Deze week edit ik, als experiment, een blog van een lezer.
De inzender is presentatietrainer Hans van de Water van The Floor Is Yours
De bespreking (30 min)
Het probleem bij een experiment is dat je het niet eerder hebt gedaan. Ik weet niet zeker – na een dag opnemen en editen – of dit blog een goede keuze was. Het blog van Hans leest als een trein, maar het begin deugt niet helemaal en de structuur kan beter. Het hele blog gaat daarom op zijn kop – ik vraag me af hoe goed dat nog te volgen is. En of het wel interessant is om te bekijken.
Laat horen in de comments. Ik twijfel.
Als je je eigen zakelijke blog wil insturen: zet een linkje in de comments naar de blogpost die je bedoelt.
Pdf van het ingestuurde blog
Pdf van het geredigeerde blog
Hallo Kitty,
Lang? Ja
Te Lang? Nee (Wat houd je tegen het in etappes te bekijken?)
Leerzaam? ZEKER
Vond het ook een mooi proces Hoe je de kop opnieuw uitvond!
IK begrijp dat je ook een gewoon leven (ernaast) wilt hebben en dat en een blogbericht en een video van 30 min er niet in zit (we zien tenslotte maar 30 min. Als dit mijn blogbericht was geweest was ik aan het redigeren uren kwijt geweest, maarja ik ben maar een beginneling).
Je zou het proces gewoon op kunnen nemen maar als post een deel van 15 min en mensen kunnen via een link de rest van het proces zien.
IK hoop dat zoals je het nu van planbent, dat je er dan een soort lijn in aanbrengt. Bij persoon A de kop, bij persoon B de indeling enz, want er is nog veel te leren (of geef je dan eigenlijk gewoon je cursus weg?)!
Mischien, hopelijk kan jij van de Power of the hart een beter lopend geheel maken (http://bewust-zijn.nl/the-power-of-the-heart/), nou ja een stukje er van dus.
Vitale groeten, Maarten
Ja, ik wil onderdeeltjes gaan doen, in video’s van 5 minuten. Nu even te druk voor, dat komt na de zomer. Dank voor je suggesties! Ik neem alles mee.
Lieve Kitty,
Als beginnende blogger lees ik vrij veel mensen die ‘bloggen’. Minimaal 1000 woorden per blog. Lijkt meer op een sales pitch of een e-book, vind ik. Beetje puzzelen ook vaak. Waar gaat dit nu weer heen?
Ik hou zelf erg van kort en to-the-point, met een beetje humor. Kan dat nog door de blog-deur? Zo rond de 150-200 woorden :)? Of is ’t dat toch te kort voor een echt serieus, professioneel, enzovoorts, blog?
Alles kan. Er zijn geen blogwetten. Alleen houdt Google wel van iets langere posts. Te korte indexeren ze niet, voor zover ik weet. 300 woorden geldt nog steeds als een minimum. Hoe het dan zit met videoposts weet ik niet, trouwens. Ik denk dat daar een inleiding of een nawoord van een paar honderd woorden bij moet.
Hallo Kitty, heel leuk om jouw gedachtengang te volgen. Vaak was het ook de mijne. Ik ben fotograaf en ook graag met tekst bezig. De video inspireert me om er meer mee te doen.
Een beetje late reactie misschien, maar ik vond het erg inspirerend om te zien! De volle 30+ minuten lang.
Kijk eens aan.
Dankjewel opnieuw voor al je werk, Kitty.
Ik zie verschillende adviezen, de Taaltelefoon geeft ze bijvoorbeeld ook allebei.
Maar ik geef mijn studenten altijd mee, in doubt, consulteer http://www.woordenlijst.org.
Vandaar. De liefde voor taalverwarring.
Geert
Jaaa, Geert. Maar ho. De Taalunie heeft het fout. Zij maken er de blog van. Daar heb ik dus he-le-maal niks mee te maken. Etymologisch gezien zitten ze fout.
Bovendien, laten we we wel wezen: je vertrouwt toch geen instantie die de melige woordgrap ‘Taalunieversum’ bedenkt voor zijn digitale woordenlijst?
taalunieversum
Om nog maar te zwijgen van de offline gehaalde omspeller. Die had – je gelooft het niet – een te beperkte functionaliteit. Een te beperkte wat?
(Je had er niks aan.)
Het blog = het geheel aan blogposts enz.
De blogpost = een enkele post.
Maar in het Nederlands gebruiken we alles door elkaar. ‘Ik heb net een leuk blogje geschreven’ is heel normaal.
Ik dacht altijd dat blog kwam van web-log, en ik dacht dan aan logboek. En vandaar het – het logboek. Maar iemand liet me ooit zien dat het kwam van we-blog. Ik zoek het even uit.
