Penibel.
Gênant.
Geen ideeën voor je blog.
Maar het is waar:
Ik vind het steeds moeilijker om ideeën te verzinnen
Ik geloof in openheid online, dus dit taboe moeten we ook maar eens bespreken.
Ik wéét dat ik niet de enige ben. Ik bevind me zelfs in uitstekend gezelschap: op Sobcon 2013 hoorde ik Sonia Simone met eigen oren zeggen:
[In blogging generally] the most value will come from writing beginner content. But it is hard to keep writing about fundamentals, that is where the guest posts come in.
En in een betaald webinar vertelde Penelope Trunk, een van die andere Amerikaanse coryfeeën, dat ze nauwelijks meer durft te bloggen op haar blog over werk en leven, omdat haar eigen lat zo hoog ligt. Maar van haar nieuwere blog over homeschooling heeft ze helemaal geen nachtmerries. Bij dat onderwerp is alles nog vers.
Wat bedoelt Simone?
Blogs schrijf je meestal voor beginners. Ga maar na: een top-violist gaat niet online zoeken naar hoe hij Stravinsky moet interpreteren. Daar heeft hij niemand voor nodig. Maar hij leest misschien wel een blog over een nieuwe hobby: calligrafie. Zijn informatiebehoefte ligt op beginnersniveau. En dat geldt voor bijna alle lezers die online op zoek zijn naar informatie over jouw vakgebied.
Daarom is het spannend om een nieuw blog te beginnen
Je kunt alle ideeën over jouw vakgebied eindelijk eens goed doordenken. En als je een nieuw vakgebied betreedt – zoals ikzelf in 2011 deed, toen ik van de journalistiek overstapte op bloggen – valt er heel wat te onderzoeken. Je doet verslag van wat je onderweg leert. Researching by doing.
Maar wat als je het vak na een paar jaar wel zo’n beetje begrijpt?
Wat als je denkt: het belang van social media voor bloggers? Heb ik daar al niet twee keer eerder over geschreven?
Er is een verschil tussen feitelijke bloggers en creativo’s
Neem de feitelijke blogger Arnoud Engelfriet. Engelfriet blogt bijna dagelijks over internetrecht: van Is een screenshot een citaat onder het auteursrecht? tot Ben ik aansprakelijk voor wat ik op mijn weblog zet? Hij leest iets in de krant, of een lezer stelt hem een juridische vraag, en Engelfriet zoekt het uit. Ik denk niet dat hij gauw om stof verlegen zit.
Een ander voorbeeld is de Groningse parketschuurder Martin Postmus. Hij blogt en tweet vrolijk en onophoudelijk over parket schuren:
Zijn enthousiasme is aanstekelijk. En hij kan dagelijks foto’s en klantvriendelijke feiten kwijt.
Maar wat doe je als je steeds met nieuwe ideeën over hetzelfde onderwerp wil komen?
Over bloggen, of schrijven, bijvoorbeeld?
En als je je niet wil beperken tot het uitleggen van schrijftechnieken, maar als je elke week iets nuttigs probeert te zeggen over een min of meer aan bloggen verwant onderwerp?
Zelfs als je vindt dat vormexperimenten ook meetellen, en dat je gewoon over jezelf mag schrijven, als je vermoedt dat wat jij denkt iets is waar anderen ook weleens over denken?
En als je schrijven bovendien ziet als een uitdaging – als je geen geduld hebt voor onderwerpen die je al helemaal binnenstebuiten hebt gekeerd? Voor beginnersonderwerpen, dus?
Als je een creativo bent?
That’s where the guest bloggers come in.
Je kunt je onderwerp verruimen
Of je kunt heel veel gaan lezen. Hoe meer je leest, hoe meer ideeën je krijgt.
Maar soms is je tijd gewoon op.
Je moet bijvoorbeeld ook nog lesgeven. Of je bent een beetje ziek. Of je hebt geen zin in een boek, je wil lekker het bos in.
Het is een probleem voor perfectionisten
Denk ik.
En voor mensen die zich snel vervelen.
