Het digitale lijden van de kleine ondernemer

Kippie Kakelaar.
Zo noemt de jongen me, die in de brugklas achter me zit.

Hij heet Piet Hein Nolet en hij heeft helemaal gelijk. Niet eens omdat ik zoveel klets, maar omdat ik een kip zonder kop ben.

Als ik een e-mail verstuur denk ik in de helft van de gevallen: oeps, iets vergeten. En dan stuur ik er nog één. (En nog één).

En als ik een boekhoudfout maak die 248 handmatige correcties behoeft, denk ik: eigen schuld. Ik haal het wel in, gewoon even twee keer zo hard werken. In plaats van dat ik stop, denk en doe. (Spoiler: die methode werkt óók niet).

Het vervelende is: ik ben niet de enige.

Waar ik het eigenlijk over wil hebben is het gebrek aan gebruiksvriendelijkheid van eh… de meeste websites

Ik laat het zien aan de hand van het bestellen en het verzenden van mijn nieuwe boek. Hou je vast. (NB. Het boek is niet meer in de handel, KK 2023)

1. Het boek zelf

Geen probleem. Het schrijven doe ik juist in een heel sloom tempo. Het opmaken gaat in alle rust. De vormgeefster, Anja Brunt, is net zo’n perfectionist als ik, en net zo eigenwijs. Dus dat gaat prima.

2. Voorintekening

‘Je moet wel een vóórintekening doen’, zeggen mijn vrienden met boekervaring. ‘Dan weet je vast een beetje wat je kunt verwachten, aan vraag. En dán weet je dus hoeveel exemplaren je moet laten drukken.’

Goed idee. Op het moment dat de tekst helemaal klaar is, en het design bijna, schrijf ik er een blog over. Op dezelfde vrijdagmiddag maak ik voor het boek nog gauw even een nieuw product aan in mijn Woocommerce-webshop. Geen probleem. Dat heb ik al zo vaak gedaan.

Alleen: normaliter zijn mijn producten digitaal. Die hebben een ander btw-tarief dan boeken. Opletten, zeg ik tegen mezelf.

3. BTW – en een vergeten vinkje

Ik zoek op hoeveel BTW je moet rekenen over een boek – 9% – en hoeveel over de verzending – hetzelfde percentage. Ik stel het in, met behulp van een handleiding van Webtalis. Goed uitgelegd, allemaal. Alleen zie ik een vinkje over het hoofd.

Het programma waarschuwt niet.

Ik maak een proefzending aan, en geef mezelf een compliment. Dat heb ik nou eens keurig en voorzichtig aangepakt. Meneer Blogacademie zal trots op me zijn.

Ik zie niet dat het BTW-percentage over de verzendkosten niet klopt op de factuur. Ja, heel stom. Maar je hebt dyscalculie, of niet.

Met als gevolg dat iedereen die het eerste weekend een boek bestelt, verkeerde verzendkosten op zijn rekening krijgt.

Halverwege het weekend belt mijn programmeur op

Hij ziet dat er iets fout gaat. Hij stelt het BTW-tarief over de verzendkosten opnieuw in, maar ook hij ziet het vinkje over het hoofd. Een tweede programmeur komt er na het weekend gelukkig achter waar het probleem zit (dankjewel, Chantal).

Ik bel met de boekhouder, voor advies. En ik crediteer later die week zo’n 200 facturen. Ik maak stuk voor stuk nieuwe aan, met een beetje korting op het boek, zodat de nieuwe factuur precies de eerder fout berekende prijs aangeeft. Het valt mee met mijn RSI.

5. Koppeling webshop, boekhouding, My Parcel

Mijn Woocommerce-webshop is gekoppeld aan mijn Yuki-boekhouding, via een extern programma. Alle gegevens gaan dus door twee filters, vóór ze in de boekhouding terechtkomen. Om voor de bestellingen automatisch verzendlabels aan te kunnen maken, koppel ik de My Parcel-app (van Post.NL) aan mijn webshop.

Al de eerste avond blijkt dat de bestellingen niet in mijn boekhouding terechtkomen. Ze komen niet eens aan in het dashboard van de externe koppeling. Als proef zet ik een bestelling op voltooid in de My Parcel app en en ja, nu komen ze wél in de koppeling. Dus ik zet álle bestellingen op voltooid.

Maar ze komen nog steeds niet aan in de boekhouding. Na 20 e-mailtjes en een uur zoeken blijkt dat het 9% BTW-tarief nog niet is ingevoerd in mijn instellingen daar.

