‘Zeg, die sokkenblogs van jou.’
‘Hm?’
‘Daar heb ik het wel mee gehad’, zegt N. ‘Tijd voor iets anders.’
N. is een man. Natuurlijk.
Ik mopper op Twitter
Makkelijk, I know.
Gelukkig krijg ik meteen steun: van één oud-cursist, één online vriendin en één belanghebbende. (Dank jullie wel.)
En toch
De opmerking van management-adviseur N. (waarschijnlijk draagt hij héle saaie sokken – ik daag hem uit om een foto te sturen) is onterecht. Hoe langer ik erover nadenk, hoe zekerder ik het weet: het is helemáál geen tijd voor iets anders.
De sok is namelijk een symbool voor veel méér.
1. Nederigheid
Ik droomde van een vijandige overname.
‘Spreek ik met de Blogacademie?’
‘Yep.’
‘Leuk blog heeft u. En een mooi cursusprogramma.’
‘Dank u.’
‘Ja, we hebben het met plezier bekeken.’
‘Fijn.’
‘Alleen, het businessmodel is wel een beetje beperkt, hè? Drie cursussen per jaar schiet nou niet echt op. En dat terwijl de deelnemers toch bereid zijn om 2,5 K af te tikken.’
‘…’
‘Daar kun je veel méér uit halen. Wij dachten: de lesprogramma’s beter vermarkten, opsplitsen in deelonderwerpen, jaarprogramma’s van maken, uitzoeken wat de max prijs kan zijn, een apart exclusief masterclass programma voor leidinggevenden in de communicatie en vooral: meer doorontwikkelen, upscalen, outsourcen, en natuurlijk, natúúrlijk een véél agressievere marketingstrategie. Sowieso veel meer aanbiedingen doen, en minimaal 10 keer mailen per aanbieding. Per week, ja. Qua adverteren dachten wij: Facebook voor 3 K per maand, om mee te beginnen hoor, met een innovatieve retargeting: dus bezoekers van de Blogacademie krijgen pop-ups te zien op alle aan ons gelieerde sites en advertenties op alle sociale media, afgestemd op hun multimediale bezoekgedrag. Direct mail – dat zou u eventueel dan nog zelf kunnen doen – en high end merchandising met hoogkwalitatieve T-shirts, pennen, mokken, agenda’s en notitieboeken.’
‘O?’
‘En dan blijft de naam voorlopig bestaan, onder onze vlag, natuurlijk. Wij bieden 10 jaaromzetten, dus een krappe miljoen. U krijgt een dag om te beslissen.’
Kijk, dat gebeurt dus niet
Dat komt omdat ik over nederige dingen schrijf, als ik daar zin in heb. Sokken. Daar kan de internationale businesswereld niks mee, tenzij ze uit China komen, met 500 containers tegelijk, en twee cent per stuk kosten.
Houden, zo. Richard Branson hoef ik ook niet te ontmoeten.
2. Het maatschappelijke nut van hobby’s
Ooit vroeg ik een CEO – een échte – of hij ook hobby’s had. Hij liep kwaad weg.
Fout.
Hobby’s zijn onmisbaar. Je kunt spugen op het gezin als hoeksteen van de samenleving, maar je kunt niet spugen op hobby’s. Een hobby doet namelijk niks verkeerd.
Wie hobbiet zit rustig thuis, met Jakub Jozéf Orliński op Spotify, en plakt met eindeloos geduld zijn 3629 afgebrande lucifers tot een 17-eeuws katschip. Zij zaagt Rietveld meubeltjes op schaal 1:24. Hij 3D-print niet meer verkrijgbare onderdelen voor zijn Märklin Z-spoor.
Music for a while (Purcell) – The King’s Singers & Jakub Józef Orliński. Tekst: Music for a while
Shall all your cares beguile.
