Deze week kreeg ik een e-mail die niet voor mij bedoeld was. Geeft niks, kan gebeuren.
Een mevrouw wilde mijn nieuwsbrief doorsturen naar een vriendin, maar klikte per ongeluk op beantwoorden. Het begeleidend schrijven:
Dit is een dame die met bloggen en met mensen leren bloggen haar brood verdient. Volgens mij is ze het al een beetje zat en toe aan haar pensioen, maar ook al radicaliseert ze een beetje, ze heeft nog wel goede tips.
Natuurlijk mailde ik haar direct terug, om te zeggen dat haar vriendin haar mail jammer genoeg niet had gekregen. Ik bedankte haar ook voor haar interessante analyse.
Waar anders krijg je ooit zulk onversneden commentaar?
Het is de ultieme klant-feedback
Ik spring een gat in de lucht als ik zo’n fout geadresseerd mailtje krijg. Zelfs als je een enquête houdt, krijg je het niet zo eerlijk.
Dus ik wou graag meer weten. Ik vroeg haar hoe ze tot haar oordeel kwam.
Helaas, het bleef stil.
Dus laat ik zelf proberen om de tekst te interpreteren
1. Dame
Met het woord dame heb ik moeite.
Wat is een dame nog, vandaag de dag? Niet langer een volwassen vrouw uit de beschaafde stand. Ook geen ambassadeursechtgenote in een Chanelletje.
In dagelijkse taal gebruiken we dames- alleen nog om toiletten en kleding aan te duiden. Ja, een ober in een derderangs Italiaans restaurant spreekt je misschien zo aan: ‘Is de ossobuco naar wens, dame?’ Maar dat is namaak-deftigheid.
Ik ken het woord vooral als ironische benaming voor vrouwen in corporale kring. ‘Had jij gisteren die dame nog gedaan?’
Als niet-lesbische vrouwen het woord dame gebruiken, schaar ik ze automatisch in die hoek. Corporaal. Dus ik snap het nooit als vrouwen collega-vrouwen aanduiden met zo’n misogyne term. Het klinkt als heulen met de vijand.
Afgezien daarvan ben ik allesbehalve een dame. Ik schoor zelfs jarenlang mijn haar af om er niet op te lijken.
Brrr, dames.
2. Een beetje zat en toe aan haar pensioen
Dat is de zinsnede waar ik meer van wou weten.
Dacht de schrijfster dat omdat ik als verkoopargument regelmatig roep: doe Blogpro nu, want een dezer dagen ga ik met pensioen?
Het is de waarheid, want ik word binnenkort 63, en jij verwacht niet dat ik hier op mijn zeventigste nog stukjes zit te tikken, toch? Ik ook niet.
Maar ik ben nog niet dood. Ik ben nog redelijk op de hoogte van wat er in de wereld gebeurt en mijn gehoor is ook nog best, dankuwel. De toekomst is onduidelijk, maar ik ga door zolang ik er lol in heb.
De koppeling van het zat zijn en pensioen, dat zit me niet helemaal lekker.
Of leest ze iets in mijn posts dat ik zelf nog niet zie? Ben ik over de datum, maar weiger ik om te vertrekken? Heb ik de magic touch niet meer?
Kijk, dat had ik nou graag van haar willen horen.
En als ze dan had gezegd: ‘Kilian, laat maar zitten verder, je beste werk ligt in het verleden. Bundel je beste blogjes en ga lekker golfen’, dan hadden we daar een prima gesprek over kunnen voeren.
3. Ze radicaliseert
Nog raadselachtiger.
Is de schrijfster naief, en vindt ze mijn gemopper op ChatGPT en Big Tech ondankbaar?
Is ze een klimaatontkenner, en ergert ze zich eraan dat ik roep dat ik niet meer vlieg?
Heb ik het woord kapitalisme in de mond genomen? Consumerism? Is het omdat ik onlangs riep dat we kernenergie in de jaren tachtig al hadden uitbediscussieerd?
Vreemd. Ik geef mezelf juist op mijn kop omdat ik een salonsocialist ben. Ik gebruik grote woorden, maar ik heb een prettig leven. Ik zou het willen, maar ik bén geen radicaal.