Wat ik oóók niet weet is dat een bestelling die je in MyParcel op voltooid zet, wordt aangemeld voor verzending.

Lees de handleiding dan ook, lieverd.

5. Enveloppen

Ik hou niet zo van plastic. Dus ik zoek kartonnen enveloppen. Ik vind de Envelobox. Die lijkt me ideaal, en volgens de beschrijving is hij geschikt om boeken mee te versturen.

Dus vooruit, doe er maar 500.

Helaas. Het blijkt moeilijk om de boekjes in de envelopboxen te vouwen zonder dat de hoekjes open blijven staan. Als proef laat ik er eentje vallen:

Dus ik plak alle hoekjes die open staan nog even extra af. En ja, als je er ééntje doet, moeten ze eigenlijk allemaal.

6. De labels

De labels die ik begin februari heb aangemaakt blijken half maart verlopen. Ze zijn maar 10 dagen geldig. Hoe je dat oplost kan ik niet vinden bij de veelgestelde vragen. Dus ik bel MyParcel en een meneer zegt dat je gewoon een nieuwe zending kunt aanmaken door bij een eerdere bestelling op de knop helemaal rechts te klikken.

Ja, dat moet dan wel stuk voor stuk.

Dus dat heb ik gisteren 140 keer gedaan: klik op de knop rechts, je gaat naar een nieuwe pagina, je klikt op: bestelling opnieuw aanmaken, je komt automatisch terug op de vorige pagina, daar klik je op: PDF downloaden, en dan print je hem als label.

9 keer klikken per label x 140 = 1260 kliks

Had ik al gezegd dat ik RSI had?

Vanochtend, als we op het punt staan om de eerste 140 brievenbuspakjes af te leveren bij het PostNL-depot, roep ik opeens: ‘Wacht even.’ Ik was gisteren zo druk met printen dat het niet helemaal doordrong, maar waarom was het aantal pagina’s met aangemaakte bestellingen in MyParcel niet minder geworden, maar meer? Het zal toch niet waar zijn-

Ik kijk het na. En jawel.

Als ik op pagina 7 een bestelling opnieuw aanmaak, plaatst MyParcel het nieuwe label niet op dezelfde pagina, maar op pagina 1. Ik bel voor de zekerheid nog een keer met de klantenservice. Ja, alle 140 labels moeten over.

Waarom verschijnt er geen waarschuwingsballonnetje?

Kortom

Soms kan ik wel huilen om mezelf.

Vroeger was dat, als ik een wiskundeboek voor mijn neus had, en de formules maar niet tot leven wilden komen. Het bleven cijfers en rare tekens, hoeveel bijles ik ook kreeg.

Later was het, als ik mijn BTW-boekhouding moest doen, en als de optelling wéér niet klopte.

Helemáál tot tranens toe getergd was ik toen ik de PGB-verantwoording moest aanmaken, voor mijn oudste zoon. De CIZ-ambtenaren die de PGB-administratie hebben verzonnen komen rechtstreeks uit de formulierenhel. Alsof je dat er nog bíj kunt hebben, als je doodziek bent, of als je een suïcidaal kind hebt.

Ik heb allang geleerd om niet meer boos te zijn op mezelf

Het is zo. Ik ben een kip zonder kop.

Geef het de naam die je wilt – ADHD, dyscalculie, een gebrek aan inhibitie, of gewoon ongeduld, eerst doen en dan denken. Ik neem mijn verantwoordelijkheid. Ik ga net zolang door tot het goed is. En ja, er zijn mensen die helemaal gek van me worden.

Maar ik ben niet de énige Nederlander die hulp nodig heeft

Je hebt mensen die haast niks zien (hallo, is het font op jouw website nog steeds 12 pixels?)

Je hebt mensen met weinig energie.

Je hebt mensen die niet met computers zijn opgegroeid.

Je hebt zelfs mensen zonder computer.

Je hebt mensen die psychisch al zwaar belast zijn.

Je hebt mensen met beginnende dementie.

Je hebt… vul zelf maar aan.

Hoe ben je vriendelijk voor je gebruiker?

Gebruiksvriendelijk ontwerpen wil zeggen: je website, je webshop, je stemformulier inrichten op de meest kwetsbare gebruiker.

Gebruiksvriendelijkheid wil zeggen: je verplaatsen in de gebruiker. Begrip hebben voor mensen die niet zo technisch zijn als jij.

Gebruiksvriendelijkheid is fucking mededogen.

PS. Als je je bestelde boek eind komende week nog niet binnen hebt, mail me dan even. Dan heb ik een nieuw foutje gemaakt.