Wond'ring how your pains were eas'd
And disdaining to be pleas'd
Till Alecto free the dead
From their eternal bands,
Till the snakes drop from her head,
And the whip from out her hands.
Music for a while
Shall all your cares beguile.
- - - - - - - - - - - - - - -
The text is part of a longer musical interlude in act 3, scene 1 of Oedipus.
Bron.
Hij hoort CNN vanuit de voorkamer, en haalt zijn schouders op
Zij loopt niet op straat met een fake news-spandoek, hij tremt geen ambulancemedewerkers in mekaar en zij treedt níet in dienst van de KGB.
Daar heeft ze allemaal geen tijd voor. Ze heeft haar hobby.
Haar zelfopgeroepen, goedaardige verslaving.
Ze is gewoon gelukkig.
Lees ook:
• Dat zeg ik. Sokkenbreimachines
• Sokkenbreimachine II
google-site-verification: google3d8706b2d2bb5ca6.html
Wat prachtig, die mannen.
Dankbaar, Kitty, dat je dit bericht de wereld instuurt. Haha, alsof een hobby onzin is. Nee dus. Uit liefde geboren, opgepakt en doorgegeven. Mooi!
Ja, je bedoelt Orlinsky en de Britten? Ik kan er geen genoeg van krijgen.
Ja, die!
Niemand kan De Blogacademie van je overnemen. Die is zo nauw met jou verweven. Of verbreid. Om bij de sok te blijven.
Ga je ook helemaal niet meer schrijven straks? Is schrijven ook niet een van je hobby’s? Onder een pseudoniem misschien? Dat al je fans je dan ontmaskeren. Omdat je schrijfstijl je verraadt. ;-)
Nee. Schrijven is geen hobby, voor mij. Het is werk. Als ik ergens door gegrepen ben kan ik altijd schrijven. Maar ik ben eerlijk gezegd een beetje stomgeslagen door de toestand in de wereld en de klimaatcatastrofe.
I feel you. En velen met jou, denk ik. Het is veel. Alles.
ahh was er maar iemand die de blogacademie over kon nemen. Niemand schrijft zoals jij. En sowieso komt niemand anders weg met zoveel blogs over sokken.
Ik hoop dat je nieuwsbrief blijft bestaan en er nog af en toe een druppeltje goud op mijn digitale deurmat valt.
Nee, alles gaat stoppen. Niet meteen komende zomer, maar alles gaat verdwijnen. Ik wil weer anoniem zijn.
Ja! Hobby’s zouden de wereld kunnen redden.
Ik heb niet één obsessieve (zoals mijn man heel fanatiek surft, zeilt en schaatst).
Maar meerdere met harmonica spelen en lezen op 1. En verder af en toe een sjaal breien, af en toe vogels tekenen met de elfjarige, af en toe vogels kijken en dingen leren over de natuur. En soms een taart of een brood bakken.
Lekker aanrommelen.
Zou kunnen. Met een harmonica ben je al meteen een heel eind op weg!
Ik ga ook sokken breien. Totale overgave, klinkt uit je blogs. Dat lijkt me ook wel wat. En dan ben je zomaar een paar sokken rijker, en bakken met tevredenheid. Heerlijk
Haha. Vergeet niet dat ik een tikje obsessief kan zijn. En dat ik er een hele zomer over gedaan heb om het onder de knie te krijgen!
OMG Kitty, dat ik jou na ca 5 jaar tegenkom terwijl ik in cyberspace verdwaald ben op jacht naar info over SOKKENBREIMACHINES.
Heerlijk!
Ik denk regelmatig aan je wijze lessen over verhalen schrijven, gezondere psychiatrie & krachtige beelden. Dat ik nu ook weer van je mag leren over CSM’s.
Dankjewel.
Wow, leuk! En is dat al 5 jaar geleden, dat wij af en toe contact hadden? Damn. En wil je zo’n machientje?
