Ik snap het niet.
Ik snap het niet.
Ik snap het niet.
Marie Forleo. De hotste online business goeroe van de VS. Wat is daar de lol van?
Al drie keer heb ik me ingeschreven op haar nieuwsbrief. En subiet weer uitgeschreven zodra ik een video bekeek.
Ik ga nóg maar eens een keer naar haar website
Ik blijf vagelijk benieuwd: daar moet toch iets te halen zijn dat ik over het hoofd zie. Dit is de header:
Get anything you want. Get anything you want.
Even over de tong laten rollen. Zou ik dat uit durven spreken? Zou ik het kunnen?
Nee, ik krijg het niet door mijn strot
Wat een onzin.
Wat daaronder staat, klopt wel: het gaat allemaal om kiezen. Bij online marketing, dan. Niet in het echt.
In het echt klooien we maar wat aan. We grijpen een kans die zich voordoet, of niet. We zijn dapper, of niet. (Meestal niet.)
Voor de gevolgen van allebei verzinnen we achteraf tóch wel een mooi verhaal voor onszelf. Rondbreien kunnen we als de beste. En als we onze eigen verhalen kunnen geloven hebben we er nog vrede mee, ook.
Maar: ja, als je wil opvallen online moet je stelling nemen
Inderdaad. Een waarheid als een koe.
Het erge is, ze is wereldberoemd, Marie, maar ik heb nog nooit iets over haar gelezen. Teveel aversie.
Ik weet alleen dat de Videovakvrouw haar volgt. Terwijl ik de Videovakvrouw toch hoog heb zitten. ‘Jajaja’, zegt die dan; ‘Maar de filmpjes zittten technisch zo beregoed in elkaar. De afwisseling van de camerastandpunten, de…’
Dank je de koekoek
Daar zit een heel team achter. Kan niet missen. En een professionele studio. En een kapster. En een visagist. En een mode-ontwerper, who knows. Een scriptwriter.
Maar eerst even terug naar haar homepage. Ik schrijf me in op de nieuwsbrief. Dit krijg ik binnen:
‘You’re awesome, Kitty!’ Ja hoor. Marie Forleo is helderziend. Ze ziet mij achter mijn computer zitten, tweeduizend mijl verderop, en vindt me awesome.
Onwards en upwards, naar de video’s
Ze raadt er vier aan in de welkomstemail.
Dat moeten wel toppertjes zijn, dan.
Laten we klikken op een titel die ons allen aangaat: Value what you do: a must watch for artists and creatives.
Komt ‘ie:
Wacht effe.. waar ging ‘ie over? Ik ben afgeleid door de presentatie. De studio. De pseudo-laconiek geplaatste meubels. De twee vazen met bloemen. En vooral door Marie.
Allereerst door haar ijdele handgebaren:
En wie niet gelooft dat zo’n gebaar zelfingenomenheid uitdrukt moet zelf maar eens proberen zo te praten. Je voelt het meteen: het hoort niet.
Ten tweede door heur gedrapeerde haar. Het moet van de regisseur naar achteren over haar rechterschouder en naar voren over de linker.
Ze is goe-hoed
Ze houdt haar hoofd ijzingwekkend stil. Voor dat haar.
Ten derde omdat ze zo optimaal een kwartslag van de camera af gedraaid zit. Géén frontale opname. Da’s niet flatteus.
Maar vooral, vooral door dat sexy ding dat ze doet
Of dat ding waarvan ze denkt dat het sexy is.
Vreemd. Haar klanten zijn vrouwen, lijkt me. Alles aan haar website ademt vrouw. De tuttigheid. Het paars. De overdaad aan vrouwen op de foto’s. En dan toch dat pruilstemmetje:
Iets anders: de cover van de video is niet leuk
Het liedje is flauw. De danseressen zijn flauw. De muziek is flauw. En de intro op het liedje is flauw.
Ben ik haar nou gewoon aan het af-eh…?
Nee.
Ik kijk naar dat filmpje en vraag me af wat iedereen in haar ziet.
Ik heb imiddels wat achtergrondinformatie over haar gezocht. Niet op Wikipedia, want op de Engelse pagina waren wat probleempjes met een overly promotional tone:
Een artikel over Forleo in Forbes lijkt wel een advertorial:
Het valt niet mee om ergens iets substantieels aan informatie te vinden.
De mededelingen die ze in interviews doet zijn niet interessant. Zie de video Change Generation: How Marie Forleo Is Giving Women Rich, Happy, and Hot Lives:
In this day and age, where we’re all using the internet to check people out, you have to have a personal brand.
Wat is hier aan de hand?
Een webdesigner die haar blog begint met de prikkelende stelling
As a designer, one of the most common requests I receive from women is ‘I’d like a site like Marie Forleo’.
Schrijft een paar regels verderop:
Full disclosure: I think a number of Marie’s videos are great with some solid advice but often she also doesn’t resonate with me.
Eindelijk, denk je. Een kritische blik. Maar nee, ze voegt er meteen aan toe:
I’m not her perfect client – and that’s totally fine (and doesn’t make me a bad online, female business person!). But I absolutely totally respect her for what she’s done and where she’s risen from. It’s an incredible journey and it’s one we should all keep in mind…it didn’t just happen and it took a helluva lot of hard work, persistence and truck loads of what I’m sure were ‘I just want to cry and hide from the world’ moments and then pushing on beyond that.
Ik ken Marie Forleo’s B-school niet
Dus daar kan ik niks over zeggen. Het is een online cursus van acht weken, waarin je alles leert over het online marketen van je bedrijf. Alleen voor beginners op internet. Maar hoe bijzonder kan het zijn?
Ik zoek een paar uur naar reviews. Bijna allemaal positief.
En dan stuit ik op een blog dat heet: An Embarrassing Story About Marie Forleo. (NB Inmiddels verwijderd.) Het is van een copywriter die ik al eens eerder instemmend las. Het begint met een verhaal over hoe ze zich ergerde aan Marie die, in 2003, op dezelfde hiphop-danscursus zat als zij. Ze vond haar te knap, te getalenteerd, te populair.
Uiteindelijk werden ze natuurlijk vrienden.
Maar ho
Ook het stuk van de vriendin eindigt met reclame. uitgebreide reclame.
En – kijk nou – een affiliate link:
Dat moet het zijn. Elke afgestudeerde student van Forleo verdient aan affiliate inkomsten voor de verkoop van haar cursussen. Probleem opgelost.
(NB Vanwege de hoog oplopende emoties in de comments licht ik de conclusie even toe: de laatste drie regels zijn ironisch bedoeld. De comments zijn gesloten.)
• Lees ook: Stop. Genoeg. Geen fucking gouden bergen meer
google-site-verification: google3d8706b2d2bb5ca6.html
“@PatrickMundus: “Marie Forleo – wat is toch het geheim van de hotste videoblogger van de VS?” ~ http://t.co/Vr0afETFc0 via @KittyKilian”
Jongens, ik ga de commentaren voor deze post sluiten.
Ik zie dat veel Forleo-fans hier nu komen protesteren, maar ik heb niet zo’n zin om de hele week alles nog een paar keer te herhalen – want ik geef altijd peroonlijk antwoord in de comments. De reden is dat alles al wel zo’n beetje gezegd is in de thread hierboven.
Afsluitend:
Ik vind haar filmpjes niet leuk, maar ik heb nooit haar cursus gedaan, en ik kan me voorstellen dat die beter is dan de filmpjes. Ik zei: hoe bijzonder kan het zijn? En daarmee bedoelde ik alleen maar dat alle cursussen over online marketing ongeveer hetzelfde behandelen.
Ik hou ook niet van affiliate systemen, maar ik moet nog eens goed nadenken over waarom eigenlijk niet. Een boekhandel krijgt immers ook commissie.
De opmerking aan het einde van de post was een wat flauwe grap, en niemand hoeft zich die aan te trekken.
En ja, ik heb zelf ook weleens een online marketing cursus gedaan. Ik weet dat iedereen het een keer moet leren. Ik heb daar helemaal niks tegen.
Ik hou alleen maar niet van haar branding. Ik vind het gekunsteld en flauw.
Volgende week weer over iets anders.
Kitty, joh, je brengt de gemoederen in beweging met je blog. Mooi voor een blogger lijkt me!
