Leert goede schrijvers de laatste 20%

Goed schrijven is géén eindoplossing voor je marketing – meestal niet, tenminste

goed schrijven voor je marketingEven eerlijk.
Goed schrijven is géén eindoplossing voor je marketing.

Tenminste.. voor de meeste mensen niet.

Ja, er zíjn gelukvogels

Die schrijven zó lekker dat je ze gewoon op de bank wil zetten. In je huiskamer. Met een stuk appeltaart met cardemom en een mok koffie en dan maar kletsen. Wat zeg ik, je betáált er nog graag voor ook. Take my credit card, here, take it!

Geef toe: eigenlijk wil je gewoon vrienden met ze zijn.

Ik geef een paar voorbeelden uit mijn eigen kennissenkring. Maar ik zal meteen eens even uitleggen waaróm ze zo goed zijn.

Chris Rommers

hoe kwetsbaar stel je je op
Chris Rommers (oude foto, is gestopt met roken)

Het Brabantse lefgozertje van ChrisRommers.nl. Geeft marketing- en websiteadviezen. Bloggen is niet echt zijn ding. Elke week een leuk verhaal over zijn vriendin verzinnen verveelt hem. Maar copywriting kun je ook ergens anders doen dan op je blog. En met humor een grote mond opzetten in zijn verkoope-mails nieuwsbrief gaat hem verbluffend goed af. Ik citeer:

nieuwsbrief chris rommers
Nieuwsbrief Chris Rommers (detail). Rechtsklik op het plaatje voor een grotere weergave.

Dit doet hij:

  1. Hij verzint een inkoppertje. Pakkend. Op het randje, qua inhoud. Ik was niet de eerste van mijn vriendin. Een onderwerp dat je normaliter niet in verkoope-mails vindt. Kort samengevat: Brabantse humor met een beschaafd accent.
  2. Dan vertelt hij, net als elke kapper, elke stucadoor en elke fysiotherapeut dat hij écht helpt, niet zoals al die andere klunzen vóór hem, die alleen maar bewéérden dat ze konden knippen en stucen en masseren.
  3. En dan dringt hij aan. Snel kopen, jongens. Oók met humor:
goede copy
Aandringen

Hij closet. Precies zoals verkooptrainer Jochum Jarigsma zegt dat het moet. (Hier staan alle interviewtjes over verkopen).

Dat alléén al dwingt respect af, want de meeste vrouwen mensen durven dat niet.

Brutaal zijn, durven zeggen wat anderen niet durven zeggen, maar zó spits dat je lezer moet grinniken. Dat is Rommers’ stijl. En zijn klanten denken: dè-wil-ik-ok.

Evelien de Jong

romantisch liefdesideaal
Wat, toch niet alwéér dat romantische liefdesideaal?

Nog een Brabants brutaaltje. Evelien de Jong van Wilikeenkind.nl coacht hoogopgeleide vrouwen met een kinderwens die een knoop moeten doorhakken. Want ze zijn bijna 40. Maar ze wachten nog steeds op de juiste man.

De Jong schrijft fan-fucking-tastisch. Origineel. Qua stijl én qua inhoud. Een voorbeeld:

Super copy van Evelien
Bron – ze willen de papa’s van de echte mama’s inpikken

De Jong windt er geen doekjes om. De twijfelmoeders hebben veel aan zichzelf te wijten. Uit een nieuwsbrief:

Moedwillig machteloos. Ik lees het vanochtend in de krant. Volgens de advocaat van de gedupeerden in de toeslagenaffaire is dat wat de top van de belastingdienst doet: de ambtenaren-bobo’s stellen zichzelf moedwillig machteloos op. We hadden er allemaal buikpijn van, van die toeslagen affaire. Maar ja, het was de wet he. Daar doe je niks aan. De wet is de wet.

 

Belastingdienst-toeslagen-bobo’s?

Bah.

Herkenbaar, maar bah. Wat een waardeloze houding is dat.

[@#$#^^(#(%#$””&:&”*>]. <— gecensureerd

 

And back to the lovin’ place. Namasteetjes.

En dan legt ze de link met zeurvrouwen:

Ik kom moedwillige machteloosheid vaker tegen bij vrouwen met wie ik werk. Dames die vastzitten omdat ze met hun partners verschillen van leefstijl. Niet over de kinderwens, maar over: hoe te leven in je huis. Concreet: hoe match je twee verschillende huishoudens?