Radicaal is: jezelf in een live talkshow vastlijmen aan de tafel. Radicaal is: je koelkast wegdoen, je verwarming enkel aanzetten als het vriest, alleen nog lopen. Radicaal is papieren boeken lezen.
Ik beschouw het maar als een compliment, ook al klopt het niet.
4. Maar ze geeft nog wel goede tips
Ook belangrijk, als klant-feedback. Hoe bedoelt ze dat?
Geef ik nog-wel-goede tips? In tegenstelling tot vroeger, toen ik heel-erg-goede tips gaf?
Of lijken mijn stukken nergens meer op, maar geef ik nog wél goede tips? In dat geval hou ik subiet op met bloggen, en stuur ik elke week alleen nog maar een tip.
En welke tips bedoelt ze dan? Over schrijven? Over ChatGPT? Over dat je je man je blog nooit vooraf moet laten lezen? Waar wil ze meer van lezen? Wat wil ze minder zien?
Die kennis. Dáár zou ik wat aan hebben.
Echt jammer dat ze zweeg.
google-site-verification: google3d8706b2d2bb5ca6.html
Bij dame moet ik al snel denken aan Wieteke van Dort. Zelf heb ik nog geen enkele mail gehad waarin ik een heer werd genoemd. Denk dat dat in het algemeen minder gegbruikt word. Het malle is dat ik het gebruik van mens alleen ken in negatieve zin over vrouwen. ‘Ach dat mens moet niet zeuren.’ gaat doorgaans niet over een man. Best raar dat zo’n neutraal woord een dergelijke invulling krijgt.
Van Dort was een dametje ;-)
Nee, heer is niet negatief. Dan moet je er heerschap van maken. Of heertje (maar dat gebruiken we nooit meer).
Die vrouw, dat wijf, dat mens.
Die kerel, die… en dan komen er alleen nog krachttermen naar boven, in mijn hoofd.
Het mens = onzijdig, negatief en altijd een vrouw.
De mens = neutraal, mannelijk en vrouwelijk.
Zou het daarom ‘het wijf’ zijn en niet ‘de wijf’?
Nee, want da’s een ander woord.
‘Het’ voelt voor mij lager in rang dan ‘de’ o.a. omdat het voor verkleinwoorden wordt gebruikt. (De minister, het ministertje).
Meisje is vrouwelijk, doch een verkleinwoord en daarom ‘het’.
Ik probeer een verklaring te vinden waarom wijf ‘het’ is.
Love it!
Hihihi-hilarisch. Radicaliserende bijna-pensioengerechtigde dame is het zat máár geeft nog goede tips. Eentje voor je verzameling koppen.
En nee, je bent geen dame. Gelukkig maar.
‘Radicaliserende, bijna-pensioengerechtigde dame is het zat, máár geeft nog goede tips’ ;-) Mooie tagline, ook wel. Of een bio? Hm…
Te gek om zo’n reactie te gebruiken als discussiestuk.
Ik herken trouwens ook wat van haar reactie.
Dat je regelmatig iets roept over stoppen op relatief korte termijn, krijg ik een soort ‘nu of nooit gevoel’. Zo van ‘help, ik moet nog snel alle lessen tot me nemen, straks zijn ze er niet meer.’ En daar krijg ik wat stress van (maar dat zal wel wat met mijn psyche te maken hebben).
Dame vind ik wat afstandelijk. Alhoewel mijn moeder, zus en ik al zo’n 20 jaar de term Dames-Paludanus gebruiken (voor uitjes en onze groeps-app) sinds we in een restaurant met die naam allerhartelijkst aan tafel genodigd werden.
Ik ken het. Ik krijg ook altijd stress van die Google authenticator, die je binnen een kwart minuut moet invullen ;-)
Ik vind jou echt de allerleukste dame die ik lees. Dank je wel weer voor je fantastische tekst!
Dank je. Heb jij eigenlijk een site? Ben je nog tekstschrijver?
Het lijkt mij een geweldige positieve feedback op je werk. Je lezeres neemt de moeite om haar vriendin een mail te sturen met de aanbeveling om jouw tips te lezen.
De hele negatieve inleiding in slechts bedoeld om haar zelf sociaal t.o.v. van haar vriendin in te dekken. Tenminste zo zou ik de mail opvatten :)
Dat zal ik doen, Gilles ;-)
Echt jammer. Dat ze zweeg. En een beetje lafjes.