Bron: Rebecca Blood. Weblogs: a history and perspective
7 september 2000
In 1998 there were just a handful of sites of the type that are now identified as weblogs (so named by Jorn Barger in December 1997). Jesse James Garrett, editor of Infosift, began compiling a list of “other sites like his” as he found them in his travels around the web. In November of that year, he sent that list to Cameron Barrett. Cameron published the list on Camworld, and others maintaining similar sites began sending their URLs to him for inclusion on the list. Jesse’s ‘page of only weblogs’ lists the 23 known to be in existence at the beginning of 1999.
Suddenly a community sprang up. It was easy to read all of the weblogs on Cameron’s list, and most interested people did. Peter Merholz announced in early 1999 that he was going to pronounce it ‘wee-blog’ and inevitably this was shortened to ‘blog’ with the weblog editor referred to as a ‘blogger.’
En na enig speuren op Wikipedia de etymologie:
Jorn Barger (/ˈbɑrɡər/; born 1953) is an American blogger, best known as editor of Robot Wisdom, an influential early weblog. Barger coined the term weblog to describe the process of “logging the web” as he surfed. He has also written extensively on James Joyce and artificial intelligence, among other subjects; his writing is almost entirely self-published.[1]
Logging the web.
We log the web. Web-log.
Dus toch ;-)
Het web-log = het blog.
Mooi experiment. Handige tips. Dankjewel, Kitty.
Qua eindredactie blijf ik wel beduusd achter. ‘Dit blog? Het blog?’
http://woordenlijst.org/zoek/?q=blog&w=w
Ik vind het een tof concept, Kitty. Leuk en leerzaam om zo eens inzicht te krijgen in het denkproces van een blogprof. Ik stel me ook open op tegenover een review. Welk artikel? Misschien /posts/concurrenten/ of /posts/waarom-denk-je-dat-men-jouw-blog-leest/
Dank. Maar ik ga het niet meer zo uitgebreid doen. Alleen kortere stukjes.
Blogger? Heb je 30 minuten tijd? Bekijk dit. Nee. wacht… Blogger? Maak 30 min tijd en bekijk dit. https://t.co/LB20yajL0o
Smaakt naar meer. Bedankt!
Dag Kitty,
Eindelijk tijd gevonden om je video te bekijken. Loop zelf ook al een tijdje rond met het idee om een video te maken van zo’n redigeerproces, maar heb het nog niet uitgevoerd.
Ik vind je video interessant, het laat zien dat redigeren echt een creatief vak is en dat een tekst altijd beter kan. Wel vind ik de video te lang. Misschien is 15 minuten lang zat en moet je niet alles willen bespreken. Bekijk een tekst, haal er drie verbeterpunten uit en bespreek die op video.
Bedankt voor het kijkje in je keuken.
Je hebt groot gelijk, Jacqueline. Zie de andere comments – ik ga het af en toe doen en dan max 4 minuten en maar 1 punt. Ik probeer gewoon even verder. Dank voor het meedenken!
Superstrak gedaan Kitty! Ik vond het erg leerzaam. Mag je van mij iedere week doen:)
Dank je. Ik ga het toch anders doen ;-)
De ‘Killian-Talks’.
Haha! Klinkt toch een stukkie minder hè.
Dank je wel, Kitty. Voor mij was het zeker niet te lang.
Je maakt hiermee heel duidelijk dat redigeren een proces van heen en weer gaan is, van nadenken en twijfelen en zoeken, en dat -dus- ook een heel goede blogger het niet zo uit haar mouw schudt.
Dat zouden heel veel bloggers zich beter mogen realiseren: dat meer tijd besteden aan herschrijven geen brevet van onvermogen is. Eerder getuigt van een gezond inzicht in het schrijfproces.
Ik kijk uit naar meer van dit soort (langere) filmpjes.
Hoi Kitty,
Voor een beginnend blogger vond ik het iets te snel gaan. En toch heb ik kleine dingetjes geleerd! Dank je wel
Die reactie kreeg ik ook van sommige cursisten. Ze zeiden: dit is meer einde-van-de-cursus niveau. Het is even uitproberen. Maar dit is te lang en te veel, vind ik zelf. Het wordt anders.
Dankjewel Kitty. Heel leerzaam om jou hardop te horen denken. En nog vermakelijk ook.
Ik verheug me op de volgende.
Heej die Sandra! De volgende worden heel kort, heb ik besloten. Paar minuutjes. Over één punt.
Lang? Ja. Te? Nee. Leuk? Erg!
Wat een interessant kijkje in jouw keuken. Smaakt zeker naar meer. Liefst niet in plaats van je normale blog, maar lekker er tussendoor. Jum!
Wel dapper dat iemand zijn verhaal zo openbaar durft te laten redigeren. Ook daarvoor een pluim.
