
Ik vraag me zelf wel altijd af of het misschien verstandiger is om het in te korten. Het opdelen tot zeer specifieke artikelen van 400-600 woorden. Hoe denk jij hierover? Heb je dit ooit uitgetest? en zo ja, wat was de conclusie? Beter een specifiek, schrijven en schrappen artikel of het gehele verhaal er achter vertellen? Of ligt dat weer aan de doelgroep en je blogstijl?
Een kennisbank, dat is een super idee! Zeker voor een blog als het jouwe, met veel inhoudelijke informatie.
Een stukje het onbekende in: dat is ook heel mooi verwoord. Niet alleen voor de lezer, ook voor jezelf.
Ik heb net nog een link toegevoegd aan de laatste regel. Naar een post over hoe lang allerlei buitenlandse blog-coryfeeën doen over hun posts.
Een serie maken van een lang stuk lijkt me een goed idee, als elk onderdeel van de serie op zichzelf kan staan. Je wil wel zulke goed of leuke informatie geven dat je lezers voor het volgende stuk ook weer terugkomen.
Hi Ruben,
Wij hebben ook een kennisbank inmiddels. Dat maakt je blogs ook beter herbruikbaar merk ik. En toegankelijker.
Maar om even op de lengte terug te komen. Dat hangt volgens mij echt van je doelgroep af. Mensen met technostress zitten niet zo op een uitgebreide uitleg te wachten. Die willen gewoon een mooi gat in de muur en niet weten hoe de boor werkt. En zitten volgens mij ook niet op lange artikelen te wachten. Dan moeten ze veel te ver zoeken naar de oplossing.
Ik splits artikelen die erg lang dreigen te worden daarom ook nog eens op in twee of drie delen. Ik hoor regelmatig van mensen dat ze mijn blogs graag lezen. Dus dat gaat wel lekker dan.
Aan de andere kant lees ik als webdeveloper zelf wel graag langere artikelen. Juist omdat ze de diepte in gaan. Ik zou van mijn eigen blogs niet blij worden om die reden. Ik wil hoeden en randen zien. Mijn rugzak aan kennis vullen en van de laatste nieuwtjes op de hoogte zijn…zo iets.
Maar volgens mij is jouw publiek meer het publiek dat gewoon een gat in de muur wil. Ik heb natuurlijk even op jouw site gekeken ;)
Ik weet niet of er echt zo precies een regel te geven is per doelgroep, Saskia. Doelgroepen zijn ook maar bedacht. Het zal ook erg van persoonlijke voorkeur afhangen. Maar ik ga er gewoon van uit dat mijn bezoekers houden van lezen. Anders gingen ze wel naar een site met lekker veel videootjes ;-)
@Kitty. Ik ben met je eens dat er geen wet van Meden een Perzen te geven is. Alleen dit is wat ik merk.
Ga ik helemaal los dan heb ik gauw een artikel van zeker 1500 woorden. Maar als ik boven de 900 kom, dan vinden mijn lezers het al gauw lang. Krijg ik te horen. En ik schrijf voor hen. Zij moeten het willen lezen en er wijzer van worden.
Maar ik worstel er ook wel eens mee, omdat ik dan vind dat het toch wel zinvolle informatie moet geven. Na het lezen van de blog hoop ik dat mijn bezoekers toch weer een stukje meer zelfredzaam zijn met hun website.
Dit was dus de huis-tuin-en-keuken-analyse die ik er vervolgens op los gelaten had.
En ja, ik hou wél van lezen, daarom kom ik ook iedere keer weer op jouw blog kijken. ;) Geen geduld voor video’s volgens mij.
Ja, 1500… dat is lang. Dat haal ik haast nooit. Geloof ik. Ik meet het niet. Het lijkt al gauw veel bij mij door al het wit ;-)