Ach een ceo…wat weet die er nou van? Ik zei 2 jaar geleden tegen mijn huisarts: als mijn hoofd het niet meer doet en ik ga bloempotten schilderen, wil ik dood.
Inmiddels doet mijn hoofd het niet meer goed, kan ik niet meer schrijven en lezen. Ik heb sieraden gemaakt uit verveling tot mijn handen het echt niet meer leuk vonden. Ik heb hondenlijntjes en halsbanden geknoopt, tot ook dat niet meer g9ing en nu maak ik de meest leuke stickers voor op mondkapjes-je, truien, bekers, ramen en overal wat je maak kan bedrukken en bestickeren. Guess what…ik wil nu nog niet dood. Ik weet, het zijn geen bloempotten maar komt in de buurt? ps, ik ben belanghebbende dus brei rustig door??
Ach, Mootje. ❤️
Dank dat je me in je blog hebt laten kennismaken met Jakub Jósef Orliński. Was idd een prettige achtergrond bij de klus van vandaag (Lundia nieuwe look geven voor mijn werkkamer).
Geweldig, he! Ik draai hem zelf ook al een week non-stop.
Heerlijk.
En dank voor je gouden muziektip.
Vandaag verzacht Jakub Józef deze grijze herfstdag.
Haha. Ontwikkeld talent verkopen is onmogelijk. :) Ik schilder houten poppetjes. Dat levert wel een leeg hoofd, maar geen warme voeten op.
Stuur je maat maar via PM ;-) We moeten alles doen voor de zorg, dit jaar.
Dat lijkt me fijn zeg! Gelukkig vraag je niet naar mijn cupmaat. De wereld mag best weten dat ik schoenmaat 39 heb. :)
Coming up.. soon!
“Hobby’s zijn onmisbaar. Je kunt spugen op het gezin als hoeksteen van de samenleving, maar je kunt niet spugen op hobby’s. Een hobby doet namelijk niks verkeerd.”
Zo is dat, ik ben op zoek naar een nieuwe hobby. Eerst was m’n werk m’n hobby maar nu is het m’n werk en nu wil ik weer tekenen, collages maken, iets met maken. Analoog. Kleur.
M’n kind loomt, da’s modern sokken breien met rubbertjes. M’n vriend heeft zelfs een betere steek geleerd aan m’n dochter, ipv van een averechts, links rechts (ik heb werkelijk geen idee) maar een hobby. Ja graag. Oh ik heb al een hobby bedenk ik mezelf nu. Boeken lezen.
Wow,
Boeken lezen is ook bijna werk, Evelien! Een échte hobby. Iets met verf of klei of cement. Of iets met mensen. Of met theater. Als je er maar verslaafd aan kunt raken.
Van niets iets maken.. eerst was er niets en nu is er een blog, een sok, een kind, dondert niet wat. Magisch!
Ja, dat! Je creëert iets. Ik hou er van.. vereerde ik vroeger boze mensen, met mijn scherpe tong en pen, nu zijn ze blij met me als ik een sinterklaassticker af heb. Met 15% visus, onwillige spieren en andere verborgen gebreken is dattoch het leukste wat je kan overkomen.
Yes! Sock you, N.! :-)
Mothasocka!
Wat een heerlijk verhaal. Met een collega zzp-er puzzelen we op ‘bedrijfsopvolging’ in ons vakgebied en netwerk: sociaal en ruimtelijke ontwikkeling buitengebied. We willen graag met jong samen ondernemen in ons werk. De lol van samenwerken, kennis en ervaringen delen etc. Het lukt nog niet erg. Blijkbaar zijn we niet voor niets eigenwijze 1-pitters.
Eh.. ja.
Dat zijn we ;-)
Hoe meer je bedrijf om jouw heen is gebouwd, hoe moeilijker om het over te dragen, ook. Tenzij je afstand doet van dat karakter.
