Perfectionisme is prima

Kijk, zelf ben ik nogal mateloos. Als ik niet oplet lepel ik zó een hele pot Duopenotti naar binnen.

Dat is lastig, als je getrouwd bent met een man die in alle omstandigheden roept: alles met mate.

Ik denk:

Wat nou, met mate?

Vliegen de vogels met mate?
Schrijft de krant met mate?
Verdient Bill Gates met mate?

Wie heeft dat concept eigenlijk bedacht? Je hebt er niks aan. Net zomin als aan – bijvoorbeeld – het begrip perfectionisme.

Want wat is perfectionisme?

Perfectionisme is: de puntjes op de i zetten. En dan bedoel ik niet: de meeste puntjes op de meeste i’s, give or take a few. Nee: álle puntjes op álle i’s.

En als je er één vergeten bent in een tweet: dat je die tweet dan delete en hem opnieuw plaatst. En eventueel nóg een keer.

Ik weet het: er zijn mensen die dan gaan zuchten. Net iets te hard, zodat je het merkt. Ze denken: heb je niks beters te doen met je leven? Ga naar de film, maak vrienden, verdien eens wat geld.

Onzin, natuurlijk.

Er is helemaal niks mis met: de dingen goed willen doen

Stel je voor dat Bach zei: ‘Ach wass. Dat éne verkeerde nootje merken ze niet.’

Of je apotheker: ‘Ik heb hard genoeg gewerkt, vandaag. De laatste recepten controleer ik niet, die komma’s staan vast wel goed allemaal.’

Stel je voor dat de Minister van Financiën zei: ‘Vandaag let ik maar eens wat minder precies op de begroting.’

Een heleboel begrippen, kortom, betekenen niks.
Of precies het omgekeerde.