Hoe dan ook, ik ben er nog niet uit.
Lees ook: Waar tekstschrijvers vooral niet over moeten bloggen
google-site-verification: google3d8706b2d2bb5ca6.html
RT @Nicky_pent: Gênant, maar waar: blogjuf @KittyKilian zit wel eens zonder ideeën. En dan? Schrijft ze daar gewoon prachtig over: https://…
Wat doe je als je geen ideeën hebt voor een blog? @KittyKilian https://t.co/qL3N7OiTDz
Gênant, maar waar: blogjuf @KittyKilian zit wel eens zonder ideeën. En dan? Schrijft ze daar gewoon prachtig over: https://t.co/kVTPN1C6Es
Wat doe je als je geen ideeen hebt voor een blog? https://t.co/w7Wj067N4m
Na alle input springt eruit, je inspiratie is niet meer zo aan het doorstromen. Laat je je wel eens masseren?
Misschien een high tea doen bij Pompadour? in een grand cafe waar studenten vaak komen, naar mooie jonge mannen kijken en van genieten? of een cursus buikdansen doen? Een romantische film in kijkhuis pakken? Je onderbuik is waar creativiteit doorstroomt, plezier maken maakt ruimte voor inspiratie
Mooie jonge mannen? Haha, die kunnen me niet zoveel schelen.
Maar meer leuke dingen doen, jawel, dat is hoognodig. Dank je.
Ik zie een niche: buikdansen voor bloggers :)
Tijd voor een e-ideeënbus!
Be my guest, Sandii!
Volgens mij zou je zelf van je gastbloggers ook weer nieuwe inspiratie kunnen krijgen. Je zou zelfs een soort denktankje kunnen opzetten met zijn allen, zodat je niet in je eentje naar je eigen creativiteit op zoek hoeft.
Alleen, hoe vind je dan de goeie gastbloggers? Als je daar nog tips voor hebt hoor ik ze ook graag.
Een klein misverstand, Thies: Copyblogger lost het probleem op met gastbloggers. Ik niet. Ik wil geen gastbloggers, dat past helemaal niet bij de Blogacademie.
Je vindt pas makkelijke goede gastbloggers als ze er baat bij hebben om op jouw site te bloggen. Dus je moet een vette ranking hebben ;-)
Ik wilde je in ieder geval zeggen dat ik het al een verademing vind om over dit onderwerp niet zo’n ‘met deze tips heb je nooit meer een probleem met onderwerpen’ oid te lezen. Want die werken toch nooit…
Ideeën heb ik niet voor je. Wat ik me wel afvroeg: wat zijn de eisen die je aan jezelf stelt? En hoe zou het zijn om alle eisen, inclusief de zogenaamde SEO-eisen, los te laten en gewoon te schrijven wat jij op dat moment wilt schrijven? Ik neem aan dat er onderwerpen genoeg zijn waar je wat over wilt zeggen. Uiteindelijk gaat het er toch vooral om dat je laat zien dat je goed kunt schrijven? Over welk onderwerp dan ook. Dat lesgeven kun je wel, daarvoor staat er al genoeg op je site, lijkt me.
Is misschien spannend, om los te laten dat het te maken moet hebben met het onderwerp bloggen. Maar dat heb je al eerder gedaan, toch?
Ja, doe ik regelmatig. Andere onderwerpen.
Mijn eisen zijn: het stuk moet hout snijden. Er moet in elk geval íets origineel aan zijn. Ik moet er zelf gelukkig mee zijn. Ik moet me er niet voor hoeven schamen. Het zijn deels een beetje creatieve eisen, ik wil mezelf niet herhalen, en het schrijven moet ook spannend zijn. Net een tikje te moeilijk, anders is het saai.
Kortom: er moet wat inspiratie in zitten.