Voor de goede orde: Ook ik ben B-schooler. De filmpjes van Marie waar je op doelt vind ik zo-zo. Ze geeft veel inhoud weg die voor veel van haar ideale klanten zin hebben. Haar stijl van deze filmpjes ligt me niet echt.
Maar B-school zelf is andere koek. Gewoon recht door zee informatie, en een heldere road map voor het opzetten van een online business. En een super netwerk erbij. Erg zinvol voor mij – zonder de afleiding van liedjes en vazen.
En ik zit nu toch te peinzen: onze mailwisseling van afgelopen week – toen ik je opt-in box niet kon vinden, en je aangaf geen sidebar meer te willen, en ik verwees naar de site van Marie (als voorbeeld van een opt-in direct onder de header) – had die misschien iets te maken met het ontstaan van dit blog?
Want mijn eerste gedachte na het lezen van je stuk was: goh, je zou misschien nog wat kunnen leren van haar ;)
Maar nee, het is wel duidelijk dat jullie geen goede match zijn!
Ja, dat veel mensen iets aan haar cursus hebben gehad is me nu wel duidelijk. Mooi.
Nee, jouw mail heeft er niks mee te maken, zie mijn uitleg in de vorige comment over hoe ik op Forleo kwam.
Wat kan ik van haar leren? Dat ik een grote opt-in balk op mijn homepage moet zetten? Dat wil ik niet. Maar ik heb wel een optin pagina onder de knop contact gestopt afgelopen week, want het gebeurt weleens vaker dat mensen hem niet kunnen vinden. En dat is natuurlijk irritant en niet handig van mij.
Hahaha, ik meteen kijken natuurlijk naar die knop! Wat een leuke tekst voor die nieuwsbrief! Cool! :-)
Mooi Gezegd Elisabeth,
Laten we wel wezen, iedereen probeert gewoon op zijn manier een boterham te verdienen op het wereld wijde web. Ook jij Kitty wil uiteindelijk toch gewoon je diensten verkopen.
Dat “Amerikanen” er gewoon ronduit voor uit komen dat ze je wat verkopen en dat op schreeuwerige (Lees Amerikaanse) manieren doen daar staan ze om bekend. En dat valt ons “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg Hollanders” soms zwaar.
Even vooraf, ik heb haar cursus niet gevolgd, en ben ook geen affiliate, maar heb respect voor haar methode.
Of je nu haar B-School volgt (Die ze trouwens ook aan een aantal mensen per jaar weggeeft die het anders niet kunnen betalen) of dat je naar Nisandeh’s bootcamp gaat, Of een van de andere duizenden coaches volgt, of misschien zelfs jou Kitty. Iedereen leert op zijn manier, en we kijken allemaal de kunst af van elkaar.
Waarom volgen mensen jou Kitty, omdat ze je leuk vinden en je inhoudelijk wat te melden hebt. Zolang aan beide voorwaarden is voldaan, blijven mensen je volgen. Vind ik je niet meer leuk, of heb je niets boeiends meer te vertellen, dan ga ik. Zo trekt ook iedereen zijn eigen publiek (gelukkig). Als jij haar, of haar manier van werken, niet leuk vind voldoet ze duidelijk niet aan beide voorwaarden voor je. Geen probleem, behoor je niet tot haar doelgroep. Maar om dan met 50 man hier op de site te roepen dat ze waardeloos is, lijkt me iets te ver gaan.
Feit blijft dat Marie, Nisandeh, Dan Kennedy, Brendon Burchard etc. vele malen succesvoller (niet te verwarren met goed of perfect, Microsoft is erg succesvol ookal is niet iedereen laaiend over hun producten ;-P ) zijn dan wij met zijn allen hier op dit blog bij elkaar. Feit is dus dat het gewoon werkt. Je helpt je doelgroep met een probleem oplossen, en daar krijg je voor betaald. Petje af!
En een tweede feit is dat affiliate marketing gewoon werkt.
Gewoon gebruik maken van elkaars lijst, en exponentieel groeien, en dat kun je ook integer doen. Sta je er niet achter, dan promoot je het gewoon niet. Maar je hoeft geld ook niet te laten liggen. Ik heb jaren doorverwijzingen gegeven zonder affiliate links, omdat ik onafhankelijk ben, maar ben eigenlijk toch gek als ik het affiliate programma niet gebruik als ze het hebben, dit hoeft mijn mening niet te beïnvloeden.
Maar het is duidelijk dat jullie in ieder geval geen match zijn ;-)
Sorry Henry, ben niet overtuigd. Inderdaad, iedereen die een huis koopt neemt een hypotheek, feit is dat het dus gewoon werkt, hypotheekverstrekker zijn. Dat is jouw redenering. Maar je hebt goede en minder goede hypotheekverstrekkers. (Vooral minder goede helaas). En de banken (de hypotheekverstrekkers, veelal) maken ongelofelijke winsten op de hypotheken. Zonder enig risico van hun kant. lees Ewald Engelen er maar op na:
‘Afgezet tegen operationele baten van 15 miljard euro, 7,3 miljard euro en 13 miljard euro in 2013 voor respectievelijk ING, ABN Amro en Rabobank betekent dit dat bijna 60 procent van de bancaire inkomsten afkomstig is van het hypotheekbedrijf. En zo goed als risicovrij: sinds 1993 valt een groeiend deel van de verstrekte hypotheken (driekwart in 2012) onder de Nationale Hypotheek Garantie en is het wanbetalingsrisico dus voor de staat.’ Bron
Dus.
Het werkt.
Maar is het ethisch – is het eerlijk verdiend geld?
Nee. De financiële wereld wordt heftig bevoordeeld door onze wetgevers. De burgers en de economie lijden er onder.
Niet alles wat succes heeft is dus goed.
Mijn problemen met affiliate marketing zijn dat er nauwelijks tegenprestatie wordt geleverd door de verkoper. En dat het de persoonlijke verhoudingen bezoedelt, de zakelijke verhoudingen vertroebelt en de objectiviteit en betrouwbaarheid van blogs in de weg staat. Maar ik denk er nog over na.
Ik denk plots terug aan een blogartikel dat ik in een vorig leven heb geschreven. De titel: ‘Dit gaat niet over seks’. Kort samengevat: bepaalde woorden zijn zo hot, dat, zelfs al ontken je ze, je ermee scoort in je titel. Zet Facebook, Google of Lady Gaga in je titel (of ‘seks’), en het aantal lezers gaat de hoogte in. Dit alles om maar te zeggen, Kitty, dat je (weer) een fantastische titel hebt gekozen:
‘geheim’: iedereen smult van geheimen
‘de hotste videoblogger’: wie wil die nu niet kennen?
‘van de VS’: de VS doet ons nu eenmaal likkebaarden
Je lokt je lezers uit om een standpunt in te nemen. Leuk om de stroom reacties te zien. Ik zou je er zelfs van kunnen verdenken verdoken reclame te maken voor Marie Forleo :-) , want zelfs al geef je heel wat kritiek, het gaat om aandacht, of die nu positief of negatief is.
Het is ook slim om op de kar van de hotste videoblogger van de VS te springen (of van om het eender welke andere succesvolle persoon die tot de verbeelding spreekt), omdat je jezelf op die manier kan associëren met die persoon. Zelfs al geef je kritiek, je wordt er zelf ook ‘hotter’ door.
Zelfs nu ik Marie Forleo ken blijf ik jouw fan Kitty.
Nou, Hans… ik geloof niet dat de meeste mensen die hier commentaar hebben gegeven mij erg veel aardiger zijn gaan vinden, hoor. En als ik me had gerealiseerd hoeveel emoties ik hier raakte had ik hem denk ik niet geschreven.
Ik had geen onderwerp vrijdag en ik vroeg op Twitter wat zal ik eens doen? Iemand riep iets over Forleo. Toen zei ik nog: nee, ik kan die filmpjes niet aanzien, dat lukt me niet. Maar omdat ik om 13 uur nog steeds geen onderwerp had, besloot ik die aversie dan maar eens onder woorden te brengen. Ik had me eigenlijk niet eens gerealiseerd dat zoveel mensen in Nederland haar cursussen volgen.