Niet iedereen heeft zo’n grote mond als ik ;-)
en da’s radicaal (anders.) ;-)
Die grote mond?
Mijn schoonvader zaliger noemde me altijd ‘die dame’. Vol afgrijzen, met een toon die alleen past als het over iemand gaat die op je bord poept (ik kan effe niks passender verzinnen).
Maar zo bedoelde deze vrouw het niet.
Echt niet.
Weet ik. Een beetje overdrijven hoort erbij. En nou ga jij je mond spoelen met zeep.
Laten we eerlijk zijn. Je bent nog te vurig en geëngageerd om er over een jaar of 4 (AOW-gerechtigde leeftijd) mee op te houden. En zolang je tips de dames blijven bekoren, lees ik dankbaar mee.
Je weet nooit. Maar fijn, lees lekker mee. Trouwens – ik wist niet dat ik schreef voor vrouwen. Is dat zo? Niet in mijn hoofd.
Ik gebruik het woord dame met enige regelmaat. Ik ben een man, daar kan ik niks aan doen, afgezien van wat ik zeker nooit zou willen doen. Is er misschien een ander woord waarmee de keus tussen vrouw en meisje omzeild kan worden? Een tijdje terug kwam ik een heel aardig meisje tegen, kende haar van vroeger. Na een gesprekje fietste ik weer verder en rekende uit dat zij bijna 40 zou moeten zijn. Dit is de leuke kant van de werkelijkheid, maar ja, andersom komt ook voor.
Wat is er mis met vrouw of meisje, dan?
Ik vind dame ook niet perse negatief klinken. ‘Deze vrouw’ vind ik afstandelijk en een tikje onaardig. ‘Deze mevrouw’ zou kunnen maar past niet bij jou. Te ouwelijk en suf. Dan liever dame, past ook niet helemaal maar m.i. beter dan mevrouw. Ik heb de associatie met het corps niet trouwens, in deze context. Misogyn vind ik het ook niet, terwijl ik van ‘dames’ als aanspreekvorm juist wel enorme jeuk krijg. Grappig hoe woorden voor iedereen een andere lading hebben, ingewikkeld ook.
Ja, dat moet wel de conclusie zijn. Behoorlijk persoonlijk, die inkleuring.
…’Want als ik de afgelopen jaren íets heb geleerd, is het dat acceptatie het enige is dat helpt.
Bij alle dingen waar je niets aan kunt verhelpen.
Radicale acceptatie.
En daarna verder leven.’
Einde citaat uit je blog.
Het ziet ernaar uit dat het je steeds gemakkelijker afgaat, het accepteren van dat radicaliseren. Ik juich je toe. En nu weer verder met je prima tips.
Hee, Yoeke! Leuk om van je te horen!
;-) Ik radicaliseer niks niemendal, Yoeke. Ben altijd zo geweest. Maar dat was wel een pittige tijd, ja.
Echt iets voor jou om 780 woorden te wijden aan het ontleden van een stukje van 42 woorden. Dat zou je zomaar radicaal kunnen noemen.
Ha! Wat denk je dat bijbelexegeten doen? Die schrijven hele bibliotheken over één vers.
Dát zou ik dan weer niet graag lezen.
Ugh.
Alleen een dame als jij kan zo’n blog over dit soort ‘feedback’ schrijven. Ook al ben je dan nog niet met pensioen. Of ondanks dat je nog niet met pensioen bent. Hoop dat je, ook als je ‘met pensioen bent’, niet stopt met ‘stukjes schrijven’! x
Jawel, joh! Schrijven is werk voor mij. Leuk werk, maar werk. Zeg, ik schrijf niet als roeping 🤣
Eigenlijk mag je deze mevrouw dankbaar zijn. Je laat zien hoe je van zo’n incident weer een toffe blog maakt.
Ik ben haar dankbaar.
Geweldige blog :)
Maar jeetje, als ik de commentaren zo lees moet ik nodig mijn vocabulaire gaan herzien, geloof ik. Als ik ‘dame’ zeg, bedoel ik dat namelijk behoorlijk neutraal. Ik gebruik het omdat ik het woord vrouw minder aardig vind klinken.
Het blijkt nogal uiteenlopend te zijn, de betekenissen die mensen toekennen aan dame.