The King’s Singers, ik heb er nog elpees van liggen. Twintig om precies te zijn. Ook zo’n hobby: platen draaien. En Andreas Scholl, als ik zin heb om te janken zet ik ‘White as Lilies was her face’ op. https://youtu.be/qlGnt6kxYMA
Merkwaardig hoe muziek en beeldende kunst – of andere handvaardigheden als sokken breien – een innige verbinding hebben. Schrijven en muziek schijnt niet echt samen te gaan. Al heeft menige schrijver wel een legendarische verzameling. Die niet wordt gebruikt ’tijdens’ het schrijfproces. Voorbeeld: Murakami. Verwijzingen naar jazz, opera en klassiek kom je wel tegen in zijn boeken.
Mijn zelfopgeroepen, goedaardige verslaving was ooit ‘de roltrap – musings of that escalator vlognik’. Met 50 filmpjes een typisch uit de hand gelopen hobby. Met medewerking van een Russische deejay, die zijn collectie elektronische muziek ruimhartig voor inclusie beschikbaar stelde. Tevens richtsnoer bij de montage.
Gebruik jij muziek bij het sokken breien?
En ja ‘droggen zijn bedroom’. Maar goed ook. Een Blogacademie zonder sokken. Het idee alleen al.
Ja, die staan me helder voor de geest, die Musings van de Escalator Vlognik. Een briljante titel, hoewel de filmpjes behoorlijk vervreemdend werkten ;-) En de prachtige vormgeving.
The King’s Singers hebben zo’n uiteenlopend repertoire dat je nooit weet wat je nu weer krijgt. Simon & Garfunkel enzo. Maar ze mogen van mij een hele lange CD opnemen met Orlinski, met Purcell!
En ik lees dat veel schrijvers juist wél muziek opzetten. Voor elk boek een ander muziekje. Om in de stemming te raken. Ikzelf kan geen geluid verdragen als ik werk. Maar bij het breien wel. Of een luisterboek.
Ken je haar blog al Kitty? https://bontewol.blogspot.com/?m=1 ?
Nee! Maar nu wel, helemaal doorgenomen. Super leuk! Dank je!
Leuk hè!!!
Haar andere blog is ook zo leuk; http://huis-tuin-en-keuken.blogspot.com/p/over-chantal.html?m=1
Maar dat had je vast ook al ontdekt :)
Nee, nog niet. Lekker creatief is ze!
Ik zou wel in een hotel willen werken, alleen maar om te kunnen zeggen: Zo, nu heb ik van mijn lobby mijn beroep gemaakt.
P.S. Teveel hobby’s hier. Allemaal hopeloos uit de hand gelopen. Elke dag verdrink ik in al mijn hobby’s als iemand die 30 kittens in huis heeft. Niet te doen. Maar ja, wel heel leuk.
Als je uitgaat van de stelling dat leven als enig doel heeft dat je er van geniet, maakt het totaal niet uit wat je doet.
Jij, een lobbyist ;-)
Wat een mooi blog. Vanmorgen reageerde ik te snel. Sokkenblogs maken vooral blij als je leuke sokken aan hebt. Of van die zachte, helaas veel te snel stukke bamboesokken die mijn moeder voor ons op de markt koopt, en waar we, omdat we de zelfde maat hebben bij ons thuis om vechten. Die muziek eronder maakt het compleet.
Je reageerde prima ;-)
Zijn die sokken soms 100% bamboe? Ik hoor er verschillende verhalen over. Je hebt een goede mix nodig, waarschijnlijk.
Zo is het. Ik had een keer een bepalende discussie met een bevriende CEO (nog steeds een vriend) die overwoog te investeren in mijn bedrijf. Maar dat blog, he. Dat begreep hij niet. Hij vond dat ik al die uren beter had kunnen investeren in dat nieuw op te richten bedrijf. Oftewel, als ik nog tijd had om te bloggen werkte ik niet hard genoeg.
