Een nieuwsbrief, moet dat echt? (Wie leest die krengen nou?)

Op een middag in 1991 kwam Hij Die Niet Genoemd Wil Worden enthousiast de kamer binnen hollen.

‘Schat, we hebben nu toch iets moois op ons werk: het heet e-mail.’

Ik trok een wenkbrauw op: ‘O?’

‘Je kunt er boodschappen van de ene naar de andere computer mee sturen, overal in de wereld.’

Ik had een slechte bui. ‘Maar waarom zou je dat willen? Je kunt toch opbellen? Of een brief schrijven?’

‘Ja, maar snap je het dan niet? E-mail stuurt geschreven boodschappen direct door. Hele artikelen zelfs. Dat gaat het onderzoek on-ge-lo-fe-lijk versnellen.’

Ik knikte sceptisch. ‘U-huh. En had je nog sla gehaald voor het eten?’

Ik voelde weerstand. Het liep allemaal net zo lekker

Ik had geen zin om mijn vredige bestaan te laten verstoren door nieuwe technologie.

En dat zou niet de laatste keer zijn.

Ik had ook weerzin tegen websites, toen ik er voor het eerst van hoorde.
Bloggen leek me niks.
Ik had een hekel aan WordPress.
Ik had helemáál geen behoefte aan een nieuwsbrief.
Laat staan aan een e-book om gratis weg te geven.

Dus je hoeft mij niet te vertellen wat weerstand is.

En toch ga ik je nu uitleggen waarom je een nieuwsbrief nodig hebt voor je online marketing.

Echt? Ik kan me niet voorstellen dat nieuwsbrieven werken. Ik haat ze

We hebben allemáál een hekel aan nieuwsbrieven. Dat komt omdat we de verkeerde binnen krijgen. De pusherige: de nieuwsbrieven die je alleen maar vragen om iets te kopen, en wel nu, hup, meteen, want de prijzen gaan up, up, up.

De nieuwsbrieven van half vergeten vrienden, die je jaar na jaar wegklikt, omdat je te laf bent om ze op te zeggen.

En dan de e-zines die het net niet zijn: de saaie, de leuterige, de borstkloppers: to hell ermee.

Zeg ze op. Nu meteen. Onder elke nieuwsbrief staat een uitschrijflink.

En laten we het nu dan even hebben over wat een nieuwsbrief wél moet zijn

Een goede nieuwsbrief tovert een glimlach op je gezicht.

Zo simpel is het.

Naar een goede nieuwsbrief kijk je uit. De afzender voelt als een vriend. Je wilt hem onmiddellijk lezen.

Elke nieuwsbrief die je opbergt in een mapje nog bekijken is waardeloos.

En wannéér wil je een nieuwsbrief meteen lezen?

Als die iets brengt wat je echt wil hebben. Informatie, misschien, over een onderwerp dat je fascineert. Een geweldig design. Of een geestige schrijfstijl. Prachtige foto’s. Het maakt niet uit wat de reden is, als je er maar naar uitkijkt.

Dus: als je zelf een nieuwsbrief stuurt, zorg dan óók dat je lezers er naar uitkijken.
Heel erg zelfs.

Maar wat levert die nieuwsbrief mij nou op, als afzender?

Je website en je blog zijn openbaar. Je hebt geen idéé wie ze lezen. Je kunt geen contact met je lezers maken.

Maar lezers die zich op je nieuwsbrief abonneren, geven jou toestemming om hen iets te sturen. Die toestemming is de basis van online marketing – ofwel permission marketing.

Je abonnees willen graag mail van je krijgen. Ze willen op de hoogte blijven. Als ze dat niet meer willen, schrijven ze zich uit. En dan hou jij op met dingen sturen.

Permission marketing is een mooie uitvinding. Als iedereen zich netjes aan de regels hield zou dat een boel spam schelen.

Wat zet je in een nieuwsbrief?

Wat jij wilt.

Er zijn geen regels.

Maar je hoeft geen aanbiedigen te sturen. Je kunt je lezers ook nóg betere of nog meer informatie mailen dan op je blog staat (Ryan Holiday doet dat: hij stuurt elke maand een nieuwsbrief met een korte bespreking van alle boeken die hij net gelezen heeft.)

Je kunt een mix sturen van informatieve e-mails en aanbiedingen (de meeste zelfstandigen doet dat).