Er is wel wat aan te merken op mijn stuk – het is gewoon een ironisch stuk. Niet heel strak gecomponeerd. Mijn opmerking over die affiliates was een grap om het rond te breien, en niet zo’n hele sterke. Ik denk dat die veel kwaad bloed heeft gezet. Ik hou niet zo van dat systeem, maar zoals veel grote online-cursussen werkt ze ermee. Ik moet daar zelf nog eens goed over nadenken, waarom ik dat nou z’n rotsysteem vind. Het gaat onder meer om de idioot hoge commissies die anderen krijgen om jouw dingen te verkopen. Maar een boekhandel krijgt ook een hoge commissie voor het verkopen van een boek. Dus waar zit mijn afkeer? Het zal wel iets te maken hebben met mijn journalistieke verleden en mijn achtergrond als historicus. Als bloggers elkaars spullen gaan verkopen, is hun oordeel niet meer betrouwbaar. Dan worden het verkopers in plaats van onafhankelijke schrijvers. Ik vind dat vervelend. Maar ik moet er nog eens goed over denken.
De titel.. is erg cliché. Ben ik ook al niet trots op. Maar hij werkt redelijk, ja.
Interessant al het commentaar.
Ik ken een aantal mensen die the B-school hebben gedaan, en ze lijken het meest enthusiast about de Facebook groep(en?). Een netwerk vinden van mensen die hetzelfde proberen te doen, is heel belangrijk, want we kunnen het geen van allen alleen (ook al zijn we eigenwijs genoeg om vaak te denken dat we het wel alleen kunnen).
Net als jij, heb ik een paar keer op Marie Forleo’s lijst gestaan, maar het resoneert niet met mij. Ik denk dat dat ook het mooie is online – we kunnen de mensen opzoeken waar we ons goed bij voelen, zonder het gevoel te hebben dat we ons aan moeten passen.
Zo is het natuurlijk.
Affiliate links? Dat heet gewoon multi-level-marketing. Het hele internet stikt er van. Niets guru’s. Gewoon oplichterij in een mooi jasje.
Mooie discussies hier! Hulde aan de mensen die uitgebreid vertellen waarom ze wél veel aan de B-school hebben gehad, dat is dapper om hier te etaleren.
Voor mij laat de discussie vooral zien dat smaken verschillen en dat het goed is dat er veel verschillende stijlen zijn. De één vindt Forleo vreselijk (ik ben er ook zo eentje), de ander zweert erbij en heeft er doorbraken meegemaakt (die ik ook cool vind en gefascineerd volg).
Ik ben blij dat we nu zo oud zijn dat we allemaal onze eigen meesters en juffen mogen en kunnen kiezen. Stel je eens voor dat achtjarige Kitty een jaar lang schrijfles van Forleo had gehad. Dan was ze vast accuut gestopt met mooie blogs schrijven.
Ik ben blij dat ik nu zelf mijn meesters en juffen kan kiezen. Met al hun eigenaardigheden, en bijzondere dingen die ik graag van ze wil leren. En wat een ander daar van vindt is minder relevant.
Oh ja, ik ben ook een groot fan van affiliate-deals. Niet alleen om het geld (al is geld verdienen vaak leuk). Maar vooral omdat ik mijn netwerk/fanclub graag kennis wil laten maken met de mensen die ík goed vind. Ik denk dat dat bij Forleo ook geldt. Ze heeft een boel fans en die willen haar graag promoten. Zoals dat bij alle fanclubs gaat. Daar is dan niks mis mee.
ik moet niet reageren
ik moet niet reageren
sorry,
niet gelukt
Ik zeg meer over mezelf dan over Marie, denk ik.
Als ik lees wat mensen er aan hebben is het een mengeling van technieken, en een persoonlijke doorbraak, in de hoek van: “kiezen voor jezelf”, durven stralen.
Je kunt die persoonlijke doorbraak overal halen. Ik vermoed dat de eerste bij wie dit gebeurt een aura krijgt. Een aura dat nog lang na zindert, en weinig ruimte laat voor relativering. Helemaal als je in een groep terecht komt van mensen die door die zelfde bron wakker gekust zijn. Die mensen heb je ook nodig trouwens. Anders raak je door de koude nuchtere wereld om je heen dat gevoel snel kwijt.
Het heeft mij 10 jaar gekost voor ik mijn ‘bron’ kon relativeren. En nog steeds koester ik warme gevoelens.
Er is niks mis mee, maar het heilige mag er van mij wel af.
En het dure ook.
Daarom ben ik fan van Willem de Ridder. Ook iemand die met de oude boodschap “Je bent goed zoals je bent” komt.
Ook iemand die snapt dat je mensen om je heen moet hebben die in die zelfde stroom zitten, omdat je het anders ‘kwijt’ raakt.
Dat noemt hij fanclubs. En die zijn dus gewoon gratis. Want je kunt het zelf doen met elkaar. Gewoon afspreken, klaar!
Ik heb dat een tijd gedaan en het werkte prachtig. Ik heb nu een facebookgroep, ook gratis, waar ik dingen kan delen die nog te kwetsbaar zijn voor mijn eigen blog.
Bijzonder dat die fanclubs bijna uitgestorven zijn. Terwijl betaalde versies goed lopen.
Ben ik heel erg bekrompen Calvinistisch als ik vind dat de boodschap “Je mag zijn wie je bent” Je bent awesome!” niet een boodschap is die je moet verkopen, maar een boodschap die je onvoorwaardelijk aan iedereen moet geven?
Wat maakt het toch dat die boodschap bij veel mensen pas werkt als je er geld voor uit geeft?
(Ja ik ken de verklaring dat je met geld uitgeven voor jezelf, jezelf waardeert. En dat geloof ik ook nog wel)
En toch…
dat aura gedoe
daar wordt ik een beetje kriegel van
jaloezie?
misschien
maar de jaloezie wordt steeds minder, en de kriebel blijft.
Nee, je hoeft niet jaloers te zijn als je kritisch bent. Je kunt ook gewoon kritisch zijn. Niet meteen jezelf de schuld geven als je je gezonde verstand gebruikt, man!
Mooi begin van je comment, haha! You’ve got that touch.
Je haalt wel verschillende dingen door elkaar hier, denk ik. Mensen mogen best betalen voor een opleiding (want dat is het). Steun is niet beter als hij gratis is. Een huisarts betaal je ook.
En ja, het zou mooi zijn als we elkaar sowieso allemaal onvoorwaardelijk zouden steunen. Altijd. Keep dreaming ;-)
Inderdaad, eyeopeners kun je overal vinden. Maar zelf heb ik ook lang gezocht tot ik het snapte. En blogs gelezen en cursussen gedaan. Sommige mensen hebben die helemaal niet nodig, the lucky bastards. Die snappen het gewoon.
En ja, ik denk dat je lang trouw blijft aan mensen die je een forse stap verder hebben geholpen. Bovendien zie je van die mensen heel veel door de vingers. Zelfs suffe liedjes, waarschijnlijk.
Ik ben er van overtuigd dat het vooral stijl is. Verder verschilt ze niet heel veel van veel andere business coaches. En ze verschilt heel erg veel van weer andere business coaches. Het is maar net wat je fijn vindt, denk ik.
De herhalingen, het maar niet tot een punt komen, daar ben ik bijvoorbeeld veel te ongeduldig voor. Leuk hoor, dat de creatieve hoek ook waarde heeft, maar dat was de vraag niet. De vraag was: hoe verkoop ik die waarde? Hoe leg ik anderen uit dat het zoveel waarde heeft dat ze het (moeten) willen hebben?
Dan haak ik dus af: geen inhoud. Maar ja, daar ben ik misschien wel jurist voor, dat het vooral om de inhoud moet gaan. De fotograaf in mij waardeert een beetje moeite voor een mooie site, goede profielfoto en niet al te amateuristische video’s dan wel weer.
Ooit las ik trouwen al eens deze review over de B-school: http://www.webvedettes.nl/investeren-in-jezelf-en-je-webwinkel/
Het is misschien vooral fijn voor de beginners en onzekere mensen? Maar minder voor mensen die al enige kennis hebben opgedaan of veel zelfverzekerder zijn over wat ze kunnen.
Ja, ik had een heel stuk aan de post toegevoegd over dat ze die vraag niet beantwoordde, en wat het antwoord had moeten zijn, maar ik heb het vanochtend weer weggehaald want ik vond het pedant staan.
Ja, ze is voor beginners online.
Eerste helft van de reacties gelezen. Boeiend dit. Als Nederlander die in New York woont snap ik elke reactie.
‘Wij’ Nederlanders zijn vreselijk nuchter. ‘Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg’. Ik ben erg van het mezelf zijn. Dan doe ik soms ook gek. Je vindt me leuk of niet. Als dat niet het geval is, trek ik me dat niet persoonlijk aan.