Onderwerp verruimen? Nee, zeker niet! Onderwerp verdiepen? Ja! Door een andere invalshoek, specifieke gevallen (uit klussen of van cursisten), specifieke branches (koffiebonen), recyclen van je oude blogonderwerpen, beoordelen van allerlei blogadvies van derden…
En een ‘rond verhaal?’ Seth Godin blogt iedere dag, maar soms is het maar 1 zin, en soms is dat een tegeltjeswijsheid die ik niet interessant vind, maar anderen misschien wel. Je hoeft niet altijd te behagen, en ook niet iedereen.
En je kunt een blogvakantie nemen. Mag van je volgers.
Haha, dank. Af en toe een blogvakantie, dat helpt ook. Dat doe ik trouwens regelmatig. Zomers drie weken. Tussen kerst en oud&nieuw. En bij calamiteiten.
Toch verruim ik het onderwerp nu ook al, hoor. Ik blog af en toe over de psychiatrie of over iets anders waar mijn hart naar uit gaat.
RT @arjan_jonker: Wat doe je als je geen ideeën hebt voor een #blog? Openhartig stuk van @kittykilian https://t.co/dGHRCsXJw0
Het verschil tussen feitelijke bloggers & creativo’s en wat als blogideeën lijken op te drogen: https://t.co/lThbg0X2Tc via @KittyKilian
Wat als je denkt: het belang van social media voor bloggers? Heb ik daar al niet twee keer eerder over geschreven? https://t.co/G5Ikyd7CE5
“Ik vind het steeds moeilijker om ideeën te verzinnen voor nieuwe blogs…” https://t.co/KawVjOmng1 – @KittyKilian
RT @sonjavanvuren: “Ik vind het steeds moeilijker om ideeën te verzinnen voor nieuwe blogs…” https://t.co/KawVjOmng1 – @KittyKilian
RT @PatrickMundus: Het verschil tussen feitelijke bloggers & creativo’s en wat als blogideeën lijken op te drogen: https://t.co/lThbg0X2Tc …
RT @KittyKilian: Wat doe je als je geen ideeën hebt voor een blog? > https://t.co/2sEqjyWttT https://t.co/QCJFfZJrjS
Wat doe je als je geen ideeën hebt voor een blog? https://t.co/t4BSM2ipd1
Ha die Kitty,
Omdat ik je net als Margo graag lees nog wat ideeën (ik ben tenslotte een man en denk dus direct aan oplossingen):
– vraag ons als lezers waarover we meer willen lezen
– ga terug naar onderwerpen van een aantal jaar geleden en kijk of je ze (inmiddels) vanuit een andere invalshoek kan bespreken. Er komen immers ook steeds nieuwe mensen op je mailinglist bij en je blijft jezelf ook ontwikkelen
– zijn er onderwerpen die te maken hebben met blogschrijven die je nog niet besproken hebt?
– ik vond post waarin je (voor de zomer geloof ik) op video een blog besprak helemaal niet lang en erg leerzaam. Dat kan je vaker doen – en dan bv een onderwerp of thema eruit pikken: dan is de video gelijk wat korter
– je schrijft niet zoveel meer over het schrijfproces (of zit dat allemaal in je cursus en wil je dat hier niet weggeven? Je kan ook een stukje doen en de rest via je cursus aanbieden)
– je schrijft niet vaak over de manier om een tekst goed op te bouwen. Over de structuur. En dan bedoel ik niet de titel of de 1e zin
– wat zijn zaken waar je cursisten vaak tegenaan lopen? Dat moeten dan ook interessante zaken zijn
– in het verleden schreef je nog wel eens over je eigen ontwikkeling als ondernemer (ik herinner me een blog over je businesscoach). Dat lees ik als ‘lotgenoot’ ook graag
– heb je in al die jaren journalistiek geen dingen meegemaakt die ons als lezers weer kunnen inspireren?
Zo genoeg, of wil je nog meer?
:)
Blijf schrijven!!!
Dank voor al die ideeën, Remco!
Verdorie, Margo, daar zeg je een waar woord. Het gaat zeker ook om hoe ik er naar kijk. Dank.
Wat je ook doet, blijf schrijven. Ik wil gewoon elke week een ‘Kitty Kilian’ lezen. Ik zou zeker meer gaan wandelen in het bos. Dat is goed voor je en geeft ruimte in je hoofd.
