Een boekje open over mijn grootste concurrenten

Ik heb ze, net als jij.
Concurrenten.

Wat doe je d’r mee?
5 dingen:

1. De kunst afkijken

Doen ze wat jij doet?
Adverteren ze waar jij adverteert?
Kennen ze wie jij kent?

2. Daar moe van worden

Wil je wel op dat platform staan?
So what als zij hun klanten bij X vandaan halen?
Moet je nou zelf ook gaan gastbloggen op Y?

Pfff.

3. Hun uitingen op social media volgen

Hebben ze leukere tweets?
Doen ze het vaker dan jij?
Is hun Linkedin pagina slimmer?
Is hun webdesign sjieker?
Hebben we hun Alexa-ranking al gecheckt?

4. Daar ook weer moe van worden

Ja, hun design is strakker.
Oeps, wat maken ze veel reclame voor zichzelf zeg.
Shoot, hun workshop is 100 euro duurder.

5. Je eigen zin doen

Jammer dan

Dit is onze site.
Dit is onze stijl.
Dit zijn onze prijzen.
Punt.

Mijn beste concurrenten

Vandaag reken ik af met die nutteloze naijver.
We gaan het anders doen.

Ik ga ze lof toezwaaien.

Ze kunnen wat, namelijk.

Ongeveer hetzelfde als ik kan.
Maar beter.
(Natuurlijk, beter. Anders was ik niet jaloers).

En ook een tikje anders.

Ze doen niet eens allemaal hetzelfde als ik.

Ze geven bijvoorbeeld niet allemaal schrijfles.
Maar dan schrijven ze weer goed, man man, wat schrijven ze geweldig.
En dan beschouw ik ze toch ook als concurrent.

Komen ze:
(Klik op de plaatjes voor links)

Marianne Clason

Moeilijk te bepalen op wie ik het allerjaloerst ben. Dus de volgorde is willekeurig. En er kan zo een nieuwe nummer één voorbij komen. Maar tekstschrijfster Marianne Clason komt dicht in de buurt.

Haar bedrijssite was al zo vernuftig voor een tekstschrijfster: er staat haast niks op.

Slim.

Maar nu heeft ze ook nog een blog. Met een briljante titel.
Je kunt wel zien dat ze een koppiewriter is.
Als ik haar zachtmoedig-ironische stukjes lees zou ik willen dat ik haar was.

Dat is het toppunt van wat een schrijver kan bereiken.

Ik ontmoette Clason op Twitter:

Haar tweets zijn hilarisch op een bewonderenswaardig ingehouden manier. Volg haar op @meclason

Lieve Lotty

Jonger dan ik, knapper dan ik, blonder dan ik.
Lotty Rothuizen.
En dan ook nog zo geestig schrijven:

Je zult het met me eens zijn.
Het is niet eerlijk.

Ze deed een workshop bij ons. Maar ze wist alles al, schreef ze op haar blog.

Brutaal ook nog.

Michiel de Boer

Hij woont bij mij om de hoek, zo’n beetje. Michiel.
Maar ik ken hem alleen van internet.
Hij heeft nooit tijd om thee te drinken.

Teveel klanten, zeker.

Hij schrijft lekker. Heel lekker. En zo fijn professioneel.

Prachtig, zou hij liever willen dat ik zeg.

Denk ik.

(Zo heet zijn bureau.)

Onze naam vindt hij stom.

Madame Zsazsa

Geloof het niet.

Men zegt dat ze een mamablog heeft.

Ben je mal.

’t Is pure copywriting.

Contracteren, dat madammeke!

Kiezel Communicatie

Yep, ze zijn goed.
Carola Janssen, Maria Neele en Corinne Brouwer.

Want A. ze doen eigen onderzoek: ze onderzoeken bijvoorbeeld het nut van Aartjan van Erkels gele banaan.
Heel goed, dames.
Nooit zomaar iets voor zoete koek slikken.

B. Ze steken graag en veel de draak:

C. Ze bespreken lekker veel gevalletjes uit hun dagelijkse praktijk.

(De screenshots geven fragmenten weer.)

Kortom.

Het hadden vriendinnen kunnen zijn.

Deze plaats is gereserveerd

 

Sinds ik Nederlandse blogs begon te lezen, in november 2011, heb ik nogal wat aanvallen van professionele naijver gehad.

(In november begonnen we met de Blogstylers. Tot dan las ik alleen Engelstalige blogs).

Maar er zitten een paar nieuwe aan te komen.

Ik voel het.

En ik hou ze ongenadig in de gaten.

Ja, jou ook.

Jou vooral

Dus vooruit.

Uit die computer. Weg dat mobieltje. Aan het werk.

Schrijven, jij.

En goed een beetje.

Make me jealous.