‘Wij’ New Yorkers zijn vreselijk optimistisch. En het is serieus aanstekelijk.
Het verschil? Amerikanen zijn goed in enthousiast zijn over wat ze awesome vinden. Nederlanders zijn goed in enthousiast zijn over wat ze crap vinden. En allebei heeft het zijn charme.
Face it Kitty, Marie is gewoon niet jouw stijl. De mijne trouwens ook niet. Maar ik heb respect voor hoe ze dit opbouwt. Ze maakt hele duidelijke keuzes. Ging van meerdere programma’s naar nog maar één. Daar moet je lef voor hebben.
Lang leve de verschillen. Anders had je niks om over te schrijven.
Hm.. ik ben dol op het Amerikaanse optimisme, Patty. Ik zie daar een heel heilzame kant aan. Ik vind het geweldig dat Amerikanen die ‘hersteld’ zijn van ernstige psychische aandoeningen zichzelf trots ‘survivors’ noemen. Ik ben dol op de VS – op de mensen dan, en de omgangsvormen, niet op het systeem. Dat is het hem niet.
Ik val bij Forleo juist over de vorm. Ik vroeg me af hoe mensen die flauwe liedjes leuk kunnen vinden en wat er verder nou zo bijzonder aan haar was. Meer niet, eigenlijk. Ik heb haar nooit bestudeerd, ik kwam nooit door de filmpjes heen, die erotische ondertoon die er op gekke momenten in gescript zit, de gekunsteldheid.
Ik snap inmiddels dat ze een heldere basiscursus online marketing geeft en dat ze mensen over angsten heen helpt. Good for her en voor de mensen die tegen die vorm kunnen.
Wie beroemd is, is niet per sé goed. Ik wil dat zelf ook nog wel even bekijken. Grappig dat sommige mensen in deze thread haar succes als bewijs poneren voor haar kwaliteit. Dat is natuurijk onzin. Hitler had ook succes – en nou niet meteen roepen dat ik Forleo met Hiler vergelijk. Ik bedoel alleen maar: succes betekent op zich nog niks.
Haar succes is in mijn ogen een belofte dat het kan, dat jij het (ook) kan als je [etc].
Dat is een aantrekkelijk idee.
Zegt idd niets over kwaliteit.
Dag Kitty,
Grappig dat juist bij mij heel andere dingen opvielen bij Marie. (En nee ik ken haar niet.)
Heb jij het over 2 vazen met bloemen, ik zie er 4.
Het prulmondje, de domineeshanden, het haar… ik zag het allemaal niet.
Ik werd teveel afgeleid.
Inhoudelijk kan ik verder weinig iets zinnigs zeggen.
Ik ben een beginneling op het gebied van bloggen, filmpjes kan ik al helemaal niet maken en mijn website is hopeloos.
De felheid van sommige mensen die reageren op jouw blog is helaas iets van deze tijd.
Het niet mijn stijl en dat past ook niet bij mij.
Maar Kitty ik kan over het volgende heel duidelijk zijn:
Als jij ooit je zo gaat presenteren:
Kijk dit bedoel ik nou… had een plaatje van Marie in een nogal onthullend topje, maar het lukt me niet om die te plaatsen.. zie blog: Thank You For Not Believing In Me… ah het lukt me wel: http://www.marieforleo.com/2014/10/naysayers/
Dan Kitty blokkeer ik je direct… ; )
Oh en jij dacht misschien dat je heel bijzonder was.. maar ook IK kreeg dit net gemaild: You’re awesome moneypennymiss2!
Miss M.
*Ps: Je kent me Kitty, hoe meld ik me nu af bij Marie haar nieuwsbrief?
Tja en nu had ik natuurlijk hieronder mijn allerbeste blog moeten plaatsen… lukt me ook niet… LOL
Afmelden altijd gewoon onderaan de nieuwsbrief ;-)
Geen kans dat ik nog ooit met een décolleté op de video ga..
Hoe ik me kan afmelden nieuwsbrief was een grapje…
Miss M.
#benniethelemaaleenmuts ; )
Hahaha! Dat valt me weer 100% van je mee dan.
Ha!
Lees de comments zo door over dit blog en jouw comment was de eerste waarbij ik dacht: kom laat ik eens op die website kijken. Staat die er niet bij, jammer.
Wanneer iemand over zichzelf zegt dat die geen filmpjes kan maken, een beginneling is in blogland en een hopeloze website heeft, dan is mijn aandacht getriggerd.
Noem het de alles behalve Marie Forleo fan :-).
Ik kende Marie Forleo en haar B-school niet. Dank dus voor je bericht.
Kan het niet zijn dat het succes van Marie Forleo het succes verklaart? Oftewel, wil niet iedereen succes hebben met een laptop, video’s en een zelfbedacht online programma?
Toen ik op de websites klikte van sommigen die reageren zag ik het format erdoorheensijpelen (zoals je bij blogs ook meestal het wordpresstemplate ‘ziet’) maar dan op content/informatie-niveau: Filmpje. Testimonials. Gratis ding. Subscriben op de mailinglist. De lezer (‘jou’) willen helpen a.) zelf online succesvol te zijn of b.) zijn/haar (toch vaker haar, vermoed ik) leven betekenisvoller maken of zijn/haar business beter door een passievol ding te delen.
En natuurlijk eerst de eigen weg vertellen, en dat het jou ook kan lukken…
Jij deelt ook jouw passie voor schrijven. Je vertelt hoe je het doet en hoe het moet en je biedt een online cursus aan. Ik zie weinig verschil met Marie Forleo behalve het affiliategedoe :-) maar dat affiliategedoe past misschien ook niet iedereen toe die een cursus bij haar heeft gevolgd.
Interessante discussie.
Het gaat me er niet om dat ze succes heeft.. het gaat erom dat ik niet snap dat iedereen haar zo leuk vindt.
Moet je dat willen snappen? Het is zoals het is. (Komt die Hollandse nuchterheid weer om de hoek kijken.)
Ja, dat klinkt als een super nuttige ervaring voor jou! Dank voor de uitvoerige uitleg.
Ik moest mijn gevoel eerst verwerken dat hier zo op de persoon gereageerd wordt. Over stem, borsten, stijl en humor. Jongens daar valt toch niet over te twisten? Als je werkelijk wilt weten waarom zoveel mensen Marie leuk vinden… is gewoon persoonlijke voorkeur.
Maar dan: wat leerde ik van haar in B-school?
Basic marketing? Niet alleen. Veel wist ik al maar door het stap voor stap door te lopen en toe te passen groeide mijn bedrijf enorm en belangrijker: ik kwam dichter bij mijn eigen stijl, stem en woorden. B-school gaat zowel over techniek, slimme manieren om je lijst te laten groeien, website in te richten, als over creativiteit en communiceren vanuit je hart en nog veel meer.
Je gaat ook je eigen blinde vlekken zien. En je krijgt enorm veel voorbeelden die je inspireren. Maar ze moedigt altijd aan om je eigen vorm, kleur etc te vinden.
De belangrijkste les voor mij was om mijn perfectionisme nog verder los te laten, het echt op mijn eigen manier te gaan doen, je lezers beter en persoonlijker aan te spreken (heel slimme inzichten heeft ze daarover!) en lucht&humor (de soort die jezelf het leukste vindt, jouw eigen nerdy trekjes enzo) toe te passen. In Nederland zijn we toch vaak nog wel erg serieus of is de humor wat sarcastisch van stijl (en daar moet je dan maar net van houden, net als je wel of niet van Marie houdt).
Maar wat me het meest heeft opgeleverd is de community. Stel je voor dat je in een groep zit met 12.000 ondernemers die met je mee willen denken! Hierdoor ben ik geholpen met praktische zaken zoals een goede microfoon om mijn meditaties op te nemen, maar heb ik ook veel contacten opgedaan. Zo heb ik de geweldige Nederlandse groep met B-schoolers leren kennen waaronder Simone Levie waar naast een vriendschap enorm veel uit voort is gekomen (bijv een challenge met meer dan 1.500 deelnemers), heb ik bij haar geleerd mijn eigen online meditatieprogramma te maken, heb ik Zarayda Groenhart leren kennen die mij nu begeleidt bij het ontwikkelen van mijn online show en heb ik honderden nieuwe mensen bereikt met mijn meditaties.