Grinnik. Jaja, tussendoor. En wanneer moet ik dan nog naar Rita kijken op Netflix?
Hoe verbetert een editor eigenlijk een tekst? @KittyKilian geeft een leuk en goed inkijkje in tekst EN video: https://t.co/beTfTw75lX
Remake van mijn blogtekst ‘De beste presentatie ooit (gaat over seks)’ https://t.co/2R4YXHi3XQ. Knap wat @KittyKilian doet! @FloorisYours
Leuk en te lang. Daardoor werden de gedachten pauzes storend. Die versnellingen vond ik grappig, of knippen inderdaad
Dank Eline!
Ik breng graag mijn volgende in. Hoop al het een en ander van je geleerd te hebben… x http://www.zininbuiten.eu/seats4silence/delen-als-verdienmodel/
Voor de duidelijkheid: ik heb die tekst over Elisabeth Pisani geschreven.
De vergelijking van Manon Brinkman over die metamorfose vind ik wel passend: alsof ik in die stoel zit en kijk naar wat ze met me doen. Het voelt een beetje onwennig, maar uiteindelijk ben ik blij met het resultaat. Sommige dingen zou ik misschien ietwat anders doen, maar ik zie er beter uit dan voordien, dus is de missie geslaagd.
Bedankt Kitty om mijn tekst onder handen te willen nemen. Knap dat je het aandurft om bijna live aan de kijker jouw technieken en denkproces te tonen.
Ik was eigenlijk best tevreden over mijn oorspronkelijke tekst. Misschien niet mijn allerbeste :-) , maar toch goed.
Uit de video leer ik vooral: als schrijver laat je gemakkelijk de teugels los en denk je dat je het wel in de vingers hebt. Je volgt de flow die uit je pen glijdt, past nog wat aan, en denkt: klaar! In de video haalt Kitty de lezer er telkens bij. Hoe leest die zo’n tekst? Erg verhelderend.
Dank voor je commentaar. Ja, je schrijft lekker.
Ik merk dat mijn eerdere reactie overkomt als ‘mijn tekst was goed, dus zo’n remake is niet echt nuttig’. Wat ik wilde zeggen was: als je als schrijver kritiek krijgt verstop je je gemakkelijk achter argumenten zoals ‘ik had niet veel tijd, dus de oorspronkelijke tekst was eigenlijk niet zo goed’. In mijn geval wil ik me niet verstoppen, want ik vond mijn oorspronkelijke tekst best goed. Maar de versie van Kitty vind ik inderdaad een pak beter. Zo’n remake duwt me met de neus op de feiten. Ik leer dat ik niet zomaar mag vertrouwen op mijn kunnen, maar elke keer opnieuw de regels moet toepassen en denken aan die doelgroep! Dus ik vond het wel erg zinvol Kitty.
(helder communiceren blijft een moeilijk vak, zelfs bij comments :-)
Hoe makkelijker je schrijft, hoe eerder je wegkomt met redeneringen die niet helemaal strak zijn. Ik durf bij jou die kritiek wel te geven want jij schrijft zelf voor academici. Maar ik geef verder meteen toe dat die post al heel lekker was. Dus ja. Hoe ver moet je gaan? Dank nogmaals!
Mijn goddelijke god dit is goed. Wil je beter schrijven? @KittyKilian laat zien hoe je een blog edit: https://t.co/0CsyIkWRyg @blogacademie
Boeiende video van @KittyKilian: hoe je een mooi blog nog beter maakt. Over het nut van redigeren. http://t.co/pELOF7qvii
Dank voor het idee. En ja, wat jij zegt is beter. Normaliter werk ik veel langer door aan een post, en ik verander nog meer dingen. Maar ook mijn werk is weer voor verbetering vatbaar. Een goede redacteur is fijn om te hebben, bij de krant was het weleens zo dat de eindredactie een stuk met de helft inkortte en dat het er béter uitkwam. Fascinerend.
Interessant initiatief, Kitty. Leuk om je ‘live’ aan het werk te zien en om een inkijkje te krijgen in je manier van denken.
Ik heb heel wat van dit soort eindredactioneel werk gedaan en herken veel van wat je doet. Zaken die er niet toe doen haal je weg. Je maakt het directer. “Pisani durft. Zo verkoopt ze haar boodschap.” is veel korter en krachtiger dan de originele tekst. Je maakt ook de indeling ietsje anders en maakt goed duidelijk waarom. Ook met kleinigheidjes, zoals het cursief maken van een enkel woord (*Zij* steelt de show), maak je het net even wat beter.