Ik heb geen tips voor je, behalve dat je niet moet vergeten hoe leuk het is om een ‘rond’ verhaal neer te zetten en te zien dat daar zoveel mensen. En te zien dat daar zoveel mensen van genieten. Dat werkt beter dan het gevoel ‘ik moet voor mijn SEO elke week bloggen.
Het scheelt wel dat je echt iedere week wilt bloggen, Kitty. Als vaklui zoals Martin, die aanstekelijk enthousiaste vloerman, dat zouden moeten doen, dan krijgen zij hetzelfde probleem. Op een gegeven ogenblik zijn simpelweg alle vragen beantwoord.
Er is een wezenlijk verschil tussen eens in de zoveel tijd een pareltje publiceren en van jezelf eisen dat je dat iedere week moet doen. Je hebt al eens nagedacht over 1x in de 2 weken bloggen. Iemand met jouw aanzien, bereik en enorme vracht aan kwalitatieve blogs (die tevens goed ranken in Google), kan zich dat best permitteren.
Misschien komen de blogideeën dan weer volop, als je jezelf die ruimte gunt. Het uitproberen waard. Of niet?
Dat zou een boel ruimte scheppen. Beter om de week een goed stuk, dat vind ik ook. Aan de andere kant is het goed om een vast moment te hebben in de week waarop je blog op de digitale deurmat valt. De sociofunctie van je blog ;-) Om de week is veel minder berekenbaar dan elke week.
Ik zou wel om de week een blog en een review kunnen doen. Weet niet of mensen daar op zitten te wachten, maar het is te proberen.
Ik zal eens een seo-er vragen of die het met je eens is.
PS Gevraagd. Die is het met je eens. Maar zelf wil ik de regelmaat aanhouden. Berekenbaarheid vind ik belangrijk.
1x in de 2 weken is niet ‘berekenbaar’?? Dat vind je dan volgens mij vooral voor jezelf, als een soort stok achter de deur?
Ik denk dat de meeste mensen vooral uitzien naar je fantastische, verrassende blogs en dat het ze worst is wat het exacte digitale deurmat moment is.
Jij bent niet zomaar een blogger, Kitty. Jij bent inmiddels een instituut. En uiteindelijk gaat het om kwaliteit, iets wat zeker jij met hand en tand wilt bewaken. Dat wil je toch niet laten lijden onder een zelfopgelegde wekelijkse blogplicht?
Als ik helemaal vastloop: zeker niet. Maar als het even kan vind ik een wekelijks blog een mooi, betrouwbaar instituut. Dat je lezers weten dat er elke week iets komt: da’s fijn. Gewoontevorming is heel belangrijk. Niet bij mij, maar bij de lezers. Elke zaterdagmorgen een blog.
Het hoeft niet. Maar het heeft veel voordelen.
Maar het zit in mijn hoofd hoor, een lagere frequentie. Dankjewel!
Hallo Kitty,
ik heb gemerkt dat sinds ik dus de elke week bloggen heb losgelaten het aantal mensen dat m’n blogberichten leest kleiner geworden is.
Zo is ook het aantal bezoekers sinds ik specifieker ben gegaan (van chronische naar Lyme) kleiner geworden, MAAR de gemiddelde bezoeksduur en het aantal page views per sessie is wel omhoog aan het gaan.
Ik zie dat toch als winst (de rebounce zou lager moeten zijn, maar die kan ik met het huidige systeem niet zien).
Ja, het aantal bezoekers neemt uiteraard af. Of het wel of niet goed is voor je bedrijf kun je uiteindelijk alleen afmeten aan het aantal nieuwe klanten. Al dat meten van meer of minder bezoek en de bounce rate zegt niet alles.
En als je genoeg klanten hebt, heb je misschien ook niet zoveel bezoek nodig ;-)
Waarom blog je niet over politiek? Inspiratie genoeg!