De kracht van een online programma is dat je kennis kunt overdragen op een heel grote groep mensen maar jullie hebben gelijk dat heel veel kennis wel ergens staat. Toch doe je daar meestal niks mee. Wat ik het allergaafste vind van een online programma is dat je stap voor stap ook echt wat gaat doen (met de steun van een groep) en zo echt de kennis en inzichten gaat toepassen. Het toepassen van de lessen van iemand die je inspireert is awesome and life changing. (jaja express lekker amerikaans) ;)
Doe er je voordeel mee als je je aangesproken voelt en ga op zoek naar iemand die je wel weet te inspireren als je er niks mee hebt.
Om toch te proberen om ‘om een lelijke vaas heen te kijken’ vind ik de vraag naar wat iemand geleerd heeft een heel aardig begin. Mij lukt het (ook) doorgaans niet om mee te resoneren op ‘de juiste toon’. Zoals met dit; ik vind het bij het religieuze af. Veel ‘fans’ die de vraag negeren of afbranden in plaats van beantwoorden. Overigens snap ik dat het heel ingewikkeld kan zijn. Maar daarvan kan de vraagsteller toch niet de schuld krijgen? En dat maakt de vraag toch niet minder relevant? Wat mij betreft mogen de tanden er nog veel verder in, en mag er nog veel harder geschud worden. In het ergste geval leer ik wat.
Ik ben t met je eens, Bernard. We moeten vragen mogen stellen.
Ik mis gewoon de steekhoudende argumenten. Die verwacht ik in een blog. Dus bekritiseer ik de manier waarop er hier gediscussieerd wordt. En gans zonder emotie. Ook al ben ik een vrouw.
Een steen in het water gooien, brengt dingen in beweging. Weer een kei van een blog van @KittyKilian ~ http://t.co/tnlyoK2HLC
Complimenten op degenen die hierboven uitleggen wat ze aan B-school hebben gehad!
Ik vind dat doordrammen over wat “heb je precies geleerd” volstrekt onzinnig. Wat heb jij PRECIES geleerd van die Amerikaanse blogs, Kitty, of van Ellen? Een tip die je niet onthult (zie blog vorige week)?
Wat leren de andere commenters van wat ze lezen, de events die ze bijwonen, de Nederlandse businesscoaches die ze volgen en bij wie ze programma’s afnemen, die stuk voor stuk meer kosten dan B-school? Hoe leg je dat even PRECIES in een comment uit?
Bovendien: “het niet snappen” kan, anders dan ik hierboven lees, wat mij betreft geen aanleiding zijn om iemands product in diskrediet te brengen.
Bespotten mag. Verdacht maken niet.
Het is voor dat geld een knettergoede cursus waarin de juiste toon getroffen wordt en die mij in beweging gezet heeft en resultaat opleverde. Ik zou het iedereen luidkeels aanraden zonder affiliate te zijn.
Wie niet om een lelijke vaas heen kan kijken heeft dus pech.
Dit is toch wel het meest zinnige commentaar van dit hele blog.
Dank Elisabeth :-)
Was geen doordrammen hoor. Ik had t gisteravond aan de eerste drie mensen gevraagd die zeiden dat ze er wat aan gehad hadden. Ik was benieuwd wat ze er nou leerden. Inmiddels antwoord gehad: basis online marketing. Da’s wat ik wou weten.
In diskrediet brengen? Mwah. Ik vind haar gewoon een raar verschijnsel. In feite is zij van een persoonlijk merk door het succes veranderd in een corporate merk. Vandaar de rare ingestudeerde filmpjes en dat flauwe liedje – het wordt nu allemaal voor haar verzonnen denk ik. Dat werkt niet zo als je probeert persoonlijk te zijn. Of ‘authentiek’. Het voelt raar.
Ik snap het wel. Waarom ze zo populair is. Ik heb haar videos ook gekeken – over and over and over again. Het hélpt niet zo heel erg (want je blokkades zitten aan de binnenkant) maar het voelt wel alsof het helpt.
En ze houdt zich aan contentregel nummer 1: geef echte kennis weg. Ze geeft regelmatig templates voor dingen waarvan je anders echt niet weet hoe je het in woorden moet gieten (zoals afwijsbrieven en het vragen van een hogere prijs) en een aantal tips die ze geeft zijn wel degelijk waar(devol).
Dus ja, ook al is het over-Amerikaans en over-gelikt en lichtelijk hysterisch; ik volg haar ook en ik durf zelfs te zeggen dat ik er al eens iets aan gehad heb (hoewel alles veel meer aankomt als je ‘er al bent’ en dan de filmpjes kijkt, dan als je ‘er nog niet bent’ en er met die filmpjes probeert te komen – maar dat zal wel voor alles gelden).
Ja, dat je alles pas snapt als je het echt snapt, achteraf dus. Maf fenomeen is dat. Daarom is het inderdaad vaak moeilijk te beoordelen wat je aan advies hebt. Je moet er ontvankelijk voor zijn en je moet het kunnen begrijpen.
Wat een geinige discussie dit!
Ik heb Marie F’s B-school gedaan. Was een van de beste investeringen ooit.
Kitty, jij probeert volgens mij te achterhalen wat je precies leert in B-school omdat je zelf een een online b-school aan het ontwikkelen ben. En geen zin hebt om te investeren in Marie, waar zich tot nu toe 13.000 mensen in 180 landen voor inschreven. Heb ik gelijk?!
Door met een strategische dosis ‘Hollandse nuchterheid’ (vooral niet met je handen presenteren want de presentatiecoach raadt dat af, beter om het precies volgens het boekje te doen en niet teveel op te vallen) een mooi gesprek te beginnen, puzzel je de info bij elkaar.
Volgens mij is dit je intentie. Of zie ik het verkeerd en had je gewoon wat tijd over?
xZarayda
Nee joh, ik hou me alleen bezig met schrijven. Basis-online marketing: saai.
Noem B school niet basis en saai als je het zelf niet kent. Ik twijfelde 2 jaar omdat ik ook de arrogantie had dat te denken dat ik alles al wel wist. Toch gedaan en het veranderde mijn leven.
Dat zeg ik niet, Simone. Ik vind zelf online marketing geen leuk vak om te geven. Schrijven wel.
Dat affiliate gebeuren is een businessmodel op zich, zeg. Doe die cursus voor 2000 dollar en breng daarna zoveel mogelijk klanten aan voor 1000 dollar ‘per stuk’. Soort van piramidespel ofzo.
Ja, maar ook daar is op zich niks tegen. In de VS is het heel gebruikelijk dat affiliates een fee krijgen van 50% voor de verkoop van een digitaal product. Dat moet iedereen zelf weten.
Ik wil alleen zelf geen affiliate producten verkopen op mijn site. Ik vind dat je met open vizier je oordeel moet kunnen geven over alles, en zodra je geld krijgt voor dingen die je aanbeveelt is je oordeel niet meer betrouwbaar. Dat is de journalistieke code en ik vind dat die in de blogosphere ook zou moeten gelden.
Ik kan me voorstellen dat je daar veel van leert, Caro.
Maar Kitty, iemand die niet keihard om zichzelf moet lachen als ze zo’n liedje opneemt, dat kán toch niet? Denk je echt dat ze dat zelf serieus neemt??
Jij en ik weten geen van beiden hoe serieus ze het neemt, Eef. Ik vind het geen Jiskefet-nivo, dat is wat ik bedoel. En maakt het wat uit of zij er om lacht? Nee, het maakt wat uit of ik er om lach, de lezer.
Ik heb B-School in 2011 gedaan. Ik wist niets van marketing, laat staan online marketing. Wat ik heb geleerd ligt misschien voor de hand als je er langer mee bezig bent en je kunt het vast ook gratis ergens anders vinden, maar voor mij was dat toen niet zo.
Ik voelde me wel een beetje bekocht toen ik erachter kwam dat affiliates $1000 krijgen voor iedere klant die ze aanbrengen. Dat geld had ik liever zelf gehouden: ik heb geen behoefte om een heel netwerk van affiliates te subsidiëren.
Ik erger me ook aan de overdreven gestileerde filmpjes en de domme liedjes en sketches tussendoor. Maar ze zegt vaak wel zinnige dingen. In hapklare lichtverteerbare brokken. En ze weet dingen handig te framen. Richard Branson heeft ze gewoon betaald en Oprah waarschijnlijk ook. Daar doet ze niet geheimzinnig over: het is háár manier om zich op de kaart te zetten.
