Uitkleden, beetje stoeien, afdanken: succesvol schrijven volgens de Don Draper-methode

Hoe flikt-ie-um dat? denk je vanaf de bank.
In je recorder zit een DVD van Mad Men.

Don Draper en zijn collega´s van het New Yorkse reclamebureau Coopers Price, uit de jaren zestig, schudden hun teksten zó uit hun mouw. Ergens tussen het achtste glas whisky en de derde secretaresse.

Ongeloofwaardig natuurlijk. Hun maatpakken zitten trouwens onberispelijk en drankneuzen krijgen ze ook niet. (Als je het zelf wil zien: leen de hele box van je zwager – of neem een abonnement op Amazon Prime.)

Maar van dat gemakkelijke schrijven, dat geloof ik wel

En als het geen 1963 was geweest had Draper het zeker gekund: een goed blog schrijven. Probeer hem zelf maar eens: de Don Draper methode. Kort gezegd komt hij hierop neer:

• Uitkleden
• Stoeien
• Afdanken

Ik licht het even toe.

Uitkleden:

Ontdoe je voor je gaat schrijven van alle ballast. Neem even tijd om na te denken over wat je precies gaat zeggen. Eigenlijk moet je het in één zin kunnen samenvatten. Zonder leidende gedachte heb je grote kans dat je stuk alle kanten op slingert.

Niet elegant.

Beetje stoeien:

Schrijven is spelen. Je moet ervan genieten. En je moet er de tijd voor nemen: een stuk is nooit in één keer goed.

Er zijn verschillende technieken. Je kunt alle zetten van tevoren plannen, in je hoofd, als een schaker. Of je gooit alles eruit in een min-of-meer vorm, en je gaat achteraf op je beeldscherm knippen, schuiven en plakken.

Hoe dan ook is het aan te raden er eerst een beetje omheen te draaien. Zodat je onbewuste, terwijl jij boodschappen doet en de hond uitlaat, ideetjes voor je kan verzinnen. Bij de één duurt die fase langer dan bij de ander.

Tenslotte komt het loslaten. Zet het stuk uit je hoofd. Ga wat anders doen. Je zult zien dat je er de volgende morgen opeens heel anders tegenaan kijkt.

Heb ik dit echt…?
Aan de slag.

Afdanken:

Eén van de belangrijkste bezigheden bij het schrijven. En zwaar onderschat. Schrijven is selecteren: bij elk woord dat je kiest verwerp je een ander. Van alle bijvoeglijke naamwoorden schrap je driekwart. Eén van de vier alinea’s is overbodig. En soms kan het hele stuk beter in de prullenbak.

Echt?
Echt.

Als je gaat schrijven vóór je weet wat je wil zeggen, helpt het stuk je om je gedachten te ordenen. Mooi. Alleen moet je dan vervolgens nog een tweede stuk schrijven, waarin je echt gaat zeggen wat je wil.

Jammer?
Nee hoor.

Doe als Don:

Dump ‘em.
Pour another one.
Be brilliant.