En ja, je kunt ook alleen maar dingen sturen om te verkopen. (Etsy doet dat. En Monoqi: een Duits online bedrijf dat wekelijks een fantastische nieuwe selectie design aanbiedt, met korting. Niet op abonneren.)

Maar wat je ook doet, een nieuwsbrief zorgt dat de abonnee aan je denkt bij elke e-mail die hij van je krijgt.
Herhaling is de grondslag van marketing.

Toch wil ik het niet. Ik wil niet dat iedereen denkt dat ik alleen maar iets aan ze wil verkopen

Ik ook niet.

Daarom zien mijn nieuwsbrieven er meestal zo uit:

En af en toe krijgen abonnees een uitnodiging om mee te doen aan een gratis minicursus.

Alleen abonnees. Op mijn blog maak ik zelden reclame.

Mijn redenering: wie geen abonnee wil worden, wil ook geen cursus doen. Die ga ik niet lastig vallen met reclame.

Mijn nieuwsbrief is niet méér dan een melding dat er een nieuwe post is. Ik hoop dat het plaatje en de eerste regels genoeg zijn om mijn lezers naar het blog te laten doorklikken. Mijn belangrijkste doel is: lezers naar mijn website leiden.

Er is dus geen ontkomen aan. Maar hoe begin ik? Niemand kent me nog

Dat komt vanzelf.

Staar je niet blind op cijfers: de meeste online bedrijven hebben geen duizenden abonnees nodig. Dat hangt helemaal af van wat je aanbiedt. Misschien hoef je maar 36 cursusplekken per jaar te verkopen, zoals ik. Of misschien draai je prima als je 50 boekhoudprogramma’s verkoopt. Of 100 coachinggesprekken.

Veel belangrijker dan de omvang van je lijst is bovendien hoe trouw je abonnees zijn. Een lijst van 8000 met een open rate van slechts 10% is een lijst van 800. Dus laat je nooit imponeren door de omvang van een lijst. Vraag altijd naar de open rate.

En heb ik nou echt zo’n eh.. gratis weggever  nodig?

Het werkt wél.

Dat wil zeggen: als je eenmaal een gerespecteerde site bent heb je het niet meer nodig. Information Architects, Copyblogger, The Book Of Life: die kunnen zonder.

Maar als je nog gewoon jij bent, kan een gratis e-book of een ander downloadable kado iemand net over de streep trekken, als hij twijfelt of hij zal intekenen.

En twijfelen doen we allemaal.

Als je e-book echt bruikbaar is, is de inschrijver je dankbaar. En bovendien snapt ze meer van wat jij nou eigenlijk doet. Zo’n weggever is dus ook een manier om aandacht te krijgen, nu tijd zo schaars is geworden.

En hoe weet jij zo zeker dat het werkt?

Dat weet ik niet. Ik kan het tenminste niet bewijzen. Niet met statistiek.

Toen ik eind 2012, een jaar na het begin van deze site, eindelijk een e-book maakte nam het aantal inschrijvingen niet toe.

Ik heb het nagekeken, en is helemaal geen verschil te zien.

Niks, nada.

Maar ik krijg wél positieve reacties op het e-book over koppen maken. En mijn cursisten hebben het altijd gelezen.

Eén ding is zeker: beter een inschrijfformulier zonder e-book, dan helemáál geen inschrijfformulier.

Dus over nieuwsbrieven:

– Nieuwsbrieven werken, maar vooral als het nieuwsbrieven zijn waar je lezers naar uitkijken
– Je hebt een nieuwsbrief nodig om je lezers aan jou te herinneren. En zodat je ze een aanbod kunt doen: ze hebben je toestemming gegeven
– Een gratis weggever helpt, zolang je nog niet beroemd bent. En het is een goede introductie van je werk

Wat kun je nu meteen doen?

Zet een inschrijfformulier voor je nieuwsbrief op je website.
Dat gratis e-book komt wel.

 

Dit blog is deel vijf in een korte serie:

1 Online marketing: waar begin ik in hemelsnaam?
2 Wat is een goede naam voor je website?
3 Hoe plan je een website?
4 Waarom zou ik bloggen?
5 Moet ik echt een nieuwsbrief?
6 Hoe kan ik makkelijkste verkopen?
7 Wat moet ik met social media?