Vervelend, want sindsdien twijfel ik heel vaak over bloggen. Het spontane is er een beetje uitgegaan, sinds dat gesprek jaren geleden.
Toen ik uitlegde dat mijn bloggen was zoals zijn gitaar spelen, begreep hij het opeens. Alleen, denk ik nu, ik denk niet dat hij zoveel gitaar speelde.
X van een online vriendin
Hahahahaha. Ja, je hebt wel wat beters te doen dan bloggen :-D
Jij hebt een creative streak. Daar moet je iets mee doen. Zo zit je gewoon in elkaar. Ik ook. Maaike van de vorige comment ook. Heel veel mensen – lees er Why Are Artists Poor?: The Exceptional Economy of the Arts van Hans Abbing maar op na. Als je het loon van een kunstenaar verhoogt gaat hij MINDER uren werken in zijn day job om meer in zijn atelier te kunnen zijn. Dat snappen de realo’s niet. De economen en de bankmannen en de CEO’s.
Hier legt hij het zelf kort uit: https://www.youtube.com/watch?v=olJyXppBjc0
Maar wel vervelend dat dat zo’n invloed had. Leg het naast je neer! Schrijven is ook denken, verwerken, delen.
Ik probeer al jaren er overheen te komen. Maar het is nog niet gelukt…
Vreemd. En hoe had je al die boeken kunnen schrijven als je niet zoveel geblogd had tijdens het nadenken over je vak – en alle dingen daar omheen?
Een slimme therapeut maakt korte metten met jouw kortsluiting.
Hahaha, dat deel over die vijandige overname. Ik bleef maar denken: dit gebeurt niet echt. En nope, het gebeurde niet echt. Grapjas. Anyway, ik heb sinds kort weer The Sims als hobby. De game die ik fanatiek speelde toen ik zes was. Of twaalf. Behalve dan dat ik het opzocht en ontdekte dat de allereerste versie van het spel uitkwam in 2000. Toen was ik dus 17 of misschien zelfs 18. Ik begrijp er niets van. Maar gelukkig vind ik het nog net zo leuk als vroeger, wanneer dat vroeger dan ook was.
Nee, dat kwam tot mij in onbewuste toestand, die overname ;-)
Ik heb geen idee over de Sims, ik weet alleen dat mijn zonen het niet speelden. Het was voor meisjes, vonden ze, geloof ik. Klopt dus.
Haha! Meer meisjes dan jongens, dan zal vast kloppen. Al is dat tegenwoordig veel minder het geval dan vroeger. Denk ik. Hoop ik. Het is een wereld op zich, er zijn wereldwijd tig mensen die niks anders doen dan heel de dag The Sims spelen en er video’s over maken. Sommigen hebben meer dan een miljoen volgers. Overigens, ik speelde ook graag Hitman en Mafia en GTA. Speelden je zonen dat misschien wel?
Ik herinner me alleen van die strategiespellen in wonderlijke werelden. Veel fantasy. Maar als ouder zie je er maar weinig van. Aaaaaah. Ik ben blij dat de computer er nog niet was in mijn jeugd. Ik las gewoon eindeloos boeken.
die blog dat zal wel. Of die sokken. Maar dat stuk muziek van Purcell. Dankjewel… Net wat ik nodig had…
Nou, mooie boel!
PS. Check zijn andere cd’s. Allemaal even prachtig. Vooral Vivaldi.
Dit is jouw beste blog ooit.
Mijn naam is Saskia Paërl en ik ben BNer stemcoach en auteur van Voicereset.
Ik vertel aan ieder die het maar wil horen, dat wij geluiden maken vanuit ons hart.
Daarna goed nadenken over dat geluid met ons hoofd en dan gaan we als de sodemieterij met veel plezier met dat geluid naar hart en ziel.
En dan komt het geluid er uit. Feest!
Altijd goed en voor iedereen.