Ik vind B-school een goede basiscursus online marketing voor beginners. Ik heb geleerd hoe je een WordPress-website bouwt en wat je daar op zet. Ik heb geleerd dat je je klant als persoon moet benaderen en niet iedereen tegelijk moet willen bedienen. Hoe je in de huid van je ideale klant kan kruipen zodat je hem kunt bereiken. Waarom je je moet positioneren en hoe je dat kan doen. Waarom je producten of pakketjes moet maken. Waarom je eigen mailinglijst zo belangrijk is, evenals een eigen website. Hoe je je blog volgeschreven krijgt en het nut van een marketing- en blogkalender. Hoe je goede testimonials krijgt. Het belang van goed met je klanten omgaan en minder beloven dan je uiteindelijk levert (‘Underpromise and overdeliver’). Basisdingen misschien, maar niet als je er nog nooit van gehoord hebt.
Dank voor je uitleg! Yep, de absolute basis. O, betaalt ze die mensen werkelijk? Tssss. Betaalde social proof. Helemaal mooi.
“Ik ga nóg een keer naar haar website. Daar moet toch iets te halen zijn dat ik over het hoofd zie.” http://t.co/DWksUXeqxR – @KittyKilian
Ja laten we als Nederlanders lekker gewoon onszelf blijven, geen kinderachtige muziekjes draaien, geen team inhuren om video’s te maken. En bloemen en mooie jurkjes die kunnen niet. En als je zo’n stem hebt, dan moet je absoluut stoppen met het maken van filmpjes.
En die B School cursus ach ja wat leer je daar? Door Marie en community heb ik binnen 3 maanden mijn online programma gelanceerd met direct meer dan 100 deelnemers. Kan ik internationaal, heb ik geweldige mensen leren kennen.
Oh en wist je dat als je eenmaal B School hebt gekocht voor 2000 dollar je voor je hele leven haar online programma ieder jaar opnieuw mag volgen?
Maar dat terzijde…
Nee, originele vormgeving: graag. Filmpjes, mooi zijn, mag best. Leuk juist. Maar moet het zo plat? Mag het dan niet echt geestig? Dat liedje is flauwer dan een carnavalshit…
Ik ben niet afgunstig, Simone! Ik zou echt niet willen ruilen. Ben gewoon verbaasd.
Maar je kunt toch niet verwachten dat iedereen dezelfde (intelligente) humor heeft als jij? Ze heeft wel humor – het is alleen een plattere, geliktere en minder spontane vorm dan jij hebt.
Ik zou het zelf niet willen maken, maar laten we niet doen alsof het geen bestaansrecht heeft ;-)
Het bestaat. Klopt. Daarmee is het nog niet goed. En dan kun je het hebben over smaak en over ethiek. Hoeven we het niet over te hebben, maar mag wel. Ze is marktleider, dus straks worden we misschien wel overspoeld met dit soort videoblogs. Of niet. Hoe dan ook zie ik er verder geen kwaad in om mijn verbazing op te schrijven.
Hmm, wat bedoel je met ‘overspoeld’? Het internet wordt ook overspoeld met porno. En met (slechte) blogs. Daar heb je doorgaans geen last van, tenzij je er zelf naar op zoek gaat.
Ik zie ook geen kwaad in je verbazing – ik verbaas me zelf ook regelmatig over concullegae die (waarschijnlijk) veel geld verdienen met Amerikaanse methodes waar ik jeuk van krijg – maar ik heb wel geleerd dat je niet verbazen vaak minder energie kost dan je wel ergeren ;-)
Er is vraag naar – het mens verdient tonnen per jaar – dus ze vervult duidelijk een behoefte. En da’s mooi, want dan hoeft iemand anders het niet meer te doen en kunnen wij ons gewoon bezighouden met andere zaken :-D
Denk je écht dat ze het zelf achterlijke filmpjes vindt? Lijkt me niet.
Maarre… ‘Het is Amerikaans’ kun je niet zomaar zeggen. Ja, haar zelfvertrouwen op camera en haar kapsel zijn Amerikaans. Maar nee, ik ken een heleboel Amerikanen met een heel andere smaak, die hier kromme tenen van krijgen.
En inderdaad, ik wacht nog op concreet antwoord over wat er nou precies zo goed was aan wat ze leerde. Dat je een brand moet zijn? Okee. Dat je een site moet hebben en moet zeggen wat je doet? Dat je op social media moet? En dan? En kennelijk stelt ze mensen gerust. Ze helpt ze over de angst van het online gaan heen. Denk ik.
Ik had ook nog nooit van die Marie gehoord, tot ik zojuist dit blog las.
Het filmpje: ik ergerde me direct aan haar gestylede haar, haar dikke tieten, het VT-wonen decor, haar veel te modieuze kleren en het overduidelijk ingestudeerde toneelstukje dat ze opvoert. Het is Amerikaans en dat trek je, of dat trek je niet.
Maar… ik moest wel glimlachen om het liedje. Ookal ís het flauw. Ik kon me namelijk direct voorstellen dat ze zich rotgelachen heeft toen ze het opnam. Juist omdat het nergens op slaat (al snap ik de boodschap die ze ermee over wil brengen) is het leuk gedaan. Ze laat daarmee zien dat het dus een onderdeel van je personal branding kan zijn dat je gewoon achterlijke filmpjes maakt. Als je er zelf de lol maar van in ziet. En er zijn altijd handenvol mensen die daar dan ontzettend om kunnen lachen, dat blijkt.
Ze is je type, of ze is het niet. Mijn type is ze niet. Maar nu ik weet dat ze bestaat, ga ik misschien toch af en toe even een filmpje van haar bekijken om ideeën op te doen :-).
Ik zit nog wel te wachten op de antwoorden van de dames aan wie je hier vroeg wat ze nu van haar hebben geleerd. Het blijft wel erg lang stil…
Mijn hemel, Kitty. Waar heb je dat creatuur opgeduikeld? Weet je, tegenwoordig is het heel erg done om scandinavische thrillers te lezen. Waarom? Omdat iedereen het doet. Zijn ze goed? Welnee. Niet om doorheen te komen. Maar je, je bent dan wel heul literair bezig als je erover kan meepraten. Mensen zijn kudde dieren en willen vooral niet uit de toon vallen. Ik pas niet zo goed in een kudde dus ik. Vind en dit filmpje niks, en scandinavische thrillers beroerd en de ice challenge bucket heb ik openlijk afgezeken.
Ik heb niks gedaan! ;-)
Qua opduikelen. Er zijn nog meer van zulke dames. Meestal let ik niet op ze.
Nou ja zeg. Dus als je hier door wordt aangesproken of geraakt, dan is dat ‘omdat je met de kudde meeloopt’ .
Wat een onzin.
Jij bent volgens mij heel oké Mo, awesome zelfs :-). Maar deze veroordeling vindt ik niet oké.
En mijn spelfouten zijn dat ook niet :-)
Ik ben niet awesome. En blijkbaar zit er bij jou iets waarom jij het nodig hebt om Forleo wel awesome te vinden. Het is je eigen onzekerheid die maakt dat je wordt geraakt door deze dame. En zij wordt daar rijk door. Prima toch?
Hm.. Rustig aan hoor.. Het is maar een blogje..
Zo hoor ik het graag. Dank, Mo.
Ook ik ben fan. Waarom? Ze is een van de weinige mensen die snapt dat plezier essentieel onderdeel is van het leren van nieuwe dingen.
Dat je mag lachen. Gek mag doen.
Jezelf niet de hele tijd serieus hoeft te nemen.
Dat is vast deel van haar succes: dat ze mensen ‘vrij zet’, losmaakt uit hun angstige perfectionisme waardoor ze nooit een stap durven te zetten.
I applaud her.
Ja Else, precies dat! De eerste keer dat ik een video van haar zag, moest ik gewoon huilen. En nu ik jou reactie lees, snap ik waarom. De vrijheid, niks geen wie-ben-ik-om-dat-te-zeggen-gedoe.
En dat ze zegt you are awesome Kitty, dat is omdat ze dat volgens mij echt gelooft. Op z’n Amerikaans natuurlijk, maar hoe mooi is dat, als je gelooft dat iedereen gaaf/mooi/lief is. Ook mijn streven, ook al vergeet ik dat vaak genoeg weer even.