Haha. Nee, dank je. Ik blijf liever gezond. Ik zou me te kwaad maken ;-)
Dat idee dat je voor beginners moet schrijven is volgens mij funest voor kreatief blijven, want dan moet je eindeloos hetzelfde blijven herhalen. Die artikelen die heb je al geschreven; die artikelen kunnen mensen nog steeds via Google vinden en lezen op je site. Dus waarom meer van hetzelfde toevoegen?
Copyblogger is een bedrijf dat al jaren 5 keer per week publiceert. Die moeten heeeeeel veel nieuwe beginners aantrekken om winst te blijven maken. Dat hoeven jij en ik gelukkig niet. Zolang mensen je oude artikelen nog kunnen vinden en zich lekker door je archieven heen kunnen lezen, dan zou ik me niet zo druk maken over de beginners.
Schrijf lekker voor de mensen die je al jaren volgen. En vergeet af en toe die mensen ook, en schrijf iets voor jezelf.
Ik weet dat de experts vaak zeggen dat je creatiever bent als je bepaalde randvoorwaarden stelt, maar soms werkt het beter om de regels te laten varen. En gewoon te doen wat je wilt.
Geef meer les op je blog. Of geef minder les. Geef commentaar op het nieuws. Vertel een sprookje. Doe iets geks. Daag jezelf uit om iets visueels te doen. Doe iets dat je creativiteit voedt.
En negeer vooral al die mensen die vertellen wat je moet doen. ;-)
Haha, maar ik vraag er zelf om. Of bedoel je mensen die zeggen hoe je je blog moet runnen?
Ik doe al wat jij zegt, Henneke.
Het enige dat ik niet doe is meer lesgeven.
Mijn eigen eerste stukken van commentaar voorzien, zoals Wim Aalbers schrijft, dat is wel grappig. Ik ben over veel dingen heel anders gaan denken.
Dank voor het meedenken.
Ik bedoelde vooral dat je gerust mijn suggesties kunt negeren. Maar ook een beetje dat je de regels van hoe je een blog moet runnen kunt negeren. Je hoeft helemaal niet voor beginners te schrijven. En je hoeft helemaal niet iedere week bloggen voor Google. Kijk maar naar Backlinko. Die blogt nog niet eens een keer per maand en krijgt enorm veel zoekverkeer.
Je moet gewoon doen wat past bij jou. En ik zou best wat meer visuele artikelen willen zien. Een soort infographics maar dan Kitty-stijl, niet dat standaard gedoe.
Bij mezelf merk ik dat als ik geen ideeen meer heb, dat ik dan bijna altijd te hard gewerkt heb. Meer rust, meer wandelen, een tijdje vakantie nemen helpt bijna altijd. Daarna krijg ik dan vaak het tegenovergestelde probleem – een overactief brein dat teveel ideeen produceert en dan kan ik ook een paar dagen niks doen totdat ik weer een beetje orde in de ideeenstroom kan scheppen.
Daar heb je gelijk in. Meer vakantie staat in mijn planning voor 2016.
Misschien ook een tripje Engeland? ;-)
Totally.
Herkenbaar: Wat doe je als je geen ideeën hebt voor een blog? https://t.co/fx7IElmbMF
Kom op, ff met z’n allen Kitty’s comments volplempen met blog-ideeën > https://t.co/jD6nwhTt7n https://t.co/OQ2boVnQXB
RT @chrisrommers: Kom op, ff met z’n allen Kitty’s comments volplempen met blog-ideeën > https://t.co/jD6nwhTt7n https://t.co/OQ2boVnQXB
Wat doe je als je geen ideeën hebt voor een blog? https://t.co/85xRu7KaTB https://t.co/Ye7MVuhISR
Wow ! Mooie mention in nieuwe blog van @KittyKilian https://t.co/Kqh37Nn5Eu erg cool Kiity?☺
Het probleem als je je verveeld en alles al een keer verteld hebt. Misschien bloggen over het bos? https://t.co/d3Mj8RdCgd via @KittyKilian
Wat doe je als je geen ideeën hebt voor een #blog? Openhartig stuk van @kittykilian https://t.co/dGHRCsXJw0
Als je nou geen ideeën meer hebt voor een blogartikel, wat dan? @KittyKilian https://t.co/XSt1JvKdrA Het bos in, zou ik zeggen ;)
“Ik geef ook heel graag les.”