Vind je? Komt vast door Jakub – en daar heb ik helemaal niks aan gemaakt, aan die prachtige stem en die prachtige voordracht en die vrolijke kop! Een vriend van mij zei: alle zonnestralen uit de hemel komen neer op één man.
Ik schrijf dit met Jakub Jósef Orlinski op Spotify. Ontdekking! Geweldig dat je ook van een countertenor houdt, ik ben dol op vele.
Ja, Andreas Scholl!
En dan gewoon weer in het Concertgebouw, hè?
Dat zal raar wezen!
Hmm, er was de laatste tijd voor C al te weinig barok te beluisteren…
Ik moet eerlijk zeggen, Lynn, dat ik zelden naar een concert ga. Ik heb te weinig verstand van muziek om te weten waar ik heen moet en waar ik teleurgesteld van raak.
En ik hou vooral van vroegmoderne muziek. Die hoor je weinig inderdaad. Simpele constructies en nog vrij natuurlijk – dicht bij hoe muziek ooit bedoeld was: ter vermaak, in een kroeg, of een danszaal, en niet zo plechtig in een zaal vol mensen die zich houden aan de code van diep respect voor De Kunst.
Ik ben dol op l’Arpeggiata, precies wat ik nog net kan snappen met mijn beperkte muziekkennis. Op Marco Beasley (de oude muziek). En het Oude Muziekfestival. En zang. Puur instrumentaal gaat me gauw vervelen, maar naar Andreas Scholl kan ik uren luisteren. (Nisi Dominus van Vivaldi). En ziedaar mijn gehele muziekkennis, verder ben ik een leeg blad ;-)
Niks mis met een tabula rasa.
Ik ben evenmin een kenner, maar juist die weinige en naar het oogt eenvoudige instrumenten binnen barok ensembles, heb ik wel leren waarderen. Goed, en de up tempo beat er meestal van: ik word er vrolijk van. Maar vraag mij verder ook niets van klassiek. Ik ga voor wat prettig luistert en de klassieke werken van vroeger thuis… pff, loodzwaar, dus deprimerend.
Precies!
Geweldig om hiermee de dag af te sluiten en het weekend te starten. Op naar de hobby’s :-)
Goed weekend!
Ik kijk al uit naar het volgende sokkenblog! :-)
Wat is het verschil tussen een echte CEO en eentje die niet echt is?
Ha! Ik bedoelde: niet verzonnen. Echt niet.
Wat een gaaf blog weer! Kom maar op met die sokkenblogs :-) Vooral als daar dan ook nog zo’n gaaf stuk muziek bijgeleverd wordt. Gelukkig hoeven we jou voorlopig dus nog niet te missen.
Nog een paar jaar ;-)
:-) Bravo! Wat een heerlijk blog. En ik was even bang dat iemand echt je site wilde overnemen. Ik lees nu ‘How to do nothing’ van Jenny Odell niet over hobbies, maar over dat we niet de hele tijd moeten denken dat we productief moeten zijn. Dat je je leven niet als een CEO hoeft te besturen. :-)
Klopt toch ook! Het enige doel van het leven is dat je ervan geniet.
Blogs over sokken met Purcell eronder. What a bliss:)
En dan net alle boeken over snel, moeiteloos verdienen, weggedaan hebben.
Om plaats te maken voor een hobby.
Yay! Misschien zijn we trendsetters?
Wauw, mooie blog.
Ps: mijn hobbies: lezen, wandelen en om de zoveel tijd iets nieuws ontdekken als de nieuwe hobby (nu sieraden maken).
Sieraden maken! Leuk!
Verstandig om een andere business op te zetten.
Ik wil wel een paar sokken.
Brei je ook mutsen?
Nog niet. Moet eerst nog een nieuwe ribber regelen.
Een hobby, of iedere speelse, vooral nutteloze bezigheid om de geest te vertreden, is efficiënter dan een psychiater. En op de lange duur goedkoper bovendien.
En zo is het, Teun.