Ik ben geabonneerd op Notes from the Universe van Mike Dooley, en op een nieuwsbrief van Rob Hatch. Allebei Amerikaans, allebei met eenzelfde soort boodschap: being awesome is a choice. Het gaat allemaal om één ding: als je niet in jezelf gelooft, doet niemand dat. Vooral vrouwen zijn daar erg gevoelig voor (ik ook). Als je goed door het Amerikaanse ‘oh my God, you’re so amazing!’-geleuter heen kunt prikken, kun je er positieve motivatie uit halen.
Alles met een dikke korrel zout. Dat betekent dat ik NIET denk “dat ze echt gelooft dat iedereen gaaf/mooi/lief is”, Saskia :-). Dat is een naïeve gedachte. Maar blijkbaar willen veel vrouwen geloven dat Marie echt zo is. Mission accomplished.
Ik denk dat ik het niet goed kan uitleggen, en waarschijnlijk ook niet voor een ander/Marie Forleo spreken. Maar het goede in iedereen zien/proberen te zien is NIET naïef.
Dat je tegelijkertijd niet zomaar met iemand in zee gaat, op je grenzen let, etc, logisch.
Nee, dat bedoelde ik ook niet. Het goede in iedereen proberen te zien is een bewonderenswaardig iets, dat ben ik helemaal met je eens. Maar geloven dat Marie Kitty écht awesome vindt, dat vind ik naïef.
@Else Kramer Businesscoaches die anderen vertellen dat je lol mag hebben bij wat je doet zijn er toch vast wel meer?
Natuurlijk zijn die er. Er zijn ook wel meer (bloggende) voedingskundigen en vast wel meer (blog)schrijfcoaches dan jij en ik.
En toch is er een fanbase die bij ons Ietsch vindt dat ze bij anderen niet vinden. En dat heeft Forleo, net zo goed als Danielle LaPorte/Jos Burgers/Simone Levie/hoe heet die vent van die paarse koe ook alweer/ ook. En Coca-cola, Levi’s en Apple ook. Het is niet voor iedereen maar het klikt blijkbaar bij genoeg mensen om er een inkomen uit te halen.
Niets vreemds dus. Je kunt het er niet mee eens zijn (ik heb ook niet zoveel met Coca-cola) maar het is niet ráár dat het er is.
Ook weer waar, Nienke
Nee, dat valt reuze tegen. Ik word gek van al het serieuze in de aanpak van alle business en (andere) coaches. Stappenplannen en keuzes maken,blhhh….
Get a life, don’t take yourself so goddamn seriously!
Speel, in godsnaam, speel. Ga naar buiten, lach, zoek je vrienden op en haal je schouders op.
We zitten in een rad van fortuin met z’n allen, in de wereld van geloof in de maakbaarheid van je eigen succes. Daarover in mijn volgende blog ;)
Een rad van fortuin, da’s een goeie, Wilma. Daar zitten we in. En we nemen onszelf inderdaad veel te goddamn serieus.. Ook waar.
Het leven is een schouwtoneel, meer niet. Soms zou ik het inderdaad vergeten.. Zelfs nu nog.
“We zitten in een rad van fortuin met z’n allen, in de wereld van geloof in de maakbaarheid van je eigen succes.” Sterk geformuleerd, Wilma. Ik kijk uit naar die blog. En idd, lachen en je schouders vaker ophalen, werkt en bevalt príma! :-)
Ik had nog nooit van haar gehoord.
Zoals al meer mensen opmerken. Heel Amerikaans.
Zijzelf, haar presentatie en de omgeving.
Ze vertelt geen onzin. En wat ze vertelt doet ze op een creatieve en luchtige manier.
In principe hou ik daarvan.
Desondanks kan ik de video ook niet afkijken.
Te druk. En ik haat drukte.
Drukte in het algemeen.
Dus ik abonneer me niet op haar nieuwsbrieven.
Er zijn genoeg anderen.
Ja, er zijn er zat ;-)
Héél Amerikaans op een manier die ons een beetje tegenstaat. Wij *nuchtere* Hollanders hikken toch altijd weer een beetje als we zoveel zelfvertrouwen en zo weinig oprechtheid (echtheid, authenticiteit) zien. Toch kunnen we van Personal branding nog wel wat van die Amerikanen leren natuurlijk, maar dan daarna moeten we ons eigen (kaas)sausje overheen leggen…
Het stikt van de goeroe’s en zoals Sharon al aangeeft, ze kunnen inspireren, ook als je iets moet afleren. Het is overigens heel geinig en al langer bekend: de meeste business goeroes die boeken schreven ( je weet wel, van vóór het tijdperk van blogs etc :-)) werden vooral rijk van hun boeken, seminars en overige verkoopinkomsten. Dát was hun business! En dat is bij deze dame niet anders. Wel knap toch, als je zo kunt *lullen* en zo weinig eigenlijk zegt.
En wat betreft het verhaal over de sneakers, hahaha Kitty: ik zie het overal natuurlijk, maar ook in mijn niche, de sieraden. Iedereen wil een armbandje van een merk dat zich kan permitteren om in de Linda te adverteren en opeens vinden we dat allemaal hot. Terwijl het product zelf echt waardeloos gemaakt is.
(ik ga geen namen noemen hoor) Dan zijn er nog zoveel prachtige sieradenmerken, zonder dikke marketingbudgetten, maar nee..die wil de juwelier niet, want veel te moeilijk om te verkopen..en de klant ként het niet…dusssss… We ontkomen niet aan marketing en personal branding ….maar het hoeft niet zo *fake* als deze Maria wellicht :-)
Een genuanceerd commentaar. Dat is een mooie aanvulling op mijn blog. Het is het gehalte aan fake-heid die me tegenstaat, inderdaad. Maar ook: het is persoonlijk. Smaak dan, hè.
Ja, kuddedieren enzo, ik weet het. Ik heb zelf ook een iPhone ;-)
Wat een interessante discussie. Over smaak valt niet te twisten, dus waarom dan een blog met een vraag waarop je het antwoord eigenlijk al weet? Om veel discussie te generen! En dus veel traffic op je site. Slim! En je steekt er ook nog wat van op. Mooi combi :)
Zit toch nog met een dingetje. Ben benieuwd waarom Amerikaans, zelfvertrouwen en fake zo vaak in een adem worden genoemd (niet alleen hier, hoor!). Is het fake omdat er een script is? Omdat ze humor heeft die jou niet ligt? Of is er een link tussen dat zelf vertrouwen en fake? Inzicht anyone? Dank!
Nee Marieke, dat had ik niet voorzien, al die felle reacties. Ik dacht: ik schrijf een ironisch stukje over een mevrouw die ik niet zie zitten. Verder heb ik er niet zo bij nagedacht.
En ik vind Amerikanen niet fake. Lees de comments maar, ik heb het al ergens uitgelegd.
Hahaha heb je het toch gedaan! ;)
Ja ik heb dus ook Marie Forleo “gedaan” en ben geen affiliate ;)
2 jaar geleden maakte ik flyers voor mijn activiteiten en hing die op in de supermarkt.
Ik wist (letterlijk!) niks van online marketing. Had geen website, stuurde alleen af en toe een mailtje naar vrienden met de vraag of ze het rond wilden sturen.
Ik heb van Marie heel veel geleerd over zichtbaar worden op het internet.
Én ik heb veel van haar geleerd wat ik daarna weer heb afgeleerd. Voelt niet goed, niet mijn ding.
Had ik al die dingen ook op andere plekken kunnen leren voor minder geld?
Yep! Maar dat wist ik toen nog niet.
Spijt of schaamte?
No way!
Door haar ken ik o.a. Jou en heel veel andere NL creatieve ondernemers waar ik elke dag weer van leer en mee kan lachen :D
Nog meer weten? :)
Ja, ik heb geen kritiek op de prijs of wat dan ook. Iedereen moet dat vak van hoe je online gaat ergens leren. Wat ik natuurlijk graag wil weten dan is: wat moest je precies afleren?
(Ik heb het ook geleerd door heel veel blogs te lezen van Amerikanen. Tot ik gek werd.)
Ja hoor, ik ben ook een Marie-fan! Ze is eerlijk, direct, speels, vlot én haar filmpjes komen zeker niet fout over, ik heb ook nooit het gevoel dat ze me iets probeert te verkopen of zo…. Ik heb in 2012 haar B-school cursus gevolgd en héél veel geleerd, niet alleen over online marketing maar ook over mezelf. Het Amerikaans optimisme werkt aanstekelijk en de impact van de community die bij dit soort cursussen komt is gewoon ongelofelijk… een grote aanrader en nee, ik ben geen affiliate.