“[..] lesgeven. Het is spannend en verrassend en het geeft enorm veel voldoening als mensen fors vooruit gaan. Als je ziet dat het kwartje valt. Dat omslagpunt bereiken – geweldig.”
“[..] en lesgeven. Ik doe niks liever.”
Volgens mij schrijf je niet zo vaak over die kant van je werk, toch? Is dat wat?
Daar is niet zoveel over te vertellen, hoor.
Dat geloof ik gewoon niet.
Zelf denk ik dat zo’n vast stramien het einde is. Leuk voor jezelf misschien, maar niet voor de lezer.
Verrassing is enorm belangrijk. In alles.
Minder bloggen kan, maar da’s niet goed voor je ranking. Een hoge ranking heb ik nodig, want mijn cursisten vinden mij alleen maar online. Ik doe niks live. En naast het bloggen zelf, waar ik echt van hou, wil ik graag blijven lesgeven. Het is spannend en verrassend en het geeft enorm veel voldoening als mensen fors vooruit gaan. Als je ziet dat het kwartje valt. Dat omslagpunt bereiken – geweldig.
PS. Drukte speelt mee. Maar dat was vroeger ook zo.
Misschien heeft Arjan gelijk. Het kan te maken met weinig ruimte als je veel lesgeeft.
Dat kan, maar vroeger had ik daar geen last van.
Voor bloggen én blogideeën moet ruimte zijn. Ik merk dat ik die ruimte mis door drukte die nauwelijks meer te overzien is – de reden dat ik af en toe ook een week oversla qua bloggen.
Kunnen we het onszelf niet makkelijker maken, zodat we minder hoeven na te denken over een onderwerp? Een blog met een format als DWDD, met vaste onderdelen en vorm. Ieder eerste artikel van de maand een review van andermans blog/website, bijvoorbeeld. En ieder tweede artikel een…tja, daar ga ik alweer. Wat…?
Het zou misschien wel houvast geven.
We kunnen natuurlijk ook altijd nog de methode Roy Ishak hanteren: puur kwalitatief bloggen, ook al zit er máánden tussen 2 artikelen…
Het leven van een blogger…
Kitty, is dit een dipje, of desnoods een dip, of is het structureel? Je verhaal leest toch meer richting het laatste. Als je geen adrenaline meer voelt, of te weinig, als het meer sleur dan thrill is, dan is het misschien tijd de bakens te verzetten.
Het is geen sleur, ik ben het niet zat. Het is puur dat de onderwerpen niet meer zo makkelijk komen.
Ik zeg: ga elke dag nog langer het bos in! Leen een hond, ga spelen. Creeer ruimte! Dat brengt nieuwe mogelijkheden. Time for the next step Kitty! We moeten nodig eens koffie drinken:)) by the way…zijn de beginners (volgers) van 2011 intussen geen gevorderden?
Zo voelt het een beetje. Maar de richting is duister. Ik wil blijven bloggen en lesgeven. Ik doe niks liever.
En dat doe je, want wil ik toch nog ff zeggen. Dit is wel een heel goed blog ;-) want ik herken het. Niet op het bloggen, maar in het algemeen. Volgens mij zit hier dus een fundamentele les in.
Er schiet me trouwens net iets te binnen. Een idee: samen een blog schrijven met je toekomstige guestbloggers of net afgestudeerden. Dat faciliteer ik ook in mijn werk. Is namelijk veel leuker. Maar goed. Het antwoord zit in jezelf hè ;-)) het enige hoe ik tot nieuwe inzichten kom is door ruimte te creëren.
Klein misverstand – ik denk niet dat gastbloggers de oplossing zijn. Voor Copyblogger misschien. Niet voor mij. Ik ben geen groot bedrijf, ik ben mijn bedrijf.
