Ik heb het nagevraagd bij al mijn vrienden van boven de 50,’ zegt J., ‘en drie van de vier zeggen dat ze nooit meer vrijen.’
‘Goh,’ zeg ik, ‘dat lees je nou nooit in de Libelle. En jij dan?’
‘Ha, dat ga ik jou aan je neus hangen.’
‘O, bent u zijn vrouw? En wat vindt hij nou van de ontwikkelingen op het ministerie?’
De echtgenote knipoogt. ‘Ik heb geen idéé. Ons contact is louter fysiek.’
Ja’, roept oom S., terwijl ze haar noren afbindt: ‘Scháátsen kun je wel, maar vrijen ho maar.’
‘Ik ben al dríe-en-tachtig’, zegt mevrouw B., terwijl ze haar linkerarm in haar hemd steekt. ‘En hij wil nog steeds élke avond.’
De fysiotherapeute kijkt haar aan.
‘Wanneer,’ vraagt mevrouw B., ‘houdt dat nou toch eens óp?’
Kijk eens wat hij stuurde.’ V. houdt haar mobieltje voor mijn neus.
Ik zie een fotomodel met bizarre lingerie aan.
‘Hij schreef: dát vind ik nou sexy.’ Ze kijkt een beetje angstig.
Ik wacht af.
‘Dus ik dacht: nou, vooruit. Ik moet niet kinderachtig zijn. Ik ga zoiets zoeken. Maar ik kon het nérgens vinden. Uiteindelijk heb ik bij Hunkemöller maar een beha gekocht die er een beetje op leek.’
Ik knik. Geen haar op mijn hoofd, denk ik. Maar wel lief dat ze uit haar comfort zone stapt. En dat voor hém. ‘En toen?’ vraag ik.
Ze schudt haar hoofd. ‘Ik had kaarsjes aangestoken. Overal.’
‘Zoals in de film.’
‘Ja. En ik had die beha dus aan en ik lag in bed toen hij thuiskwam.’
‘En?’
Ze schudt haar hoofd opnieuw. ‘Hij komt binnen en hij roept: goddomme, wat heb je nóú gedaan? Dat kaarsvet lekt op mijn vloer. En hij begint al die kaarsen uit te blazen.’
‘Jeetje’, zeg ik. ‘Dus het werd niks?’
‘Hij zei dat hij moe was. Hij heeft die hele beha niet eens gezien.’
Ik ben je nieuwe bed aan het opmaken.’ De buurvrouw roept door het open raam naar de buurman. ‘Je bed in de studeerkamer, ook al ben ik het er níet mee eens. Ook al vind ik het echt– écht–’
Natuurlijk wist ik dat hij vreemd ging’, zegt G. ‘Al járen. Al vóór ons huwelijk, alleen had ik het toen niet door. Maar ja. Wat doe je? We hebben wél vier kinderen samen.’
Ik knik.
‘Het ergste was het nieuwjaarsdiner van zijn werk. Hij zat onder tafel met zijn voet aan die secretaresse. Dat werd me te gortig.’
Ik schenk haar witte wijn bij. ‘Wat heb je toen gedaan?’
‘Nou.’ Ze schopt haar schoenen uit en trekt haar benen onder zich op de bank. Ze zucht. ‘Toen hij weer op zakenreis ging heb ik een boek in zijn koffer gestopt.’
Ik trek mijn wenkbrauwen op.
‘Loving Your Spouse When You Feel Like Walking Away.’
Is dat alles, denk ik. ‘Hielp het?’
Ze schudt van nee. Ze haalt haar schouders op. ‘Maar ja, wat doe je dan, hè. We zijn al vierentwintig jaar getrouwd.’
Ik kan er óók niks aan doen’, zegt T. ‘Ik vind het gewoon niks. Ik zei gisteren tegen hem: de éérste drie jaar heb ik geen zin in seks.’
Ik leg mijn vork neer. ‘Echt?’