En interessant, want 60 jaar geleden gaf je precies daarmee een standverschil aan. Een vrouw uit het volk was vrouw. Een vrouw uit de elite was dame.
Die tijd heb ik zelf niet meegemaakt, maar misschien galmt dat oude gebruik nog na in mijn onderbewuste ;)
Ik denk dat dat nog in ons taalgebruik nasuddert. Ons historische onderbewuste.
Mooie blog weer, jammer dat die mevrouw niet gereageerd heeft. Was een leuke toevoeging geweest.
Maar even iets over het begrip dames. In je blog (link staat in deze tekst) over een onderhoudsvrij lichaam duid je tekstschrijvers als volgt aan: Want kijk eens naar al die ándere schrijvende dames. Corporaal of ironisch bedoeld? En al die andere – dat impliceert toch ook dat je jezelf als schrijvende dame ziet? Ben ik toch benieuwd naar, hoe dat zit.
Die magic touch is er nog wel hoor, geen zorgen.
Goed gezien, Heleen! Verdomd. Ja, daar gebruikte ik het licht denigrerend. Ik zette ze op een afstand van mij – heb ik net geleerd van Maria van Mierlo die commentaar gaf op Mastodon. Mea culpa.
Heerlijk dit. Ik zou die feedback geweldig vinden, klinkt als “lekker beetje bokkig maar wel op het goeie pad”.
Over het woord “dame”: Ik gebruik dat woord eerder met een beetje ontzag, iemand die weet waar ze mee bezig is. Maar wel alleen voor vrouwen die ik niet ken, en waarschijnlijk ook nooit ga leren kennen.
Dus iemand die weet waar ze mee bezig is, maar die niet aansluit bij wat ik normaal gesproken om me heen heb.
Dame gebruik ik meestal in negatieve zin; waar ik in besloten kring d**s zou zeggen. Ik hoop overigens niet dat er nu dames zijn die zich aangesproken voelen ;)
Interessant wel dat mensen in de hoek van de studentencorpora dame gebruiken om elke willekeurige leuke meid uit hun kring aan te duiden. Maar dat jij het als negatief gebruikt. Ikzelf ook, trouwens. Ik ben net op de vingers getikt.
@Anouk Aha. Jij gebruikt het juist met ontzag. En nu je het zegt… zo heb ik het ook weleens gehoord.
Zouden die corpsballen dan toch een beetje ontzag voor leuke dames hebben?
Ik had hem kunnen schrijven. Niet over jou en niet exact, met een andere interpunctie, maar wel in de buurt. Bijvoorbeeld voor een ‘ken je die, wat vind je ervan’-vraag van iemand op wie ik liever niet reageer, maar waar ik niet onderuit kan, en die weet dat ik deze derde persoon heel zeker ken. Daarom mijn vertaling van jouw punten.
Dame: zo zet ik de persoon over wie het gaat met een negatieve ondertoon op afstand voor degene aan wie ik het schrijf. Of ik diegene leuk vind, daar zegt het niets over. (Dame kan ook lovend of op een voetstuk zijn, maar dan is mijn vervolg anders)
Beetje zat en aan pensioen toe: ik ben er al klaar mee, maar als jij interesse hebt, prima. (Hoeft niet waar te zijn)
Ook al radicaliseert ze een beetje: let op bij het lezen, ze schrijft scherp en daar ga jij als rechts mens van schrikken (sussende waarschuwing).
Nog wel goede tips: ik moet na de waarschuwing wel iets enigszins aardigs zeggen, ik ken deze derde persoon tenslotte. Maar dat hoeft niet mijn echte mening te zijn.
Dat is hem. Mijn ik-wil-niet-maar-moet-wel niet oprechte recensie. Je moet me goed kennen wil je de waarheid eruit halen. Maar ja, dat ben ik. En of zij het ook zo gebruikt dat weet ik natuurlijk niet.
Succes met je onderzoek.
Enne, is ze toevallig ambtenaar? 😉
Dame > op afstand zetten: klopt! Mee eens. Een beetje denigrerend op afstand, hè? Misschien wel omdat het vroeger ook afstand aangaf – in stand.
Aan pensioen toe > ik ben er al klaar mee: zou kunnen. Ze dekt zich in tegen een negatief oordeel van de ander over haar aanbeveling?