Verveling is voor mij het meest aannemelijk. Een creatieve geest wil kunnen dansen en springen. Wat dacht je van gewoon even vreemd gaan en opgefrist weer terug komen?
Tijdje standaard gastblogger worden? Andere context levert vast inspiratie op.
Of tijdje over ander onderwerpen schrijven, in een mooie Kitty schrijfstijl?
Mijn vorige reactie weggegooid want ik gaf geen antwoord. Iets nieuws, ja. Een nieuw onderwerp of een nieuw subonderwerp.
Niet gelezen, jammer. Onbereikbaar maakt nieuwsgierig.
Ik gebruik een plugin – commentluv, en daarin is opgenomen de plugin replyme – die een antwoord van iemand automatisch stuurt aan degene die een comment achterliet. Dus die zou in je mail moeten zitten.
Ja. Dit.
Ik heb een idee over dat gastbloggen: geef andere bloggers een plek op jouw site, met als unieke extra dat je hun blog openlijk van feedback voorziet. Mán, ik vind het nu al leuk ?
Kan me niet voorstellen dat een gastblogger blij wordt van openbare kritiek. Of bedoel je dat ze blogs mogen insturen voor een openbare bespreking? Heb ik een keer gedaan. De meeste lezers vonden het te lang duren, een half uur ofzo. Kleinere stukjes zou wel kunnen. Maar dat is lesgeven in het openbaar, niet: bloggen. Kan wel, ik weet niet of mensen het leuk genoeg vinden.. Kwestie van uitproberen misschien.
’t Zou wat zijn, een parketschuurder die om stof verlegen zit..
Maar ik denk ook dat het zo is; op een gegeven moment is het op. Dat ‘researching by doing’ gaat ook maar eventjes goed: Tijdens je research vergroot je de afstand tot de beginners. En daar zijn er het meest van. Ik denk ook dat het daarom demotiveert: Wat je gaandeweg leert kun je steeds moeilijker kwijt.
Ingewikkeld gedoe.
Ik heb er even beter over nagedacht en mijn vorige reactie weggegooid. Je hebt gewoon gelijk. Ja, het nieuwe gaat er altijd af en ja, de kloof wordt groter. Dus of je neemt er nieuwe gebieden bij of je gaat op een hoger niveau schrijven.
Ofwel je gaat ook meer de feitelijke kant op. Meer lesgeven online, of recenseren, whatever – meer reactief bloggen.
Reactief bloggen! Juist! En daarbij ‘achteloos’ laten zien wat je kunt. Heb ik je wel eens gezegd dat je voor mij niet over bloggen gaat, maar over schrijven? :-)
Mooi blog Kitty! Inderdaad ik blog / tweet er rustig op los. Ik heb veel passie voor het werk dat ik uitvoer en wat ik graag wil delen!
Speciaal voor Bernard Kuipers, misschien heb je het niet zo goed begrepen gezien jou antwoord op deze blog. Ik geef je nu gratis een tip, kijk even op mijn website, dan kun je namelijk lezen dat ik stofvrij schuur en daar geen last, lees verlegen ben om stof!
Daar is niets ingewikkelds aan…
Haha! Ja, mijn beeld over parketschuren is nog van vroeger. Ik had er de pest aan, vanwege dat stof. Maar er is nauwelijks iets bevredigenders dan een vergane vloer reanimeren. Ik herzie mijn beeld!
Helemaal goed Bernard! Nu nog sta ik soms te kijken wat die reanimatie teweeg brengt.
Mijn idee? Begin bij je oude content. Verbeter, vul aan, draai om, spreek tegen, breid uit, kort in, actualiseer. En: gebruik content van anderen als vertrekpunt. Recenseer, geef commentaar, weerleg, combineer. Verder: specificeer naar markten, segmenten, persona´s. Doe interviews, beschrijf casussen, doe een enquete en blog over de uitkomsten. Introduceer een side-thema. En dan kun je altijd nog experimenteren met de vorm; podcast, vlog, hangout etc… Ik ben benieuwd naar andere ervaringen en ideeën…
Dankjewel, Wim. Meer concreet lesgeven dus eigenlijk, op basis van nieuw soort input. Een sidethema heb ik al ;-)
Ik ga er over denken. Goed idee.