Sommige dingen zou ik anders gedaan hebben. Jij kiest ervoor om in de kopjes de derde persoon te gebruiken: Pisani doet dit, Pisani doet dat. Ik zou de lezer rechtstreeks hebben aangesproken, zoals ook die andere Hans dat in zijn versie doet. En: Hans’ zin “Elizabeth toont aan dat ze niet enkel data heeft onderzocht, maar ook zelf is gaan praten met drugsverslaafden en prostituees.” maak je juist langer (terwijl die zin al lang is), maar ik vind hem niet lekkerder lopen of op een andere manier beter.
Of je ermee door zou moeten gaan? Ja, ik vond het leuk om te zien hoe je het doet. Misschien nog een tip daarbij: betrek de adviezen die je in je eigen blogartikelen geeft er wat nadrukkelijker bij. Zie het als een oefening om die toe te passen op andermans tekst.
Ja leuk, en voor mij als (ex) cursist bekend terrein. Tis een soort webinar geworden.Het werkt wel, maar kan korter de video. Eens met Elisabeth.Kies voor één onderdeel dat je bespreekt, bv de koppen, de indeling, begin en eind.
Mogen je cursisten ook insturen? Ik wil wel.
Iedereen mag insturen.
Ga er even voor zitten: @KittyKilian reviewt blogartikel: http://t.co/SqS8WntyLp (video)
Het gebeurt niet vaak dat ik een video van 30 minuten uitkijk. Zelfs 18 TED-minuten vind ik vaak al te lang.
Erg leerzaam om te zien hoe je met argumenten de tekst verandert. Bedankt voor het inkijkje, Kitty.
Dank. Ik kreeg van De Videovakvrouw de tip om ze veel korter te maken. Niet een hele post, alleen één onderdeel. Is misschien een beter idee. Ik denk dat 30 minuten toch wel erg lang is.
Als fotograferende beelddenker ben ik sinds een half jaar met woorden begonnen. Het grappige is dat ik dat leuker vind dan ik dacht. Er is nog wel veel te leren.
Interessant dus om dit blog te lezen en te zien. Het helpt ij om meer inzicht in taal te krijgen hoewel het voor mij nog steeds wat ‘hogere wiskunde’ is.
Ik ben benieuwd wat je van mijn blog vind. Ik zet er in ieder geval wel altijd een foto bij :-) http://www.monumentenfotograaf.nl/3d-fotograferen-zonder-speciale-camera/
Kijk, foto’s bij je blog, dat schiet op ;-)
Fotografen die mooi over fotograferen schrijven, dat zie je niet vaak. Ik ga kijken.
Super, ik ben benieuwd!
Dag Kitty,
Ik vind dat je in deze video goed zichtbaar maakt hoe je objectief naar een tekst kunt kijken om deze het effect te geven dat je beoogt. Mooi om jouw redenatieproces te volgen: lekker nuchter en eerlijk.
Bij mij roept het een metamorfosegevoel op, zoals in die programma’s waar iemand zijn uiterlijk laat transformeren. Vol verwachting mag je getuige zijn van alle tussenstappen (kapper, schoonheidsspecialiste, tandarts) en uiteindelijk is daar de beloning van de ontknoping. Kortom: het blijft van begin tot einde boeiend.
Een dappere blogschrijver trouwens, die dit als eerste ‘ondergaat’. Leuke blog ook.
In mijn optiek dus een geslaagd experiment (en schrijfles is natuurlijk altijd een fijn begin van de zaterdag).
Ja, Hans is dapper. Ik heb hem nog een keer extra gemaild of hij er tegen kon. Kom maar op, zei hij.
Altijd bijzonder leerzaam als je een blog onderhanden neemt.
Wil ik veel meer keer zien.
Maar ik twijfel of je vrijdagavond/zaterdag morgenblog daar het juiste platform voor is.
Hier moet ik echt even voor gaan zitten. Echt bestuderen op een later tijstip.
Je blog is anders. Die lees je in 5 minuten en geeft je een glimlach of zet je aan het denken.
Dat mis ik deze week.
Klopt. Dat is het probleem met experimenten. We moeten wel kijken of het zin heeft.
Klopt. We zullen zien of het zin heeft. Je probeert gewoon eens wat, hè ;-)
Experiment zeker geslaagd.
Je bent daar erg goed in. altijd weer een lust om het te zien gebeuren.
Zeker mee doorgaan.
Maar het doorbreekt voor mij wel de regelmatigheid van je vrijdagblog.
Dit is toch meer educatie. Je vrijdag blog is sterker doorspekt met je eigen sterke mening waar je het lekker eens of oneens over mag zijn.
Dus liever ernaast dan in plaats van voor mij.
Maar misschien willen andere wel dit elke week. we zien het wel in de reacties.
Denk dat je gelijk hebt. Misschien af en toe een vieootje van 4 minuten, met maar 1 puntje?
RT @KittyKilian: Laat mij maar ff (je blog editen) http://t.co/YbiEdhXmSz (Een experiment) http://t.co/KZ9YzAlHdv