En nu praten we nóóit meer over content marketing

Gisteren durfde ik iets niet op te schrijven.

Daarom schreef ik een lange post waarin ik er omheen draaide.

Het ging over content marketing. (Je weet wel, wat ik hier doe, wat veel kleine bedrijven doen: lesgeven, online; je kennis delen, jezelf laten zien op je blog. Zodat toekomstige klanten een voorproefje krijgen van wat je kunt.)

Ik analyseerde stukken van andere mensen over waar het heen moest, nu Copyblogger de comments heeft afgeschaft en net als Chris Brogan de beste content alleen nog biedt aan dedicated followers. (Lees: beter getarget voor reclame).

Ken je copywriter Doug Kessler? Op het blog van Fusionmex, een internationaal content marketing congres (Antwerpen, 10 juni) stond een hilarisch interview met hem (NB 2018: nu verwijderd):

Lousy content happens when people approach it like a prostate exam.

Wat schrijven betreft zijn we het eens:

Writing is the heart, liver and lungs of content marketing. Way too many companies use a ‘good enough’ policy for writing instead of aiming for insanely great.

Maar bladerend door zijn befaamde slideshares en ebooks stuit ik op verrassende uitspraken:

Wat krijgen we nou?

Hij wil snel verkopen. (Lowering their marketing shields for a few minutes.)

En hij wil het gróótste merk zijn. (Thought leadership.)

Logisch eigenlijk. Hij werkt voor grote bedrijven. Die willen marktleider zijn.

Ik blader naar zijn blog

‘Exposed: the great lie of content marketing‘

So as a content marketer, when you produce that top-of-funnel stuff that’s supposed to be all about helping?

Don’t just admit that it’s just the earliest stage of selling. Highlight it. Celebrate it. Expose it.

Selling isn’t the dirty thing. Hiding your agenda is.

Echt?

Ik peuter het lange blog uit elkaar. Ik lever commentaar (klik op de pijltjes):

Wat is nou eigenlijk mijn probleem?

Dat andere mensen vanalles vinden van content marketing, en dat ik het niet met ze eens ben?

Dat Chris Brogan en Copyblogger ooit klein zijn begonnen en nu zijn uitgegroeid tot Grote Merken met alle winstoogmerken vandien?

Dat Doug Kessler zich in bochten wringt omdat hij wel wil, maar niet kan? Omdat hij een b2b-reclamebureau heeft dat voor grote bedrijven werkt?

So what?

Hier is wat ik gisteren niet durfde op te schrijven:

Mijn content marketing werkt niet voor grote bedrijven

Grote bedrijven hebben nog nooit iemand naar mijn cursus gestuurd. (Soms komt er weleens iemand op eigen houtje, maar die wil dan meestal voor zichzelf beginnen).

Content marketing – in de klassieke vorm – vereist een zekere mate van belangeloosheid. Je geeft een boel kennis ‘gratis’ weg. Er zijn lezers die jou daarom niet eens meer nodig hebben. Die kijken de kunst af en doen het op eigen houtje.

So what?

Fijn voor hen. En er zijn genoeg mensen die wél persoonlijk met je willen werken.

Mijn content marketing doe je vanuit een gevoel van overvloed

En niet te vergeten: omdat je er plezier in hebt. Omdat je houdt van schrijven, of filmpjes maken, of tekenen; omdat je blij bent dat je je creativiteit mag inzetten voor je werk.

Omdat je werk en je leven één zijn.

Omdat de mensen die je door je blog en op social media en in je werk leert kennen vaak ook vrienden worden. Omdat alles met elkaar verweven is. Omdat geld verdienen maar een déél van het verhaal is.

Kortom. Content marketing als bedrijfsstrategie: daar praten we niet meer over.

Content marketing moet je doen.