PS Hoe doe jij dat eigenlijk, Wim? Komen de ideeën vanzelf, bij jou?
Het is een beetje als zo’n mop.
Zo eentje waarvan je steeds vermoedt,
of hoopt,
stiekem verwacht dat er een cloe aan zit te komen.
En dat ie dan niet komt.
:-)
Ik hou ervan
Nee, wist ik hem maar, Annemieke, die clou.
Het voordeel is dan weer dat je volgers graag beter willen leren bloggen. En dat een blog over iets onwijs alledaags voor mij (en met mij vast vele anderen) dus ook al mega leerzaam is, en mooi om te lezen, en jaloersmakend enzo. Ik kan onwijs genieten van een bijzondere zin of een wending of een bruggetje. En het mooiste: dat je van iets heel alledaags iets prachtigs weet te maken, door de manier waarop je het schrijft. Net als Adèle, die een telefoonboek kan zingen zonder te vervelen, kun jij wat mij betreft over een telefoonboek schrijven en is het nog steeds een feest om te lezen.
Dus.
Verboden om hier bescheiden op te reageren.
Haha! Mooie laatste zin.
Onderwerp verruimen, zeg jij dus.
Ja. En je hoeft niet elke keer iets groots te pakken waar je over uitweidt. Ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat je laat zien hoe je een bepaalde stijlfiguur kunt hanteren, en dat je dan een blog schrijft (met alle ruimte voor het onderwerp), waarin jij dat doet. Het geldt mss niet voor iedereen, maar ik leer heel goed door het bekijken van voorbeelden dus ik verwacht dat zo’n manier me ook veel leert over bloggen.
Onderwerp verruimen kan ik me in vinden. Ik werk met mensen met chronische klachten en specifiek Lyme (plaats dus berichten specifiek over Lyme).
Toen ik allerlei chronische ziekten had uitgekouwd ben ik me ook gaan verbreden, want wat kunnen de oorzaken zijn dat steeds meer mensen chronische klachten krijgen.
Dat gaf me weer lucht, ik was idd onderwerp loos.
Helaas voor ons (soort, mensen) is er teveel stress voor het brein om chronische ziekte op korte termijn uit te bannen, is mijn overtuiging.
Dus door vanuit een andere hoek naar m’n onderwerp te kijken zie ik weer mogelijke blogberichten.
PS. Gerdy, ik zit net jouw blog te lezen. Goed zeg. Echt nuttige info voor ICT-ers. Comments helaas gesloten.
Dankjewel! Ik ben er ook erg tevreden over;) Als het goed is kun je sinds twee weken wel comments toevoegen… waar heb je dat gezien?
Bij je laatste post staat een test comment van jou. Bij je eennalaatste (meen ik) staat: comments closed. De post die ik retweette.
Oeps. Vergeten uit te leggen – Simone werkt bij Copyblogger, een groot Amerikaans blog over bloggen. Een soort magazine. Tegenwoordig doen ze vooral podcasts, maar toen ze nog dagelijks blogden konden gastschrijvers daar inderdaad hun blogs kwijt. Als die blogs goed genoeg waren. De stichters van het bedrijf bloggen zelf steeds minder.
Wat mij nog onduidelijk blijft is wat je bedoeld met een guestblogger. Dat je een ander aan het woord laat op je blogplek?
Persoonlijk heb ik nog geen tekort aan ideeen voor blogs, maar ik doe het nog maar twee jaar. Soms krijg ik ook wel eens het gevoel van mezelf herhalen. Hoeveel blogs heeft een mens eigenlijk te vertellen wat interessant is voor een ander?
Maar ach: we draaien een plaat (jongere lezers moeten maar even googlen) ook meerdere keren. Dus herhaling is misschien niet zo erg.