Radicaliseren > scherp zijn: zou kunnen.
Nog wel goede tips > moet iets aardigs zeggen, 🤣 Nee, ik denk dat ze bedoelde dat je er af en toe wel iets uithaalt.
Geen ambtenaar.
Dame > Ja, afstand en tikje denigrerend. Versterkt door ‘Dit is een’ (of het is een opsomming, met 10 blogjuffen van wie ze allemaal een mail met commentaar doorstuurt)
Pensioen > zou kunnen of ze wil niet dat die ander (concullega?) er mee vandoor gaat. Dus flink afzwakken hoe leuk het is (bejaard dus bijna seniel, wat heb je er aan)
Tips > En zeker vind ze de tips goed. Maar niet van harte volgens mij. Of, en dat is wat ik denk, ze vind ze steengoed maar wil niet dat die ander er mee vandoor gaat. Weer afzwakken, maar wel positief want waarom krijg je deze mails anders. Na de eerdere opmerkingen gaat voor mij bij ‘nog wel goede tips’ de energie nou niet direct weer bruisen dus ze wil niet echt heel erg overtuigen. 🤷♀️
Alleen, als deze analyse klopt, dan gaat de mail dus niet zozeer over jou, maar over de lezer.
En jammer voor die ambtenaar. Zou ze over moeten denken, want ze kan goed teksten schrijven die duidelijk lijken maar het misschien niet is. Nou ja, er zijn natuurlijk meer dan genoeg beroepen waarin dat handig is 😉
Zo grappig, haar bericht en jouw blog! Of vind jij het absoluut niet grappig?
Deze mevrouw staat wel op je mailinglijst, denk ik? Ze heeft je mail beantwoord in plaats van doorgestuurd.
Misschien dekt ze zich op deze manier in tegen kritiek van haar vriendin. Ze gebruikt veel verzwakkende woorden: volgens mij, een beetje, nog wel.
In plaats van ‘radicaliseren’ bedoelt ze vast dat je ‘uitgesproken’ bent, maar ja dat had je natuurlijk graag van haarzelf willen horen.
Zij ontvangt deze mailing ook, denk ik, dus wie weet reageert ze nog. Ik hoop van wel. Ben benieuwd naar het vervolg 😊
Ja vrouw, ik vind het allemaal heel vermakelijk.
Ja, ze zou best eens uitgesproken kunnen bedoelen, in plaats van radicaal.
Dank voor je comment!
Oh ja, dat indekken vind ik een goeie. Dat ze eigenlijk super enthousiast is, maar bang is dat haar vriendin dat niet vindt en dan erop terug kan komen. Nice.
Schit-te-rend! Ik lag in een deuk hoe je dit weer beschrijft. Wie weet antwoordt ‘mevrouw’ wel hier… onder pseudoniem 😂
Dat zou cool zijn. Ik ben niet boos!
Mooi! Al denk ik dat ze met ‘dame’ ’tuthola’ bedoelt (ik hoor het mijn moeder zaliger zeggen), en het niet in corporale zin gebruikt.
Dank voor je commentaar. Dus ze zou bedoeld hebben: ‘Deze tuthola verdient haar brood met mensen leren bloggen’? 🤣
Klinkt me ook niet logisch in de oren. Een tuthola raad je niet aan aan je vriendin, toch?
Wel als ze goede tips geeft natuurlijk. ;-)
Hahaha!
Briljant!
Ga vooral nog niet met pensioen.
Nog niet, joh. Maar als je (bijna) 63 bent dan worden er wel al veel mensen ziek. Of ze zijn er opeens niet meer. Het leven is minder vanzelfsprekend. Om het over onze algehele toekomst maar niet te hebben: wie weet hoe de wereld er over twee jaar uitziet?
Herkenbaar. We plukken de dag. :)
Ben jij van mijn leeftijd? Ik zie dat je net een website aan het maken bent. Grappig is dat, maar van-dezelfde-leeftijd-zijn schept tegenwoordig ook een band.
Born in the sixties, dus eigenlijk wel. ;)
En ja. Die website.
Bizar hè. De tijd.
Over die site: hou hem simpel. Even je tarieven erop en een leuk stukje over jezelf en hup.
Nou, die magic touch die heb je nog wel hoor :-)
Ow, dank je. Lief van je. Pak van mijn hart.