Ik vind Marie Forleo helemaal top! Ze heeft een mooie missie en gaat ervoor op haar manier. Dat waardeer ik in iedereen. En daar mag wat mij betreft veel meer van komen. Meer eigenheid, meer plezier in wat je doet, vooral hier in NL. Maar ja, wat krijg je dan? Dit.
Iedereen mag van mij doen wat hij wil. Alleen: ik snap de lol er niet van. Het is duidelijk dat Marie niet helemaal mijn smaak is. Als dat wel zo is, enjoy!
Overigens: die laatste twee zinnen van jou zijn om te zoenen, zo leuk geschreven.
Ik moet ook toegeven, je blog is weer briljant geschreven, vooral het stuk over haar gedrapeerde haar. Ik ging weer dood van het lachen. Het is overduidelijk niks voor jou.
Ik ben trouwens benieuwd of je antwoord krijgt op je vraag over B-school.
Eens. Eens. Eens.
En jou, Kitty, vind ik nu nog leuker dan ik je al vond!
Fijn, een man in de comments hier ;-)
Ik ben fan van Marie sinds 2012 :-). Het is allemaal zo heerlijk on-Nederlands en luchtig. Na al veel van haar filmpjes en mails te hebben ontvangen, heb ik B-school in 2013 ‘gedaan’. Deels vanwege de inhoud, want het is een compacte cursus (waarvoor je geen saaie business-boeken hoeft door te werken), maar ook vooral door de vormgeving en presentatie van de cursus. Natuurlijk is alle inhoudelijke informatie ergens terug te vinden, maar de stijl van Marie maakte het toegankelijker voor mij. En te grootste toevoeging van het geheel: de dynamische en ‘supportive’ Facebookcommunity met gelijkgestemden over de hele wereld. Ik zou het voor geen goud willen missen. – Overigens ben ik ook geen affiliate :-)
Hartstikke fijne cursus, enorm veel geleerd.
Van de filmpjes moet je houden ja. En Marie is gewoon begonnen met een cameraatje en haar laptop.
Ze geeft enorm veel handige weetjes en kennis gratis in die filmpjes en ik heb graag betaald voor haar cursus en in twee van de acht weken al mijn geld eruit gehaald.
En natuurlijk is er nog veel meer te leren. En ik kan altijd weer bij Marie gratis terecht als ik wil, levenslang als ik zou willen.
Maar het is voor mij fijner om steeds weer van andere mensen wat te leren en mijn ding er mee te doen.
Geen affiliate, want ik doe daar niet aan. Geen banners, geen reclame of wat dan ook op mijn site hoor. Ik raad haar cursus helemaal gratis aan! :-)
Mee eens, Mariëlle!
En wat leert ze je nou precies?
Hai Kitty, je vroeg me wat ik dan geleerd heb. Gewoon wat alle business coaches je leren. Over (online) marketing, en hoe je het leuk kan vinden en hoe je het van jou maakt, over je ideale klant helemaal uitzoeken en je erin verdiepen, over bloggen, over opt ins, over werken aan je bedrijf met plzier, over ondernemen vanuit je hart, over verkopen, over analatycs, over psychologie van verkoop en salespagina’s, over al die dingen die je ook leert bij die andere coaches. En dan als extra bonus de supportgroepen op Facebook! Wow! Ik ben nu al een paar jaar in die Nederlandse groep en het is zo gaaf dat als je iets roept, ergens mee zit, iets niet snapt, bevestiging of feedback wil, dat er dan meteen iemand reageert. Elkaar helpen, ondersteunen, supporten ja. Echt heel fijn!
Mijn antwoord duurde even ja, er zat een nachtje slapen tussen, zie tijdstip van mijn comment! ;-)
Ha, fijn Mariëlle, dan snap ik dat ook. Dus ze trekt haar klanten vanwege de vormgeving. Dank!
Ja precies. Ik voelde me aangetrokken toen tot haar stijl. Hartelijk, veel weggeven en af en toe beetje raar doen. Ze heeft ook een achtergrond als danseres dus dan is het logisch dat dat soort dingen af en toe opduikt. Net als mijn achtergrond als vormgever zichtbaar is op mijn site en in mijn werk. Ik moet zeggen dat ik haar manier eigen vond en minder Amerikaans dan sommige Nederlandse business coaches. Die komen soms gladder over op mij. Meer gericht op verkoop dan op eigenheid. Maar dat is dus helemaal persoonlijk. Jouw coach vind ik trouwens ook erg leuk. Heb haar meteen na je vorige blog opgezocht en haar manier spreekt me ook aan. En dat komt denk ik omdat haar manier ook creatief is.
Mensen die niet tevreden zijn krijgen vast wel geld terug. Maar onder voorwaarde dat ze er verder over zwijgen. En als het over veel geld gaat dan wil je je mond wel houden.
Wedden?
Maar ik vind ook geen journalistieke artikelen over haar die deugen. Nou ja, misschien vinden journalisten haar geen onderwerp.
Het kind dat riep “de keizer heeft geen kleren aan”, dat kind kreeg toch direct een draai om haar oren, ja toch? Nou heb ik niks met video, maar mijn kids wel. Ik wacht gewoon op het moment dat die zeggen dat deze dame net zo erg is als Oprah. Maar zeg nu eens eerlijk, Kitty: zou jij zo willen werken met een styliste en regisseur? Nee toch, so who cares. Tiszoalshetis: softbal is geen hockey
Ha die Gerbrandt!
Nee, maar ik ben ook helemaal niet jaloers! Ik hoor anderen haar roemen, en dan ga ik kijken, en dan denk denk ik: huh?
Haha Kitty, ik dacht dat het lag aan mijn ‘oud worden en daarom denken dat vroeger alles beter was en iedereen verstandiger en minder goedgelovig’ Ik kreeg Marie ook in mijn inbox. Maar ik ben er allergisch voor. Het heeft niets met het leven te maken, alleen met verpakking.
Ja. Verpakking. Maar het is nog raarder – dat liedje is toch te kinderachtig voor woorden? Ik zou me dood schamen als mijn team dat voor me bedacht.
‘Nee, ik krijg het niet door mijn strot’ @kittykilian over het geheim van de hotste videoblogger van de VS http://t.co/bDe0ucJN63
Get. Blijkbaar (schijnbaar) kun je stinkend rijk worden met dit soort nep-gedoe. Dan stink ik liever wat minder.
Ja, erg rijk. Hoe rijk weet ik ook niet. Maar rijk genoeg om vriendjes te zijn met Branson en Oprah Winfrey enzo.
Niet alleen dat.
Het is ook schaamte. Dat ze erin getrapt zijn. Dat ze geld uitgegeven hebben aan iets dat het niet waard is. Als je dan toch blijft volhouden dat het waardevol is voel je je wat minder voor de gek gehouden.
By the way, ken die hele Marie niet.
Geen idee hoe goed die cursus is. Misschien heel goed. Maar die website en die video’s.. gruwelijk.
Eng dit. Heel eng. Die cursus zal meer van hetzelfde zijn. Mensen die zich aangetrokken voelen tot dit zullen de cursus dan ook wel okay vinden.
Verder zal die affiliate dan inderdaad zijn werk doen. Iedere inschrijver zal gevraagd worden via wie ze er terechtgekomen zijn. Door onder dit blog een positieve aanbeveling te zetten vergroot je die kans op $ 1.000.
Nou, Martine, die opmerking over die affiliate aanbiedingen, aan het einde van mijn blog, was een beetje een geintje. Natuurlijk doet niet iedereen dat. Ik heb me daar verder niet in verdiept, maar ik zag een aantal positieve blogs met een aanbieding er onder. Dus ik maakte een losse associatie tussen het gebrek aan kritische informatie over haar online en het affiliate systeem. Ik ben bang dat die opmerking een beetje te flippant was – en dat fans daar boos over zijn. Neem het niet te serieus. Ze heeft gewoon veel fans.
“De hotste online business goeroe van de VS. Wat is daar de lol van?” @KittyKilian http://t.co/KNa6OTBWGD
Hahaha ja! Ook een idee. Uhm. En nu? Iedereen aan de affiliate?
Nee. Ik hou er helemaal niet van. Al die indirecte verkopen. Puh-leeze.