 

Gaat over hele praktische zaken. Hoe vaak draai je een wasje? Waar laat je de was als ‘ie vies is? Wanneer vouw je schone was op en stop je ‘m in de kast? (of drapeer je ‘m boven op de vuile was? <– retorische vraag)

 

Deze dames weten namelijk precies in wat voor huis ze willen wonen. Welk eten gezond is, en wat verwerpelijk. Hun partners (de potentiële papa’s) voeren een laconieker huishouden.

 

Dus? Dus zitten zij vast. Moedwillig machteloos tegenover zijn huishouden van Jan Steen. Hij frituurt bamiballen en zij is nogal van de orthorexia.

 

Ik bedoel: ze is niet te beroerd om je een spiegel voor te houden. Zelfs niet in een nieuwsbrief. Zelfs niet als je nog helemaal geen klant van haar bent.

Net als Rommers komt ze er mee weg, met die kritiek op haar prospects, dankzij haar humor. Namasteetjes.

En ook, vermoed ik, omdat vrouwen die geen kinderknoop kunnen doorhakken, snakken naar iemand die duidelijk is.

Geestig, uitgesproken en niet bang om taboes aan te pakken. Kom maar door met die blogs.

Nog eentje: Adriaan van Rossum van SimpleAnalytics

Die ken ik niet persoonlijk. SimpleAnalytics is een startup die je buiten Google om je bezoekersstatistieken laat zien. Simpel en effectief, zie het filmpje in de tweet.

Ik kwam Van Rossum tegen op Twitter. Ik viel op zijn geestige en eigenwijze tweets:

geestige tweets
Foto van Daria Nepriakhina op Unsplash

En ik ben het helemaal een met zijn visie op online privacy. Omdat ik toch haast niks met SEO doe, gebruik ik sinds die dag SimpleAnalytics.

Bevalt prima, want ik kijk er nooit naar.

Maar ook vandaag, op Black Friday, moet ik weer glimlachen om Van Rossum:

twitter copy
Black Friday tweet van Adriaan van Rossum

Helemaal mee eens. To hell met het hedonisme. Dus ik heb geen last van buyer’s remorse.

Maar goed. Goed schrijven voor je marketing is dus geen eindoplossing

Voor de meeste mensen niet, tenminste.

 

 

 

tips voor beter bloggen

(Zet je VPN uit als de knop niet werkt).

Over Kitty Kilian

Kitty Kilian

Schreef voor NRC, gaf les aan vakopleidingen Journalistiek. Sinds 2011 docent copywriting | De Blogacademie. Delicate as a hand grenade.

Cursussen:
Blogbasics (beginners)
Blogpro (professionals)
Karakter & Dialoog (fictie)
Little Black Dress (strakke huisstijl)

15 comments

  • *E U F O R I A*
    Yes, nu kan ik eindelijk rustig sterven.
    Of eindelijk echt beginnen.
    Dan te bedenken dat ik mezelf in 2015 aanmeldde voor Blogpro en werd geweigerd. Terecht, want er bestond alleen een heul narrig stukje van mijn hand met bagger over Bernard Wientjes. (Wie? Waarom? Dunno.)
    Kitty belde me en zei: ik denk dat je te eigenwijs bent, je schrijft alsof je alles al weet. Bot en ongenuanceerd.
    Heb ik nog moeten lullen als Brugman om ‘op proef’ toegelaten te worden. Uiteindelijk heeft blogpro m’n bedrijf vormgegeven.
    Nu eerst rondedansje doen, subiet screenshots van dit blog naar vrinden en familie appen.
    *glunder*
    PS Chris en ik hebben beiden gepuberd in Bergen op Zoom. Ieder nadeel hep s’n voordeel, zeggen ze boven de rivieren.

  • Dat is nou precies waarom ik altijd uitkijk naar jouw blog sinds ik er toevallig terecht kwam. En ik schrijf niet en hoef niets naar de markt te brengen!

  • Haha, lekker dan, m’n hele geheime formule, zo op straat.
    Evelien woonde trouwens een paar Brabantse dorpen verderop en ging in dezelfde stad naar school. Er zal wel wat in het water gezeten hebben daar in de regio.

  • Haha, zo is dat. Afgelopen week raakte ik met een klant in gesprek over Sportrusten. Ze zei: ‘O ja, Koen de Jong. Hij schrijft zulke leuke verhaaltjes, net als Richard de Leth.’ Ik: ‘Google maar eens op Kitty Kilian.’ :)

Leert goede schrijvers de laatste 20%
google-site-verification: google3d8706b2d2bb5ca6.html