Hahaha, schitterend verhaal!
Ja, lach maar 🤣
Heb je die mevrouw of haar emailadres gegoogled? Zou ze echt corporaal zijn? Heerlijk zo’n speurklusje.
Ik heb gegoogeld, maar niet te ver. Geen idee.
Das nou net leuk. Misschien zit ze in het bestuur van een hockeyclub, bij een regionale politieke partij of werkt bij het waterschap als muskusrattenvanger. Je weet het niet!
Maar misschien is ze ook een heel lieve moeder van vijf kindertjes, of een mantelzorg voor haar oom Kees. Wie weet zit ik er faliekant naast.
hahaha het een sluit het ander niet uit.
Subliem! Ik (maar ja ook een bijna 63-jarige dame die blogt) wacht serieus altijd op de vrijdag post van jou. Lekker leesbaar, veel variatie (lees wisselende onderwerpen…oh wacht radicale breinspinselen).
Na ons 63e gaan we eens samen op een bankje zitten en de blogwereld verbeteren :-)
Radicale breinspinsels 🤣
Ik wil met jou best op een bankje zitten. Lijkt me heel gezellig.
…en nou even stiekem kijken of mevrouw je mail met dit artikel heeft geopend. Benieuwd.
Ben trouwens ook benieuwd naar wat ze bedoelde met dat je radicaliseert. Je bent al zo lang ik je volg gewoon nogal helder en duidelijk. En je corrigeert het als iemand je niet goed begrepen heeft. Lijkt me best handig als je les geeft en wilt dat je studenten resultaat boeken. Dus, wat is er mis?
Neeeeeej, ik kijk nooit naar wat individuele mensen doen. Als je gek wilt worden, moet je dat doen.
Ja, dat geradicaliseer, daar heb ik me ook suf over gepiekerd.
Ik moet je bekennen dat ik in het begin wel keek of mijn vriend mijn mails opende en doorklikte. Hij las nooit wat ik schreef. Ik heb hem van de lijst gegooid. Geen doelgroep en je wordt er inderdaad gek van. Voor mij was de les: doen wat je denkt dat nodig is en boem is ho/als het niet werkt, merk je dat in grotere getallen dan 1. Of is dat juist radicaal?
Wat, je vriend leest het niet? Moet ik even langskomen soms?
Meneer Blogacademie leest mijn blogs ook pas de laatste paar jaar consequent, geloof ik. Maar ik vermoed dat hij ze eerst ook buiten mijn bijzijn las. Uit mijn bijzijn? Hm… Hij staat niet op de lijst. Hij staat op geen enkele mailinglijst. Hij surft gewoon zelf naar wat hij wil lezen.
Nou dát is pas radicaal.
Proest. hahaha.
Ik snap zó goed dat deze dame niet gereageerd heeft. Maar ik snap ook dat jij potjandriedubbelledosies graag de antwoorden had willen weten.
Ik vermoed dat ze inderdaad denkt dat jij er niet zo’n zin meer in hebt door jouw verkoopzin ‘ooit ga ik met pensioen.’
En ik denk dat ze bedoelt dat je nog steeds goeie tips geeft ondanks dat je dus naar je pensioen zou verlangen.
Maar ja, dit zijn allemaal aannames. Misschien leest ze je blog en durft ze alsnog te reageren. Dan krijgt dit blog een vervolg.
Maar Kitty, ook al zou zij je stukken niet goed vinden, dan zijn er talloze andere die daar heeel anders over denken, waaronder ik. Dus stop dan niet subiet, maar bel me effe.
Aannames, aannames. Maar ik zou graag weten wat ze bedoelt. Alsof ik zo sterk in mijn schoenen sta, zeg. (Iedereen onthoudt altijd alleen de negatieve opmerkingen, hè). Dank voor je morele steun. Phew.
Ik vind het super moedig dat je er sowieso op door vraagt. Dat je ondanks dat je dus zegt niet zo sterk in je schoenen te staan het toch aan haar en nu aan iedereen vraagt.
Daar is toch een flinke ruggengraat voor nodig.
Je moet er recht doorheen. Er zit niks anders op.
Hahahahahahahahahahahahaha!!!!!!!!
(niet cynisch bedoeld dame!)
Lekker site heb jij! Heerlijk!
Thanks!