Ze begint te lachen. ‘Nee, geintje. Maar ik zou het wel wíllen zeggen.’
Aardige man’, zeg ik, terwijl hij wegloopt.
P. glimlacht. ‘Jij hebt er écht geen kijk op, hè?’
‘Nee?’ vraag ik.
‘Hij heeft een vrouw van zijn eigen leeftijd én een vriendin van 32.’ Ze neemt een handje nootjes.
‘Oei,’ zeg ik. Ik hou niet van mannen met jonge vriendinnen.
‘Daar doet ‘ie tantra mee,’ zegt P.
‘Ga weg.’
‘Echt. Jij hebt er géén kijk op.’
Als ik toch eens níet getrouwd was’, zegt L. ‘Dan zou ik over zóveel dingen kunnen bloggen.’ Hij sluit zijn ogen en zucht.
Traaaanen van het lachen! Zo compleet in-de-roos, al die kunstwerken!
Het zijn werkelijk gehoorde fragmenten. Of zelf meegemaakt. Het leven is een boel geklooi ;-)
En zo is het ook! Klooien en laten klooien.
Soms denk ik echt dat meneer Blogacademie Peter van Straaten heet.
Maar ja, die is al dood, hè.
Maar Meneer B. komt in dit blog niet voor, Eva 🤣
Ik kijk wel link uit.
Ik bedoel dat jullie een mooi setje zouden vormen, Peter en jij. Bij veel van jouw dialogen zie ik een Van Straaten-tekening voor me.
O, ja. Inderdaad. Zet er een uitgeblust echtpaar bij, halfnaakt, op de rand van het bed, en je bent er ;-)
En dat is dan nog maar gewoon uit mijn eigen omgeving.
SCENES UIT EEN HUWELIJK
blik stem
oog vonk
vuur geur
lach dag
vuur dier
zoen ziel
twee saam
sleur zeur
zeep serie
kind kat
één twee
eenzaam
zonde zucht
schaam streek
praat traan
haat straat
drank nacht
wond zout
koffer deur
hap slik
over uit
Zo. Kort maar krachtig, Simon.
“Maar je kunt het toch ook wel ’s met een ánder doen…?”
Prachtige kleine verhaaltjes, dank!
Haha, Henriette!
Prachtig zinnetje.
“Dat kaarsvet lekt op mijn vloer.”
Mooi laten lekken…
Het laatste? Mwah ;-) Doe jij er ook nog één – een taboe?
Het laatste blogtaboe! Doorbroken! Mooi gedaan, Kitty.
Leuke scenes.
Het webinar gaat vast hartstikke leuk worden. Veel plezier!
Tx Henneke. Het was inderdaad erg leuk. Ik zou het bijna vaker gaan doen.
Haha, die van J. en de Libelle! In de roos, hul-de. Zo gaat het precies. Denk ik ;-)
Jazeker, zo gaat het ;-)
ah… suspense… ik hou ervan…. wat een kunstwerkjes….
Ik wil dat je me elke dag knuffelt, zegt ze.
Dat je óók meehelpt met de kinderen naar bed doen.
Maar het allerliefste wil ik
dat je onvoorwaardelijk van me houdt.
dankjewel. cadeautje.
Ja, en dat je de wc eens een keer schoonmaakt, niet alleen de leuke klussen ;-)
LOL. En zo herkenbaar ook!
‘Mooie bloemen!’, zeg ik. Hij kijkt naar de grond. ‘Hij had wel wat goed te maken.. ‘, zegt ze. Haar mondhoek trekt iets op. ‘Nu hééft ze hem!’, denk ik.
Haha! Waar hij bij staat.
Ha Kitty,
Wat een geweldig thema.
Kleine kuntswerkjes.
Dank!
Ha! Ik dacht al: er komen deze week he-le-maal geen commentaren. Maar jij durft. Phew, toch even eng, als er geen reacties zijn. Dank!